Letting You Go

CHAPTERS THIRTY ONE

Sapphia's POV

Nagising ako dahil sa sikat ng araw na tumatama sa katawan at muka ko ngayon. Tinignan ko ang orasan na nasa tabe ng kama ko it's 6:00 in the morning hindi na ako nagmadali dahil alam kong kahit anong madali ko sa pagaayos late paren naman ako isang subject nanaman ang hindi ko napasukan

Dumaretso na ako sa room buti nalang na text ko kagabe si quiel na wag muna ako sunduin dahil may gagawin ako yun pala malelate lang ako ng gising HAHAHAHAHA

"Mahal" Pagtawag ko kay quiel na busy sa cellphone nya agad nya naman itinago yon kaya nagtaka ako inalis ko nalang sa isipan ko yon

"Oh mahal baket ngayon kalang? Ano ba yung ginawa mo at nalate ka?"

"Nalate lang ako ng gising HAHAHAHA"

"Ano ba yan HAHAHA sana pala sinundo naren kita kung nalate kalang ng gising" Hinalikan nya ako sa noo

"Ano kaba? Oklang yun mas maganda nga yun eh. Ano bang ginawa nyo?"

"Wala nagsulat lang paheramin nalang kita ng notes para makopya mo"

"Sige"

Hindi na kame nakapag usap ng maayos ni quiel dahil dumating na teacher namen tumuon lang ang paningin ko sa harapan ng mapalingon ako sa gawi ng bintana nakita kong dumaan si rayven nakatingin kay quiel na may malanding ngiti tumingin ako kay quiel nagulat ako ng makitang nakangiti den sya kay rayven nakakapag taka lang kasi

Simula nung makita ko yon nawala na ako sa sarili ko nawalan ako ng sa mood tinatanong ako ni quiel pero sabe ko ok lang ako nasa canteen kame ngayon kasama sila kristine pati sila napansin na wala ako sa sarili ko hind na naman dapat gawing big deal yung pag ngiti nila sa isat isa malay mo nagkabati na sila at tinigilan na ni rayven ang pang gugulo sa amen pero baket kailangang may landi yung ngiti ni rayven kay quiel

"Diba sapphia?" Nagulat ako sa tanong ni andrea "ayst ano ba yan hindi ka nakikinig sa kwento ko"

"Ano ba yung kwen--" bago ko pa matuloy yung sasabihin ko may sumingit na sa pagsasalita ko

"Pwede ba akong maki upo?" Lahat kame takang lumingon kay rayven na may dalang tray ng pagkaen walang sumagot sa amen kaya kusa na syang umupo sa tabeng upuan ni quiel kaya ang nangyare napapagitnaan namen si quiel pahaba kasi yung mesa at may anim na upuang nakapalibot

Wala pareng nagsalita kumaen lang ako ng kumaen nakikita kong may mga segundong napapatingin sa aken sila andrea pero nanatili akong walang pake sa paligid tumingin ako kay quiel nakatingin sya kay rayven habang si rayven busy sa pagkaen nya nagangat sya ng tingin saken agad unang bumagsak ang tingin nya shempre nagtaka sya kung baket ako nakatingin sa kanya hindi ako nagiwas ng tingin hinihintay ko kung may sasabihin sya hindi naman ako nabigo

"Ahmmm sorry nga pala guys sa mga nagawa kong kabaliwan sa inyo hindi ko lang talaga sinasadya yun haha nauntog na ako eh kaya natauhan ako"

"kung hindi ka pa pala nauntog hindi ka pa matatauhan! Sana pala una palang inuntog na kita sa pader" bagaman nakangiting sinabe ni andrea pero mababakas mo paren ang pagiging sarkastiko nya. Kinalabit naman sya ni kristine "what? Wala namang masama sa sinabi ko"

"That's ok kristine tatanggapin ko lahat ng sasabihin nyo sa aken"

"Aba dapat lang dahil antanga tanga mong sinaktan si sapphia"

"Relax andrea that's why im here to say sorry to her"

"Kung totoo yang sorry mo" nginitian ni andrea si rayven "excuse me guys mauuna na ako" pinigilan ko sya

"Teka lang sasabay na ako" hindi ko feel ang ambience pag nasa lamesa namen si rayven muka naman syang sincere sa paghingi nya ng sorry pero parang biglang kumabog yung dibdib ko nung humingi sya ng sorry bigla akong kinabahan.

"Teka. Excuse me rayven mauna na muna kame magusap nalang tayo next time"

"Sure"

Sumunod sa amen si kristine nilingon ko si quiel nanatiling na kay rayven yung paningin nya na para bang wala syang balak lumingon nung maramdaman kong wala na akong katabe at nauna na sila andrea inalis ko na yung tingin ko sa kanila at sumunod kila andrea baket ganun quiel? Baket mas gusto mo pang makasama si rayven kaysa sundan ako? May problema ba? Hyssss

"Oh baket sumunod kayo uuwi ako dahil natatae ako" matawang tawang sabe ni andrea

"Gaga hindi ko lang feel si rayven" sabe ko naman

"Ano ba kayo guys? Nanghihingi na nga ng sorry yung tao eh pero inisnob nyo paren" shempre ang dakilang tagapagtanggol ni rayven si kristine lang naman ang pinaka bespren ni rayven eh ano pa bang aasahan "Muka namang sincere yung pag hingi nya ng sorry pero baket parang hindi nyo pa tinatanggap?"

"Ano ka ba ren kristine? Tapos ng nangyare bigla bigla nalang sya lalapit sa aten at hihingi ng sorry tsk tanga nalang ang maniwala sa sorry nya"

"True andrea kasi kagabe lang wala akong sundo diba? Hinarang nya yung daan ko gamet kotse nya tsss effort nga masyado eh talagang hinintay pa akong makalabas bago ako harapin HAHAHAHAHA"

"Tignan mo na kristine? Hindi ako tanga para magtiwala sa babaeng yan alam kong may pinaplano yan"

"Pero guys sana sakyan nalang muna naten sya malay nyo naman na totoo yung sorry nya diba? Wag nyo munang husgahan sa mga ginawa nya sabe nga nila don't judge because you're not a judge"

"Ha? Diba don't judge the book by its cover yun?" Pag tatama ko

"Ganun ba yun? Pareho lang naman eh hayaan mo na"

"Gaga ka talaga kristine. Oh ano san tayo?"

"dating gawi?"

"TARAAAAA" sabay nameng sabe ni kristine

"WAHHHHHHHH ANTAGAL NA NATENG HINDI NAKAKAPUNTA DITOOOO BUTI PA TO HINDI NAGBABAGO" masaya at may halong lungkot na bigkas ni kristine kasi pag napunta kame dito kumpleto kameng apat walang palya yun ang huling punta namen dito one year ago umalis kasi sila ni rayven eh pangako namen sa isat isa yun na hindi kame pupunta dito ng kulang

Andito kame sa likod ng pn kailangan mo pang umover the bakod bago ka makarating dito dalawa kasi to yung sa una marameng tao don kame date natambay nung hindi pa namen alam to out of curiosity pinuntahan namen to kaya gerundddd may tambayan na kame magandang maganda talaga ang tanawin na makikita mo dito napakalinis ng dagat napaka pino ng buhangin hindi ka mag sisisi pag nasugatan ka sa bakod na dadaanan mo dahil kung ganto ba naman kaganda lahat ng pagod mo napapawi  (gets nyo ba? HHAHAHA paki intindi nalang p0)

"Nakakawala ng stresssss"

"Ano pa kaya nga gustong gusto ko pumunta dito date pa eh kaso nga lang umalis kayo ni rayven"

"Wala eh kailangan talagang umalis non"

"Wag nyo ng balikan yun guys ang importante andito na kayo ulit"

"Andito nga kame nag kulang naman tayo alam nyo minsan nga iniisip ko dapat pala hindi nalang kame umuwi ni rayven eh"

"Wag mong iisipin yon. Mabuti nga na nangyare to eh nalaman naten kung anong ugali ang mayroon tayo kung anong ugali ang mayroon si rayven! Face the truth kumbaga" pagpapaliwanag ni andrea sabagay tama sya it's better to face the reality than to face the past.

"Magsaya nalang tayo"

Wala kameng nagawa kundi magpatuloy sa agos ng oras puro kalokohan lang ang inintindi namen meron pa ngang mag jowang naglampungan sa harapan namen eh sinigawan ni andrea na walang porever HAHAHAHAHA may mangilan ngilang tao den pala dito magdidilim na nung napagdesisyunan nameng imuwi