We'll Fight Together (COMPLETED)

chapter FIFTEEN

                       NICOLE's POV

"Bye Nicole" paalam ni ate raine

Tinignan ko naman si kuya wade na nakatalikod sa amin

"He's mad, ikaw na muna bahala ate" sabi ko kay ate raine

"Hayy sige, mag-ingat ka okay"

Niyakap niya ako saka ito sumunod kay kuya papunta sa plane

"Keilyn? Alam ko di ka papabayaan ni jacob pero sana makinig ka sa kanya" ani naman ni dein na tinangoan ko na lang

"Takecare, wag ka ng umiyak ha" sambit ko sa kaniya

Tumango siya saka ako niyakap

"Una na po kami ma'am nicole" ani marko na inalalayan naman na makasakay si dein bago ito

"Tayo na raw po maam. Di po tayo pwedeng mag tagal dito" tawag sakin ng isa sa mga samahan nila

Tumango na lang rin ako saka niya pingbuksan ng pinto ng kotse

Napasulyap na lang ako sa katabi kong nasa back seat rin

Si jacob.

Na busy sa kapipindot sa phone niya. Magaling na ba siya? Tch! Halata namang Hindi

Nasa front seat naman yung lalakeng nabaril kanina. Yun yata yung kasama nina scarlet

Tahimik kami habang nasa byahe patungong bahay raw ni azi

"Oh?.." napalingon ako kay jacob at nakitang may kausap ito sa telepono

"Yes.. we're on our way.. tch! Bat dinadamay mo ko jan?.. don't worry okay.. tch .. y-yeah!" Anito sa kabilang linya bago niya ito ibaba

Nagpipindot uli siya sa kanyang phone saka itinapat uli ito sa kanyang tenga

"Schedule all my meetings tomorrow.. no video call only.. yes.. thankyou" sambit nito uli at binaba na naman ang phone

iiling-iling na lang akong bumaling sa labas

"How are you?" Biglang tanong ni jacob

Nilingon ko siya at nakitang wala na itong kausap sa telepono at sa bintana lang nakatingin

Sasagot na sana ako

"Okay lang po boss. Magaling na doctor si maam raine" pero naunahan ako ng kasama namin na nasa front seat. Yung nabaril

Tsk mabuti na lang di ako agad nakapagsalita pahiya sana ako nun tsk tsk

"How about you?" Napalingon ako uli kay jacob at diretsong nakatingin na ito sakin

Sht!

Agad akong napaiwas ng tingin

"O-okay lang" sagot ko

Di na ito sumagot pa kaya ko ito nilingon uli at nagtaka ko ng makitang nakapikit na ito at kunot nuong himas ang sintido niya

"A-are you okay?" Tanong ko

"A-ah yeah" sagot niya

Tsk halata namang Hindi nagtanong pako tsk

Hinablot ko ang kamay niya

"Asan ang masakit?"

Dinilat niya ang mga mata niya at nakikita ko ngayon sa mga mata niya ang lahat ng sakit at pagod

Ibang-iba sa cold treatment niya kanina

"W-wala to. Don't mind me" utal nitong sambit

Tsk!