Chapter Seven

1.6K 58 0
                                    

Seven AM

Kathryn Chandria Bernardo's POV

Napaupo ako sa couch at napa face palm. Naiiyak ako, naiiyak ako kasi kundi dahil d'yan sa Padilla na yan di ko maiiwan si Krypton.

"Ako na magbubukas." rinig kong sabi ni Aria. Lutang na lutang parin ako.

"Omyyyy!" Napatingin naman ako sa pinto at sinilip ang gate.

Napansin ko na ako na pala dito magisa sa loob nasa labas ang apat. Rinig na rinig sa loob ang mga tili ng apat.

Nagdesisyon na ako lumabas and to suprise me.

"Omyyyy! Kryptooooon!" Umiyak na ako. Tears of joy maybe.

I hugged krypton immediately. How fluffy he is. Halos di na ata s'ya makahinga sa pagkayakap ko sakanya.

"Krypton, who brought you here?" Masayang sabi ko sakanya.

"Ehem." What was that.

Halos naman masuka ko na ang intestines, kidneys, fallopian tube ko dito nang nalaman ko s'ya ang nagdala dito kay krypton.

"You owe me a lot." Ow sheez.

"Fine. What do you want?" Mataray kong pagkasabi.

"It's getting too late. Maybe tomorrow? We can talk to that tomorrow but for now just be prepared." And he walked away. Ipapabukas pa talaga nang Mr. Padilla na 'to ah?

"Darn it Mr. Padilla. Seriously? Do i really need to be prepared?!" This is not me. San ka nakakita im shouting in the middle of the street with no slippers at all. Disgusting.

-

Kinabukasan

It's 3am when i decided to go to sleep. So this is the result to my healthy eyebags.

Bumaba na ako na nakaayos na ang lahat papasok nalang. Pagkababa ko i saw the four girls staring at me.

"What's up?" Malumay na bati ko sakanila.

"Are you okay?" Tanong sakin ni Chassy at lumapit sakin para hipuin ang noo ko.

Uhh. I'm really out of my mind. Darn you headaches. Kapag talaga nagpupuyat ako feeling ko anytime babagsak nalang ako and magkakasakit.

"Nagpuyat ka ba?" tanong sakin ni Aria.

"Obviously." Sagot naman ni Julia.

Inalalayan nila ako at pinaupo. Inabutan nila ako ng oreo cheesecake and milk.

I'm almost done when we heard someone is knocking. Nakakainis isipin na ang aga-aga may bisita.

Dahil nga hindi nila ako pinatayo. Binuksan ni Mandy ang gate. Nakita ko naman ang tuloy-tuloy pumasok sa loob ng bahay namin ang lalaking naka shades.

"We're getting late, c'mon." Relax na relax na sinabi nya.

Tinaasan ko sya ng kilay. "And so?" Matamlay na sabi ko sakanya but mukhang di n'ya napapansin.

"Kung malalate ka, malalate din ako kasi sinundo kita dito." Pacool na sinabi n'ya.

"May sinabi ba akong sunduin mo ko?" Medyo paos kong sabi sakanya. I can feel the pain na. Sakit na nang katawan ko.

Walang pahintulot na hinawakan nya ako sa kamay at kinaladkad papuntang sasakyan nya. I can't argue with him. I feel so weak. Di ko na naiinom mga vitamins ko tas nagpuyat pa ako.

"Please get my bag." Sinunod naman n'ya yun at binigay saakin.

Sumakay na s'ya sa sasakyan n'ya at pinatakbo iyon. I'm just wondering na bakit sya nakakadrive? If i'm not mistaken menor de edad palang 'tong nilalang na 'to.

After a few minutes of thinking, i'm totally out of my self. Feeling ko magfafaint ako any time. Nagsimula na ngang nandidilim na ang paningin ko.

Hinawakan ko ang braso nya. "I feel so weak. Magbablock out ata ako."

Naramdaman ko naman ang pagkahinto ng sasakyan at tuluyan na ako nawalan ng malay.

Arranged MarriageTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon