2.Bölüm

48 1 0
                                    

Ertesi gün. Uyandım. Bugün güzelim Cumartesi'ydi. Okul yoktu. Yatağımdan kapıya doğru yöneldim. Elimi yüzümü yıkadım. Hayret, annem beni kahvaltıya çağırmamıştı. Salona indim. Annem ortalıkta yoktu. Mutfağa girdim. Bir şeyler atıştırdım. Çok açtım.  Bir dolu ödev beni bekliyordu. Ama bir dakika. Saat 12:30 olmuş! Ben nasıl bu kadar geç uyandım? Ahsenlerle gezecektik. Ama annem gelmeden de dışarı çıkamazdım. Hemen hazırlanmalıydım. 

Odama çıktım. Gardrobumu açtım. Seç, beğen, al. O kadar kıyafetim vardı ki, hangisini giyeceğime nasıl karar veririm, işte bu çok zamanımı alacaktı.  Aynı parçadan iki tane almışım, hangi kafayla bilmiyorum.  Kapı çalındı. Annem olmalıydı. Nereye gitmişti acaba? Aşağı indim, kapıyı açtım. Annem gelmişti. Elinde market poşetleri vardı. Alışverişe çıkmış. Annemi içeri aldım. Elindeki poşetleri mutfağa yerleştirdi.  

- Dün gelenler, yeni taşınmışlar buraya. Komşumuzlar artık. Sabah alışverişe giderken gördüm kadını, söyledi. "Hoşgeldiniz" demeye gideceğiz. Şimdi onlara giderken de elimiz boş olmasın, bir şeyler hazırlayalım. Hadi, işin ucundan sen de tut Rüya. 

-Anne biz arkadaşlarla biraz gezeceğiz. Sen yapsan?

- İyi. Ama sen de gelseydin komşulara, bir tanışsak, kaynaşsak?

- Anne ya.

- Ayıp olur kızım. Yarın da gezersiniz. 

- Of anne of! Tamam ya. 

Annem ne yapıp ne edip ona yardım etmemi sağlamıştı. Anneler işte.  Telefonumu açtım, Ahsen'i aradım.  

-Alo? Ahsen?

-Alo Rüya?

- Ahsen ben gelemeyeceğim. Yeni komşular gelmiş, onlara hoşgeldiniz demeye gideceğiz. Siz beni beklemeyin. Sonra hep beraber gene dolaşırız. 

- Ya ama. E hadi tamam, öyle olsun.

- Görüşürüz.

- Görüşürüz. 

Mutfağa indim. Anneme yardım etmeye başladım. Ben keki hazırlarken annem de börek yapıyordu. Fırına attık. Salona geçtik, onlar pişene kadar.  Oturduk. "Anne ya, bu kadının adı neymiş?",dedim.

- Nesrin. 

- Yanındaki kimdi?

- Oğlu.

- Onun adı neymiş?

- Sormadım kızım. Bugün öğreniriz, tanışırız.

Yarım saat sonra mutfağa gittik. Börek ve kek pişmişti. Annem, onları uygun kaplara yerleştirdi. O sırada ben de üstümü giydim. Canım sıkkındı, buluşmaya gidemediğim için. Bu yüzden kıyafetime hiç özen göstermedim. 

Annem de hazırlandı. Kekle böreği de alıp çıktık. 

ÖZÜR DİLERİM, SANA AŞIĞIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin