Chapter 17: Is this the End for us?

327 11 1
                                    

Naayos na namin ang lahat ng kaylangan para sa pag dating Liana.

Anak sya ng may ari ng pinaka malaking kumpanya sa Russia.

Hindi ko pwedeng palasalan si Melody.

Ayokong madamay sya sa papaging marahas ng Ama ko. Hindi pwedeng mapahamak at magalaw sya nito.

Papunta ako ngayon sa Airport para sunduin si Liana. Mabait sya at magalang. Tuwang tuwa ang ama ko sa kanya. Pero si Melody parin ang laman ng puso ko.

Gusto ko syang makasama at mayakap pero hindi pwede. Hindi ko na sya makakasama kahit kaylan. Pero kung tadhana ang mag lalapit sa amin. Ayos lang.

Kung sakali. Na mapapasaakin uli sya, Iingatan ko na sya. Yun ay kung wala pa syang mahal talaga na iba. Napaka hirap sa akin ng naging disisyon ko.

Kapatid sya ni Cassy, Si Liana. Nadamay lang sya...

*Flash back*

Nag lalakad lakad ako sa Subdivision namin ng may mga lalaking naka itim na humarang sa daanan ko. Agad nila akong hinawakan sa mag kabila kong braso.

Sinubukan kong mag pumiglas pero tinutukan na nya ako ng Baril. at saka ako sinikmuraan.

piniringan nila ako. at isinakay sa isang sasakyan.

Nagising nalang ako na may sugat na ako sa iba't ibang bahagi ng katawan ko. at may nakatututok paring baril sa akin.

"Ang ganda ng Fiancee mo ahh" Sabi ng isa sa mga nangbugbog sa akin.

"Wag nyo syang idadamay dito"

"Hindi sya madadamay kung Mag papakasal ka sa sinasabing babae ng ama mo."

"May kinalaman pala sya dito?"

"hindi na iyon mahalaga." simpling sagot nito.

"Ano bang gusto nyo para tigilan nyo ang fiancee ko"

"Nasabi ko na. Wag ka ding mag papakita sa kanya. Kahit simpling pag contact sa kanya. Dahil isang maling kilos mo patay ang babaeng ito"

Iniharap niya ang litratong hawak niya, Ang unang akala ko ay si Cassy. Pero hindi litrato ni Melody na may nakatututok ding baril.

Nanghina ang buo knog katawan at nanghina din ang buo kong pag katao. Kita ko ang luha na pumapatak sa mga mata nya.

"Gagawin ko ang gusto nyo. Layuan nyo lang sya"

*End of Flash back*

Hindi ko na sya sinagot sa lahat ng tawag, at mga sulat na pinadala nya. 

" Sir, We just arrived "

Sabi ng driver ng kotse ko. Hindi din ako pinayagan ng ama kong mag drive mag isa. Para akong Preso sa sarili kong ama.

"Okay, I'll call you then." Sinabi ko saka ako lumabas.

End of Kean's POV

Melody's POV

Ang tagal tagal na simula nung nag kausap kami. Ang tagal na din simula nuong Nag kita kami..

"Ma'am Melody, May sulat po kayo." Sabi ng yaya ko.

Agad akong tumakbo pababa at agad ko din iyong kinuha..

"Melody kung ayaw mo akong Pakasalan Mamamatay si Kean"

Yan lang ang nakasulat. At may isang litrato dn. si kean na sobrang daming sugat at May nakatututok na baril.

Napaupo ako sa sahig. Nawalan ako ng pag asa.

*After 3 months*

Nandito ako nggayon sa Beach house namin sa Puerto Galera. Walang araw ang dumaan na hindi ako umiiyak.

Ang pinangarap ko na mapakasalan.

Ang Pinangarap kong makasama habang buhay.

Ang Pinangarap kong lalaki ay nasa piling na ng iba.

Ang pangaap ay hanggang pangarap na lamang.

Hawak ko parin ang sing sing na binigay nya.

Kean...

Will you ever be mine again?

---------***************------------------------

Sorry for the Very long Vacation :D

Eto na ang UD! Epilogue na ang sunod! :D

Pa basa din nito! :D Story ni Liana..

Sana suportahan nyo din ito kagaya ng pag suporta nyo sa istoryang ito :D

Salamat talaga :D

http://www.wattpad.com/5241506-win-my-heart-back

Vote. Like. Fan ang Leave Comment. Pati sa kanya :D Salamat talga!

-- SpaceOnWattypad

Be mine AgainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon