Melody's POV
Kinuwento ko kay Mark lahat. ng nang yari.
Iyak lang ako ng iyak ngayon.
Para kasing may mali sa nangyayari ngayon.
*Flashback*
Tatakbo akong pumunta kay Kean.
Sasabihin ko ng mahal ko sya.
Malapit na ako sa kanya.
Niyapos ko na sya.
I miss him so much.
I really love this man.
"Kean"
Ibinaon ko ang mukha ko sa likod nya.
Amoy na amoy na din ang mabango nyang pabango.
Malamang pabango nga diba kaya mabango?
Nababaliw na ako.
Basta i miss this man.
"M-melody?"
Medyo nauutal na sya.
Siguro nabigla? bahal sya.
"Kean. I need you. I need you"
"Masaya na kayo ni Mark ayoko ng makagulo"
"Pero kean..."
Di ko na natapos ung sinasabi ko.
Kasi bigla akong tinulak ng kapatid kong impakta.
"Hey. Layuan mo nga ang boyfriend ko" pasigaw nyang sabi.
"B-boyfriend?" Bigla akong nabulol.
Parang tinusok ng sandamakmak na karayom.
Parang dinudurog ang puso ko ngayon.
"Yeah right. Di ba sabi ko sayo. Mag kakaROON ako ng boyfriend?"
Maarte nyang sabi.
"Walang hiya ka! Mang aagaw!" Napatayo ako.
At sinugod ko sya. Pinag sasampal at sinabunutan ko sya.
Sa lahat ng tao sya pa ang mang aagaw ng taong mahal ko.
Lahat nalang inagaw nya!
Atensyon ng magulang namin.
Magandang damit.
Mga alahas ko. kinanya na nya.
Sinagad na nya ang pasensya ko.
Masyado na tong masakit.
"Melody tamana."
Pag aawat ni KEan.
Akala ko ako ang lalapitan nya.
Pero hindi ung walang kwenta kong kapatid ang nilapitan nya.
Di ko na toh kaya.
Nag tatakbo ako.
Hindi ko na alam basta kaylangan ko ng umuwi.
Sakto sa pag iyak ko ay ang pag buhos ng malakas na ulan.
Ang sakit na
Ang sakit sakit na.
*End of Flashback*
*End of Melody's POV*
Kean's POV
"Pag katapos kong mapakinggan ang pag uusap nila Mary at Daddy.
Agad akong tumakbo paalis ng kumpanya.
Mamayang gabi?
Kaylangan kong mag sorry kay Melody.
