YOU'RE STILL THE ONE |bts|

Chapter 05: forgiveness

|| a/n: may galit po ba kayo sakin -_-. Wag nyu naman pong e report yung mga gawa ko.

Wag niyo nalang po basahin kung tingin nyu walang kwenta. O kaya private message niyo po ako kung meron mang mali o anu. Thank you po. :( ||

"Bakit kapa bumalik? Sana doon kanalang for good." Cold kong sabi sa kanya. While walking upstair.

Well wala naman akong pakialam kung rude ba yun o hindi. Let say na bitter ako. Okay. But the hell I fuckin care. It's me and They made me into this.

" Wala bang hi muna sis?" Hi mo mukha mo. Bitch. " ganun ka ba talaga kagalit sakin para itaboy ang pagiging magkapatid natin dahil lang sa lalaki?"

" ganun din ba kadali para sayo na ahasin ang sarili mong kapatid sis? Oh it's too far from my sweet expectation from you my oh-so-favorite-sister" I used my sweet voice for her to feel it but.....with sarcasticity.

Umakyat na'ko bago ko pa ma pugutan ng ulo ang sarili.kong.kapatid.

Sana hindi nalang siya bumalik. Eh bakit ba kasi bumalik pa siya. Masaya naman siya doon sa korea kasama ang hayop na lalaking yun.

Knock
Knock

"Can we talk?"  Biglang lumiit naman ang mata ko ng marinig ang boses niya. I knew it's her. I knew her voice and its sweet yet I don't fuckin care anymore.

"What for?" Walang ganang patanong ko pabalik.

"Random things? Please kahit 15 mins lang"

Ayaw kong sumagot anung akala niya. Ganun ganun lang yun. Muta niya.

Tingg*
Tingg*

From: Red Linda
-maybe it's the right time to talk to her? Wala naman nang mawawala. You get over them already dba. Kaya mo yan. I'm just here. Loveyou :*.

From: Zoesexy
- i know you can do it. Loveyou ^*^.

Tss. Plinano ba nilang dalawa to. Aishh! Badass sisters.

" please ? I'll wait for you at the movie room." Maghintay ka dun sa wala.

Umalis na siguro dahil wala ng maingay.

After 1 hour. Napag isip-isip kong pumunta sa MR.

Pinapanood parin niya yan?

It's our funny moments together when we're still good. I kinda miss it but I think i'm so numb for that.

Tumingin muna ako sa paligid at hinanap kong andyan pa siya. And she's still here. Nakatulog na yata.

"Oh natutulog kana. Maybe we'll talk nexttime? I should go" aalis na sana ako.

" no.no.no. Please."

"Please, 15mins. I have to tell you something. "

-_-

" It's when you caught us in one bed at his house. It's not what you think we were doing." Anung it's not. Kita ng dalawang mata ko yun. Kahit medio maliit to at mas malaki yang sayo klarong klaro parin to.

" nung nakita mo kami, hindi ganun yun. Ang totoo binibihisan ko lang siya dahil sa subrang kalasingan nya nasuka siya sa damit ko at damit niya.  Pero nakita mukong nasa taas niya. That time hindi ko din alam kung bakit hindi ako pumalag at natulala lang ako. Akala niya noon sakin ikaw kaya hahalikan niya sana ako pero dumating ka. Subrang mali kasi hindi ko pinilit na paniwalain ka sa katotohanan. Sorry kung hinayaan kung maghiwalay kayo kasi walang kwenta akong kapatid para ma inlove sa boyfriend ng sarili kong kapatid. Sorry kasi dahil sakin nag kaganyan ka. Sorry kasi sinira ko yung tiwala mo. Sorry jennie. Sorry.sorry sana mapatawad mo'ko."

Hindi ko mapigilang yakapin siya kaya niyakap ko siya habang patuloy ang pag iyak niya.

Nag kabati man kami pero hindi na tulad ng dati. May mga awkward na bagay man sa pagitan namin. Okay na rin yun.