Student-Teacher Relationship

Chapter Seven

Saturdaaaaay! Free day!

Mag isa na naman ako sa bahay. May pasok kasi si Kuya ng saturday. At as usual, nasa trabaho na naman ang parents ko.

Tinext ko sila Aila. Movie Marathon kako kami. Pumayag naman sila. Ayos. Tinawagan ko si Dan. Aba, 10am na kakagising pa lang? Hahaha. Wala siyang klase ng sabado e. Free day.

Inaya ko din siya. Nasabi ko na din pala na alam na ng mga kaibigan ko. Wala pang one hour, nandito na agad siya.

"Bilis mo. Naligo ka ba? Haha."

"Oo naman no! Amuyin mo pa!" sabay akbay sa akin.

Hahaha. Infairness, ang bango nga! Hihi.

"Mamaya pang mga 1pm sila dadating."

"Ah ganun ba sige. Mag 12nn na, wala ka pang pagkain? Nako naman."

"E diko alam gagawin e."

Tinapik niya lang ako sa ulo. Aso lang? Haha. Nag saing siya. Tapos naghanap ng pwedeng lutuin sa ref.

"Puro meat nandito ah. Wala manlang veggies." sabi niya sabay kuha ng manok sa freezer.

"Eh wala masyadong nakain ng gulay sa amin."

"Kahit ikaw? Nako. Start to live healthy nga, para makasama pa kita pagtanda."

Nangiti naman ako dun. Ihhh. Wahaha. Arte. Nag adobo na lang siya. Then kumain na kami ng lunch.

Walking Dead Movie Marathon! Yea!

"Wala pa sila ah. Wag mo muna i-play." sabi niya. Magkatabi kami sa sofa.

"E ano ng gagawin natin?" sabay tingin ko sa kanya.

"Alam ko na." sabi niya sabay tingin niya sa akin ng nakakaloko. Hinampas ko tuloy siya.

"Hoy ha!" sabi ko.

"Isa lang oh." sabay pout niya.

"Tse." sabay irap ko.

"Aba ayaw mo ha."

Kiniliti ako bigla. Kahinaan ko pa naman yun.

"HAHAHA. Shet. Dan naman! Tama na! HAHAHAHA." Tawa pa din ako ng tawa hanggang sa nalaglag na kami sa sofa.

"Ehem."

Oooops. Sila Aila. Biglang tayo namin ni Dan. Hahaha.

"Papasok pa lang kami ng gate ng marinig namin yung sigaw mo kaya pumasok kami agad, akala namin kung ano ng nangyayari sa inyo e." sabi ni Gio.

"It's not what you think." Wrong move Dan.

"Guilty Sir?"

sabi ko na eh. Guilty nga naman. Hahaha.

"Nako. Wala yun. Haha, tara." sabi ko.

"Tsaka nga pala, pag wala sa school, Dan na lang din ang itawag niyo sa akin. 21 pa lang naman ako e. Kayo mga 17, at 18 na kaya di naglalayo mga age natin."

"Sige po Si-- Dan."

Nagtawanan sila. Ang weird kasi ng ganoon. So ayun nga, walking dead on screen.

Kami lang ang nasa sofa ni Dan. Sila kasi nasa may carpet sa sahig. Mas feel daw nila pag ganoon. Kaya naman 'tong kamay ni Dan. Kung saan saan naglalakbay.

Una nakaakbay lang. Mamaya maya kinikiliti na yung tenga ko. Buti na lang mahina kiliti ko dun kaya di ako masyadong natatawa. Tapos ngayon, hawak na yung kamay ko.

"Bored ka na ba?" tanong ko.

"Medyo, pero okay lang ako." sabay ngiti niya.

Halos 6pm na, dipa tapos yung season one. Ang haba kaya nun. Kaya nagsiuwian na sila. Dumating na din si Kuya kaninang mga 3pm. Pero nagkulong lang sa kwarto niya.

"Ingat kayo!" sabi ko sa kanila.

"Uy ha. Haha."

Tinawanan ko lang si Joy. Ba naman may gusto kay Kuya. Number daw. Hahaha.

Bumalik kami ni Dan sa sala.

Nakasandal lang siya sa sofa habang nakapikit.

Pinapanood ko lang siya matulog.

Parang ang bait. Hahaha.

"Matunaw ako ha." bigla niyang sabi.

"Ang kapal mo. Hahaha!"

"Kunwari ka pa. Haha, tara nga dito."

sabay yakap niya sa akin.

PDA OVERLOAD! HAHAHA.

"Sana ganito na tayo forever. Yung tipong kahit sa labas nagagawa natin yung ganto. Hayaan mo, hahanap ako ng ibang trabaho para di tayo nagtatago."

"Okay lang naman sa akin yung ganito eh. As long as kasama kita. Nga pala, 22 ka na sa wednesday. Anong balak mo?"

"Di ko pa alam e. Unless may mag aya sa akin. Haha."

"Ay. Haha. Well, tignan natin."

Mga 8pm umuwi na rin siya.

Napaisip ako, oo nga. Paano kung hindi kami nagtatago ng ganito. Mas masaya kami?

Pero ayoko muna isipin, sabi nila basta mag enjoy lang hangga't may dapat ikasaya.

to be continued . . .