Friends with benefits

Chapter 4

Μόλις ξύπνησα και ο Μάριος δεν ειναι δίπλα μου. Αρχισα να ανησυχώ... Νόμιζα πως θα του είχε περάσει ως τώρα. Σηκώθηκα, ετοιμάστηκα και περίμενα να έρθει η Ρεγγίνα να με πάρει για να βγούμε και λίγο μόνες μας.Αποφάσισα να πάρω τηλέφωνο τον Μάριο αλλά μου το έκλεισε... Τι τον έχει πιάσει;Μετά από λίγο ήρθε η Ρεγγίνα και φύγαμε. Πήγαμε σε μια καφετέρια στην οποία συχναζαμε παλιά, ήταν η αγαπημένη μας.Αφού πήραμε απο ένα καφέ η Ρεγγίνα άρχισε να μου χαμογελάει.
"Για πες μου τωρα που ήμαστε οι δυό μας πως πάει με τον Μάριο. "με ρώτησε λέγοντας το όνομα του με ενα ειρωνικό ύφος.
"Κοίτα τα πηγαίναμε πολύ καλά ειναι πολυ καλός μαζι μου και με αγαπάει, απλά χτές δεν ξέρω τι έπαθε και μου θύμωσε. Δεν γύρισε σπίτι και μου έκλεισε και το τηλέφωνο... "Της είπα με ενα παράπονο.
"Στο είπα εγώ δεν μου άρεσε αυτός ο τύπος αλλά πάλι δεν με άκουσες...Αλλά κοίτα σχετικά με άλλους που είχες αυτός είναι πιο φυσιολογικός."
"Καλός είναι μωρε... Απλά δεν ξέρω τι τον έπιασε τώρα. Ελπίζω να λυθεί σύντομα η παρεξήγηση γιατί το ξέρεις πως δεν μου άρεσε ο  να τσακώνομαι.Εσύ με τον Χάρη όλα καλά;"
Είμαι σίγουρη ότι είναι μια χαρά αυτοί οι δύο αγαπιούνται πολύ.
"Μια χαρα εντάξει... "Μου απάντησε με λίγη αμφιβολία.
"Δεν το εννοείς και το ξέρω. Για πες μου τι σε απασχολεί."
"Δεν μπορώ να το κρατάω άλλο μέσα μου πρέπει να σου το πω... Οσο ο Χάρης ηταν Κύπρο είχα μια περιπέτεια με ένα αγόρι απο τη σχολή... Θα παρουσιάζαμε μαζί μια εργασία και βρεθήκαμε πολλές φορές και έτσι αρχίσαμε να μιλάμε πιο πολύ, να πηγαίνουμε για καφέ πιο συχνά, βοηθούσαμε ο ενας τον άλλο στην σχολή και από εκει και πέρα καταλαβαίνεις...Εχώ πολλές τύψεις και είμαι σίγουρη πως αν το μαθει ο Χάρης θα θυμώσει παρα πολύ."
Αχ μακάρι να κάναμε παρεα τοτε ώστε να μπορούσα να την σταματήσω...
"Μην στεναχωριέσαι αφού το κατάλαβες δεν πειράζει φυσικό είναι σου έλειπε ο Χάρης και δεν ήξερες τι έκανες...Πιστεύω πως το σωστό είναι να του το πείς εσυ πριν το μάθει απο κάποιον άλλο...Αλλά τέρμα με αυτά ανυπομονώ τόσο πολυ για σήμερα. Το περίμενα αυτό πολυ καιρό. Μου έχουν λείψει όλοι τόσο πολυ.Λες να καταφέρει να έρθει ο Αρης; "
Αν δεν έρθει θα στεναχωρηθώ πολυ...
"Ειμαι σίγουρη οτι θα είναι εκεί σταμάτα να το σκέφτεσαι τόσο πολύ και δες τι θα κάνεις με τον Μάριο" κλείνει το ματι της καθως πίνει μια γουλιά  από τον καφέ της.
Αφού τελειώσαμε τους καφέδες μας είπαμε να συνεχίσουμε την κουβέντα μας στο σπίτι μου.
Η διαδρομη με το αυτοκίνητο πέρασε γρήγορα αφού δεν σταματήσαμε να γελάμε... Είχα καιρό να περάσω τοσο καλά.
Φτάσαμε στο διαμέρισμα μου και όταν άνοιξα την πόρτα τα γέλια μας κόπηκαν αμέσως γιατί στον καναπέ καθόταν ο Μάριος με ένα σοβαρό βλέμμα να καταβάλει το πρόσωπο του...
"Μάριε γιατί είσαι εδώ; Σε έχω πάρει πόσες φορές τηλέφωνο από εχθές και το μόνο που κάνεις είναι να αγνοείς τις κλήσεις μου... Το πήρα το μήνυμα καλά θα ήταν όμως να μου είχες εξηγήσει τον λόγο πρώτα!"
Είμαι αλήθεια πολύ νευριασμένη μαζί του...όλο το βράδυ χθες προσπαθούσα να σκεφτώ τι έχω κάνει και τον έχει ενοχλήσει τόσο.
"Θα φύγω μην ανησυχείς, αλλά πρώτα πρέπει να μου δώσεις κάποιες εξηγήσεις... "
Εγώ παιδιά καλύτερα να φεύγω... Ζωή μετά πάρε με τηλέφωνο ανπ χρειαστείς κάτι."λέει η Ρεγγίνα.Βλέπω πως έχει τρομάξει λίγο... Δεν την αδικώ και εγώ έχω τρομάξει.
" Οχι όχι μην φεύγεις θέλω να είσαι και εσύ εδώ."
Η Ρεγγίνα τον υπακούει χωρίς να πει τίποτα και κάθεται στην άκρη του καναπέ όσο πιο μακριά γίνεται. Για κάποιο λόγο νιώθω όπως ένιωθα όταν ήμουν μικρή και πρόκειται να με μαλώσει ο μπαμπάς μου...
"Θα ειμαι σύντομος... Θα σας κάνω μια ερώτηση... Ποιος είναι ο Αρης;"ρώτησε ο Μάριος με ένα θυμωμένο βλέμμα...
Μόλις ακούω το όνομα του Αρη μου κόβονται τα πόδια.Πως ξέρει για τον Αρη δεν του έχω μιλήσει ποτέ για αυτόν... Κοιτάω την Ρεγγίνα για βοήθεια αλλά φαίνεται και αυτή πολύ μπερδεμένη...
"Πως έμαθες εσύ για τον Αρη;"τον ρώτησα διστακτικά.
"Κοίταξα το ημερολόγιο σου... "
"Γιατί να το κάνεις αυτο... Δεν σου έχω δώσει ποτέ το δικαίωμα να κάνεις κάτι τέτοιο..."
"Νόμιζα πως θα διάβαζα σκέψεις για εμένα και όχι για έναν Αρη που δεν μου τον έχεις αναφέρει ποτέ ξανά στο παρελθόν... "
"Αυτό δεν δικαιολογεί την πράξη σου...Εκεί μέσα γράφω πράγματα που είναι μόνο για εμένα. "
"Αφου σκέφτεσαι αυτόν γιατί είσαι ακόμα μαζί μου;"
"Μάριε σε αγαπάω απλά με τον Αρη είχα κάτι πολυ δυνατό που μου είναι δύσκολο να ξεχάσω.Μου είναι δύσκολο να σου το εξηγήσω."
"Ωραία τότε θα ήταν καλύτερο να το τελειώνουμε εδώ... Δεν θέλω το κορίτσι μου να σκέφτεται κάποιον άλλο.Θα μαζέψω τα πράγματα μου και θα φύγω σήμερα."
Ο Μάριος σηκώθηκε και πήγε στο δωμάτιο να μαζέψει τα πράγματα του... Τον ακολούθησα για να προσπαθήσω να τον πείσω να μείνει αλλά νομίζω πως και εγώ θέλω να χωρίσουμε...
"Μάριε συγνώμη να ξέρεις πως σε αγαπάω και νοιάζομαι για εσένα λυπάμαι που έγιναν έτσι τα πράγματα."του είπα κλαίγοντας και του έδωσα να ένα απαλό φιλι στο μάγουλο... Με κοίταξε μου χάιδεψε το μάγουλο και αφου μάζεψε τα πράγματα του έφυγε...Μετά απο λίγο ήρθε η Ρεγγίνα στο δωμάτιο.
"Θέλεις να μείνω ή να φύγω;"με ρώτησε.
"Καλύτερα να μείνω λίγο μόνη μου... "
"Εντάξει όταν ηρεμήσεις πάρε με τηλέφωνο."μου είπε και έφυγε...
Δεν ήθελα να γίνουν έτσι τα πράγματα... Στεναχωριέμαι πολυ.
Αλλά είμαι και πολύ περίεργη για το βράδυ πιστεύω πως όλοι θα έχουν αλλάξει αρκετά...