Friends with benefits

Chapter 5

Μόλις άνοιξα τα μάτια μου κατάλαβα πως η ωρα είχε περάσει είχε αρχίσει να νυχτώνει.Η ώρα πλησίαζε... Μετα απο χρόνια θα βρισκόμασταν ολοι μαζί όπως παλια.Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Εχω πραγματικά πολύ περιέργεια...θέλω να δω ποσο έχουν αλλάξει όλοι σε εμφάνιση αλλα κυρίως σε χαρακτήρα.Αλλά πιο πολύ ανυπομονώ για αυτόν... Για τον Αρη.
Χτύπησε το τηλέφωνο βγάζοντας με απο τις σκέψεις μου.Ηταν η Ρεγγίνα σε λίγο θα ερχόταν να με πάρει για να πάμε στην καφετέρια όπου θα βρισκόμασταν όλοι μαζί. Μου είπε πως στην αρχή θα βρισκόμασταν μόνο τα κορίτσια. Χάρηκα πολυ όταν το άκουσα, η αλήθεια είναι πως θα ήθελα παρα πολυ να βρεθούμε λίγο μόνες να τα πούμε...

[...]

"Ρεγγίνα είμαι λίγο αγχωμένη"είπα και δάγκωσα τα χείλη μου

"Μην αγχώνεσαι ολα θα πάνε καλά και ολα θα είναι υπέροχα" είπε και ενα λαμπρό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο της

"Το ελπίζω"είπα και ανταπέδωσα το χαμόγελο.

Μόλις μπήκαμε μέσα αρχίσαμε να ψάχνουμε το τραπέζι που κάθονταν τα κορίτσια. Ξαφνικά είδα το φουντωτό μαλλί της Χρύσας και έτρεξα πρός τα πάνω της για να την αγκαλιάσω μετα σηκώθηκαν ολες και αφού αγκαλιστηκαμε και φιληθήκαμε καθήσαμε. Ολες φαινομασταν τόσο χαρούμενες.Η Μελίνα γλυκιά και όμορφη όπως και τότε,τα μάτια της έλαμπαν και μπορούσα να διακρίνω πόσο χαρούμενη ήταν που μας ξανα έβλεπε.Η Ειρήνη σοβαρή αλλα και γλυκιά ταυτόχρονα μας κοιτούσε και μόνο απο το πρόσωπο της μπορούσε κανείς να καταλάβει πόσο ευτυχισμένη ήταν... Είχε ομορφύνει πολυ μπορώ να πω.Τέλος η Χρύσα ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη είχε αλλάξει παρα πολυ ειχε ψηλώσει και είχε γίνει πανέμορφη το σώμα της είχε αλλάξει... Φαίνεται οτι κάνει συχνά γυμναστική.

"Κορίτσια μου εχετε λείψει παρα πολύ"ειπα και χαμογέλασα προσπαθώντας να κάνω την στιγμή λιγότερο αμήχανη...

"Και εμενα το ίδιο"είπε η Ρεγγίνα αγκαλιάζοντας την Χρύσα.

Και την ώρα που αρχίσαμε να λέμε τα νεα μας μπήκε στην καφετέρια ο Νίκος και ο Χάρης...Ο Νίκος είχε αλλάξει αρκετά μπορώ να πω.Γύρισα προς το μέρος της Ειρήνης για να δω την αντίδραση της. Η Ειρήνη ήταν πολύ ερωτευμένη μαζι του και ηταν μαζι για δυο χρόνια... Ο λόγος που χώρισαν ήταν επειδή η Ειρήνη έπρεπε να φύγει στο εξωτερικό... Στεναχωρήθηκα πολύ για αυτούς τους δυο.Η Ειρήνη φαινόταν πολύ χαρούμενη τα μάγουλα της είχαν κοκκινίσει και ενα μικρό χαμόγελο σχηματιζόταν στα χείλη της.

"Γεια σας "είπε ο Νίκος διστακτικά  κοιτάζοντας την Ειρήνη στα μάτια.Φαινόταν χαρούμενος που την έβλεπε μετά απο τοσα χρόνια...Μόλις αρχίσαμε να μιλάμε η πόρτα άνοιξε και μπήκαν μέσα ο Φώτης και ο Πάνος ήρθαν στο τραπέζι μας και αφού αγκαλιαστηκαμε αρχίσαμε να μιλάμε. Δεν έχουν αλλάξει και πολύ αλλά φαίνεται πως έχουν μεγαλώσει.Εχουν περάσει δυο ώρες,δυο υπέροχες ώρες γεμάτες συζητήσεις και γέλια αλλά ο Αρης δεν έχει έρθει... Μάλλον δεν θα έρθει καθόλου.Προσπαθώ να συγκρατήσω τα δάκρυα μου δεν θελω να τους χαλάσω την μέρα οπότε αποφασίζω να βγω για λιγο εξω.
"Παιδιά παω έξω και επιστρέφω σε λίγο"είπα ενώ ήμουν έτοιμη να βάλω τα κλάματα.Δεν ξέρω γιατί αλλά ήθελα να κλάψω.
"Θέλεις να έρθω μαζί σου;" με ρώτησε η Ρεγγίνα γιατί κατάλαβε πως δεν ήμουν καλά.
"Οχι θέλω να μείνω λίγο μόνη"της είπα και βγήκα εξω.Μόλις άνοιξα την πόρτα ένα ωραίο αεράκι χτύπησε το πρόσωπο μου εκείνη την στιγμή μου ήρθε μια υπέροχη και οικία μυρωδιά μύριζε σαν τον....Αρη; Σήκωσα το κεφάλι μου και τον είδα μπροστά μου. Ενιωθα την καρδιά μου να χτυπάει πολύ δυνατα... Κοιταζομασταν στα μάτια για αρκετή ώρα αλλά κανένας από τους δυο δεν μπορούσε να μιλήσει. Το μόνο που ήθελα εκείνη την στιγμή ήταν να τον αγκαλιάσω...