Tehlike Çanları

2. Bölüm

Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki...

Nefesimin kesildiğini hissediyorum.

Tanrım! Çok korkuyordum.

Biraz daha eğildiğinde be sefer bacak arasına tekme atmaya çalıştım ama kendini korumaya almıştı.

Ellerimle ona vurmaya başladım beni bırakması için. Ama o ellerimi tutup arkamda birleştirdi ve yüzüme daha çok eğildi. Ben hiçbir erkekle bu kadar yakın olmamıştım ve bu adamla olan yakınlığım şu an beni çok korkutuyordu.

Yüzüne bakmaya bile cesaret edemiyordum!

"Benden ne istiyorsun?" diye sorduğumda ifadesiz bir şekilde bana bakıyordu. Aynı zamanda da birçok ifade barındırıyordu sanki.

Anlaşılmıyordu...

"Neden buraya geldin?" diye sorduğunda sesinin güzelliğinemi yoksa gürlüğünemi şarşırsm bilenedim. Çok güzel bir sesi vardı ve çok hoşma gitmişi.

Bedenim bedeni altında ezilmeye devam edeken nefes alamadığımı hissettim.

Sorusunu cvaplamayı reddedip elindeki ellerimi set bir şekilde çektim ve sol tarafından kıvrak bir şekilde kaçtım. Kurtulmanın verdiği adrenalinle son hızda koşmaya başladım.

Hızlı koşardım yaptığım düzenli sporlar sayesinde.

Arkamdaki ayak seslerini işitebiliyordum. Daha hızlı koştum. Evin önüne geldiğimde cebimdeki anahtarı çıkarıp takmaya çalıştım.

Sonunda gidiğinde kilidi çevirip tam içeri gideceğim sırada arkamdan ittirildim ve yere düşmem bir oldu.

Bu adam bana hangi ara yetişmişti böyle!

Hemen kapıyı kapattı ve üzerie gelmeye başladı. Ben gittikçe o geliyordu ve ben çok korkuyordum.

Üzerime doğru hızlıca gelip kolumdan tuttuğu gibi sert bir şekilde kaldırdı ve arkamda olan duvara çarptı.

İç organlarımın sarıldığını hissetiğime yemin edebilirim.

Önümde kırmızı görmüş boğa misali bakarken nefez alış verişleri hızlıydı benimki gibi. Fazla yakın olduğunda göğüslerimiz birbirine çarpıyordu.

O kadar çok korkuyordum ki şu an...

Tehlikeli bir ses tonuyla konuştu."Sana bir soru sordum! Neden kaçıyorsun?!"diye bağırarak konuştuğünda gözlerim dolmaya başlamıştı.

Bakışlarımı kaçırdım ve ondan başka her yere bakmaya başladım.

"Sana bir soru sordum! Sorularımın devapsız kalmasından hiç hoşlanmam."diye konuşuğnda bana biraz daha eğildiğini anladım çünkü nefesi kafamı yan çevirdiğim için tam kulağımın altına değiyordu!

"B-ben buraya ailemden ayrılmak için gelmiştim."seslice yutkundum."A-ama bu mahallenin böyle ürkütücü bir yer olduğunu bilmiyordum. Yemin ederim. Ama istersen hemen gidebilirim." Gözümde biriken yaşlar korkudan akmaya başlamıştı. Ona hala bakmıyordum. Ama o eliyle çenemi tutup kendi yüzüne çevirdiğinde tuttuğu yerin karıncalandığını hissettim.

Ona alttan alttan bakarken bedenlerimiz artık birleşmişti. Cidden bu kadar yakınlık fazlaydı!

Hafif gülümsediğinde gözlerim yanağındaki küçük gamzeye takıldı. Ama bu dostça bir gülümseme değildi.

"Buradan gidebileceğini mi düşünüyorsun güzelim."diye konuştuğunda ne demek istediğini almamıştım.

"Nasıl yani?" diye sorduğumda gülümsemesi genişledi. gözlerindeki parıltı o kadar belliydi ki... Ve bu parıltının sebep olduğu şeyi henüz bilmiyordum.

"Şöyle ki güzelim..."bir eliyle belimi kavradıktan sonra vücuduna tamamen yapışmış haldeydim."Seni yeni elime alabilmişken buradan kolay kolay çıkabileceğini mi düşünüyorsun?"

Gözlerim şok içinde irileşirken hala bir şeyleri idrak edemiyordum. Beni nereden tanıyordu?

"Beni nereden tanıyorsun?" diye sorduğumda benden uzaklaştı. Boşluğa gibi düşsemde hemen toparlandım. Birkaç adım önümdeydi.

"Aslında seni tanımıyorum. Seni buraya ilk taşındığın gün görmüştüm ve çok ilgimi çekmiştin. Birkaç gün seni takip ettim ve seni daha yakından görebilmek için şimdi buradayım Nüverya Çetinkol."

Gözlerimi iri iri açtım. Adımı ve soyadımı nerden biliyordu. Gerçi buna şaşırmamalı. Az önceki dediklerinden sonra geçmişimi bile öğrenmesi sanırım normaldi.

Gözlerimin içine uzun uzun baktıktan sonra çıkış kapısına ulaştı ve kapıyı açıp gitti.

İçimdeki nefesin hepsini dışarıya boşalttım. Ne olmuştu öyle? Ne yani şimdi bu adamlamı uğraşacaktım? Daha asını bile bilmiyordum üstelik. Ne yapıp edip bu evden kısa bir süre içinde gitmeliydim. Başım feci bir beladaydı. Buralar hiç tekin yerler değildi ve üstelik o adam... Cidden çok korkutucuydu.

Ne pahasına olursa olsun buradan bir an önce gitmeliydim.

Merhaba arkadaşlar. umarım bu kitabımı beğenirsiniz... Yeni bölümlerle ve yeni kitaplarla karşınıza çıkacağım. Umarım beğenmişsinizdir...