ölüme inat 'texting

5

"Hangi hastahane biliyor musun sen?"

"Evet. Şehirdeki özel hastahanesi galiba." tamam deyip telefonu kapattıktan sonra üzerime montumu geçirip hastahaneye giden otobüse binmek için durağa yürümeye başladım.

Tabii ki de Hayal'in ameliyat olacağını bile bile öylece oturmayacaktım. Yanına gidip ona görünmeden durumundan haberdar olup çıkacaktım.

Konuştuğum kişi ise Hayal'in sahte arkadaşlarından biriydi. Hayal hasta olup hastaneye düşünce onu unutmuşlar, üzülmemişlerdi bile. Kız olduklarına aldırmadan içimden her birine küfrettim. Cinsiyetletleri kızdı belki ama insan değillerdi. Sonuç olarak hayvanlar da kız erkek olarak ayrılıyordu.

Otobüs durağına gelip, bir kaç dakika içinde otobüse bindiğimde aklımda Hayal'in yanında kimin kaldığı sorusu yankılanıyordu. Harbiden o kızın kimsesi yok denilebilirdi, kim karşılıyordu masrafları kim ilgileniyordu onunla?

Bildiğim kadarıyla annesi yoktu, babası yoktu ve teyzesiyle kalıyordu. Teyzesi, hastahane masraflarını karşılayacak kadar koca yürekli biri miydi? Umarım.

İkizi olduğunu biliyordum ama Hayal'in yanında kalıyorsa okula nasıl gelebiliyordu?

Hastahaneye yakınlaştığında otobüs ayaklandım ve neredeyse boş otobüsün kapısına ilerledim. 

"Kaptan beni hastahane önünde tükürsene." diye bağırdı başka bir yolcu. Otobüs biraz sonra durduğunda o yolcu ile beraber indim.

__

"Hastanın adını öğrenebilir miyim?"

"Hayal Aktaş."

Öylesine bir his sarmıştı ki an itibariyle tüm duygularımı sanki Hayal'in hastalığının nedeni benmişim gibi hissediyordum ve bu his beni boğuyordu.

"Üçüncü ameliyathane."

"Neresi tam olarak?" 

"İkinci kat, koridorun sol kısmının sonunda." danışamana teşekkür edip hızla dediği yere gittim.

Ameliyathanenin kapısında onun aynısının erkek versiyonunu gördüğümde doğru yerde olduğumu anladım. O endişeli, dolu gözlerle kapıya bakarken bir kız da kapının sağ kısmına çökmüş, başını dizlerine gömmüştü.

Neyi, nasıl soracağımı bilemeden dikildim bir süre öyle boş boş.

"Sen kimsin?" bakışlarımın flu olmaktan kurtulması için başımı iki yana sallayıp sesin sahibine baktım.

"Şey... Hayal'in bir arkadaşıyım."

"Hayal'in benden başka arkadaşı yok." dedi kız başını aniden kaldırıp. "Sen... Kaan?"

"Evet, Kaan ben."

"Hayal'in yazdığı çocuk..." diye mırıldandı adını bilmediğim Hayal'in ikizi olan çocuk.

"Bunu bilmesin." dedim telaşla. "Buraya geldiğimi bilmesin."

"Bilmeyecek." dedi adının Hayat olduğunu hatırladığım kız Hayal'in ikizine bakarken. "Bu tüm süreci başa alır."

"Bilirse mutlu olur..."

"Hayır. Aksine Kaan'ın ona acıdığını düşünür." çocuk sinirle homurdandı.

"Her ne sikimse. İkizim ameliyat oluyor, konuştuğumuz şeye bak." ona hak verip sustuğumuz sırada bir kaç tane doktor hızla önümüzden geçip ameliyathaneye girdi. Telaşlı halleri gözümüzden kaçmazken çocuk birini zorlukla durdurdu.

"Ne oluyor lan biri bir şey söylesin artık?!"

"Hastayı kaybetmek üzereyiz. Lütfen izin verin işimizi yapalım."

__