SİLENCE

1.bölüm ~ SILENCE'IN GELİŞİ

Sabah uyandığımda tekrar klişe şekilde perdelerimden sızarak yüzüme ulaşan güneş ışıklarının gözüme girmesiyle uyandım.

Annemin '' Loren artık  kahvaltıya gel '' demesiyle yataktan hiç kalkmak istemememe rağmen kalkıp annemin yanına gittim.Beraber kahvaltı yaptık annem işe gitmek üzere hazırlanacağını söyledi ve odasına girdi.Bu arada bir yandan da gün içerisinde yapmam gerekenleri bağırarak söylüyordu. En sonunda çarpan kapı sesini duyduğumda annem ve emirlerinin gitmesiyle evde yalnız kaldığımı anladım.

Her gün annem gittiğinde yaptığım gibi önce kahvaltıyı topladım ve geçip televizyon programı izlemeye başladım.Şu saçma programlar tamamen oyalayıcı şeylerdi insanlar bunları izleyecek kadar çok zaman buluyorlarmıydı yani ? Çok zaman geçmememiştiki beynimin içinde inanılmaz sesler duymaya başladım bir  anormallik olduğunu anlamamak imkansızdı. Başım ağrıyordu,televizyonu kapattım lakin ben hala inanılmaz bir şekilde o sesleri duyuyordum ne olduğunu anlamaya çalışsamda anlamlandıramıyordum. Kısa bir süre olsa dahi karşımda ki duvarda bir gölge gördüm.. O gölge bana yaklaşmaya, birşeyler anlatmaya çalıştığını hissettim. Öyle korkmuştum ki kafamın içinde duyduğum sesler bir anda tuzla buz oldu. İnanılmaz bir şeydi ama ben o gölge gibi gördüğüm hala ne olduğunu bile  anlayamadığım varlığı hala görüyordum neydi bu böyle.

<<<<<ERTESİ GÜN>>>>>Ev

sabah aynı ritüellerle uyandım. Neydi bu yaşadıklarım? Yada niyeydi? Peki o neydi ne istiyordu benden? Dün onu gördükten sonra şuana kadar yoktu biraz dışarıya çıkmanın iyi gelebileceğini düşündüm annem erkenden dışarı çıkmış olmalıydı.

<<<<<10 dakika sonrası>>>>>Park

Dışarıda bile değişik sesler duyuyordum bunlar çığlık, kırılma sesleri neyse belkide biraz yürüyünce geçerdi karşımda yürüyen insanınlarin kafalarının üstünde bir ışık görüyordum bu saçmalık da neydi böyle ve herkeste farklı renkler vardı ama bunlar;kırmızı, siyah, beyaz, sarı, mavi ve yeşil den ibaretti. İnsanların kafasının içinden geçirdikleri sesleri duymaktaydım tanrım yoksa deliriyormuydum? Artık karşıma çıkan gölgeye bir ad vermeliydim çunkü onu az önce bir meşe ağacının arkasında gördüm 'Silence' bunu sesli söylemiştim sanki gerçekten adı buymuş gibi dönüp bana baktı ona silence demeliydim. Akşam olmak üzereydi. Silence gitmişti bende artık eve dönmeliydim.

<<<<<15 dakika sonra>>>>> eve dönüş yolu

Kafamdaki şiddetli ağrı ile kaldırımda olduğum yere çöktüm gözlerim karardı ve annemdi bu gördüğüm galiba yatağındaydı ve haraketsiz yatıyordu.Sonra birden dünya hızlıca döndü ve herşey yerine oturdu. Karşımda siyah takım elbiseli yüzü simsiyah uzay boşluğu gibi yüzü olan bir adam belirdi.Evet bu galiba oydu ilk defa bana bu kadar yakındı ama ben haraket edemiyorum beni kucağına aldı ve eve getirdi. Bundan sonra ne olacak hiçbir fikrim yoktu...

5 vote gelmeden yeni bölüm gelmeyecektir. 400 kelime oldu Kitabımıza destek olursanız seviniriz.Güzel bir kurgu heyecanlı bir senaryo soluksuz okuyacagınıza emin olun sonraki bölümde görüşürüz.

SOSYAL MEDYA:
IG: melike_akture1903