Krist-
က်ေနာ္က်ေနာ့္အခန္းထဲကိုဝင္လာလိုက္ေတာ့အခန္းထဲမာပစၥည္းေတကပြ႐ႈပ္ေနတာပဲ...ဘာေတလဲ...အဲ့ပစၥည္းေတကက်ေနာ့္ပစၥည္းေတမဟုတ္ပူး...ဘယ္သူ႔ဟာေတလဲ...ဟိုလူႀကီးရဲ႕ပစၥည္းေတလား...မဖစ္ႏိုင္ပါပူး...ဒါ..ဒါဆို..Wit..Witဆိုတဲ့လူႀကီးရဲ႕ပစၥည္းေတထင္တယ္...ဘာလို႔...ဘာလို႔...က်ေနာ့္အခန္းထဲေရာက္ေနရတာလဲ...က်ေနာ္ဒီကိစၥကို႐ွင္းရမယ္...အဲ့ဒါေၾကာင့္က်ေနာ္ဧည့္ခန္းဆီကိုျပန္သြားလိုက္တယ္...
Sing: ဟား...ဟား..ဟား...ဟား..
Wit: Shit!...Singto....
Sing: အဲ့ေလာက္ေတာင္ပဲလား..Witty..ရယ္..
Wit: ငါမင္းကိုအဲ့လိုမေခၚနဲ႔လို႔ေျပာထားတယ္ေနာ္...
Krist: အဟမ္း....က်ေနာ္ခုလို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားဝင္႐ႈပ္ရလို႔ေတာင္းပန္ပါတယ္...က်ေနာ္တခုေလာက္ေမးလို႔ရမလား...က်ေနာ့္အခန္းထဲကိုဘာလို႔ပစၥည္းေတေရာက္ေနရတာလဲ...
Sing-
သူစကားေျပာေနတဲ့အသံကေအးစက္ပီးမာေက်ာေနတယ္မ်က္ႏွာထားကလဲခက္ထန္ေနတယ္...သို႔ေပမဲ့သူ႔မ်က္လံုးေလးေတကေတာ့နီရဲပီးမို႔အစ္ေနတယ္...ဘာဖစ္လို႔မ်ားပါလိမ့္.. .
Sing: အင္း...အဲ့တာကWitရဲ႕ပစၥည္းေတပါ..
Krist: က်ေနာ္သိတယ္...က်ေနာ္ေမးေနတာဘာလို႔အဲ့ဒါေတကက်ေနာ့္အခန္းထဲေရာက္ေနရတာလဲ..
Sing: Witကမင္းအခန္းမာခဏေနမလို႔..
Krist: ဒါဆိုက်ေနာ္ကေရာ...က်ေနာ္ကဘယ္မာသြားအိပ္ရမာလဲ..
Sing: ငါတို႔မာအခန္း႐ွိပီးသားေလ...
Krist: မသိပူး...က်ေနာ္က်ေနာ့္အခန္းကိုပဲပန္လိုခ်င္တယ္...
Sing: Krist.....
Wit: Sing...ရတယ္..ငါအခန္းေျပာင္းေပးပါ့မယ္...
Sing: မလိုပူးWit.....Krist..ငါတို႔အခန္းဆီျပန္ေတာ့...ေအး...အဲ့အခန္းမွာမွမေနခ်င္ရင္လဲႀကိဳက္တဲ့ေနရာသာသြားေတာ့...
Krist: သြားမယ္...သြားမယ္..
ဟက္..သူကအခုက်ေနာ္ကိုႏွင္လႊတ္ေနပီေပါ့...ဟုမာေပါ့ေလ...က်ေနာ္ကသူ႔ဆနၵကမလိုက္ေရာေပးေတာ့သူကက်ေနာ့္ကိုအသံုးမဝင္ေတာ့တဲ့အမႈိက္တစလိုလႊတ္ပစ္လိုက္ခ်င္ပီေပါ့..ေတာက္....က်လာျပန္ပီဒီမ်က္ရည္ေတက...ဟင့္...က်ေနာ္ကေရာဧည့္ခန္းမာ႐ုပ္႐ွင္ၾကည့္ရင္းတေယာက္နဲ႔တေယာက္ဖတ္ပီးရီေမာေနၾကတဲ့သူတို႔ကိုၾကည့္ေနရတာစိတ္ခ်မ္းသာမယ္ထင္ေနတာလား...ခင္ဗ်ားႀကီးေ႐ွ႕မာမ်က္ရည္မက်ေအာင္ထိန္းေနရတာဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းတယ္ထင္လဲ...က်ေနာ့္ကိုမခ်စ္ပဲနဲ႔ဘာလို႔မ်ားလက္ထပ္ခဲ့တာလဲPရယ္..ဟင့္..ဟင့္...
က်ေနာ္ေရကန္ေဘးမာထိုင္ေနရင္းငိုေနမိတယ္..ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားမွန္းမသ္ိ..က်ေနာ္မ်က္လံုးေပၚကိုလက္ႏွစ္ဖက္လာအုပ္မိုးထားတယ္..
