Krist-
က်ေနာ္နဲ႔သားနဲ႔အတူတူလမ္းေလ်ွာက္ေနၾကတယ္...က်ေနာ့္တို႔ရဲ႕ေ႐ွ႕နားမာPကလက္ႏွစ္ဖက္ကိုဆန္႔ထားရင္းက်ေနာ္တို႔သားဖကိုျပံဳးရင္းၾကည့္ေနတယ္...က်ေနာ္တို႔လဲPဆီက္ုိအေျပးသြားေပမဲ့Pကက်ေနာ္တို႔နဲ႔ေဝးသထက္ေဝးသြားသလိုခံစားေနရတယ္...ေနာက္ဆံုးPကက်ေနာ္တို႔မ်က္စိေ႐ွ႕ကေနေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္...သားကလဲက်ေနာ့္လက္ကိုအတင္းေျပးထြက္သြားတယ္...
Sing-
Kristသတိေမ့ေနတာခုဆိုတပတ္ျပည့္ေတာ့မယ္...ခုထိသတိမရေသးပူး...က်ေနာ္႐ူးခ်င္ေနပီ..kristမင္းသတိရလာပါေတာ့ကြာ...ဘာလို႔အ႐ူးလိုငါ့ကိုကာလိုက္ရတာလဲ...Kristကိုယ့္ကိုအပစ္႐ွိသလိုခံစားရေအာင္လုပ္ထားပီးဒီလိုေနမေနပါနဲ႔...ျမန္ျမန္သတိရလာပါေတာ့....အဲ့ဒီေန႔ကက်ေနာ္တို႔Kristတို႔ဆီကိုအျမန္လိုက္လာႏိုင္သြားတာကက်ေနာ္Kristဖုန္းထဲမာGPSထဲ့ထားတယ္ေလ...Kristတို႔ကိုဖမ္းသြားတာကDimရဲ႕အေဖဦး Padeeပါ...ဦးPadeeကParနဲ႔ညီအကိုတဝမ္းကြဲေတာ္ပါတယ္...အဖိုးကအေမြေတကိုသားအရင္းဖစ္တဲ့Parကိုပဲအကုန္လံုးေပးခဲ့တယ္..အဲ့တာကိုဦးPadeeကမေက်နပ္ပဲအဖိုးဆံုးပီးတဲ့ေနာက္မာနန္းေတာ္ကထြက္သြားခဲ့တယ္...Dimနဲ႔Dimအေမကိုထားခဲ့ပီးေတာ့ေပါ့...သူေမွာင္ခိုလုပ္ငန္းေတလုပ္ေနတယ္ဆိုတာကိုေတာ့သတင္းရပါတယ္...ဒါေပမဲ့က်ေနာ္တို႔ကိုဒီလိုအနၱရာယ္ေပးလာလိမ့္မယ္လို႔မထင္ခဲ့မိပူး...က်ေနာ္ကိုအနၱရာယ္ေပးတာကဘာမွမဖစ္ေပမဲ့Kristကိုပါဆြဲထဲ့တာကေတာ့မဟုေသးပူးေလ..Parတို႔လာတာသိေတာ့က်ေနာ္တို႔ကိုထားခဲ့ပီးထြက္ေျပးသြားၾကတယ္....အဖစ္အပ်က္ေတအားလံုးရဲ႕တရားခံကကိုယ္မို႔လို႔အပစ္ဒဏ္ခံသင့္ေပမဲ့ Krist...မင္းအခုလိုေနပီးေတာ့ေတာ့ကိုယ့္ကိုအပစ္မေပးပါနဲ႔...အဲ့လိုသာဆိုကိုယ္ေသသြားတာကမွပိုေကာင္းအူးမယ္...က်ေနာ္ေတြးရင္းKristလက္ေလးကိုဆုပ္ကိုင္ထားရင္းငိုေနမိတယ္....
Krist: သား!!!!!
Sing: Krist....Kristသတိရလာပီလား...
Krist: P..သား...သားေရာ...သားေလးက်ေနာ္ဗိုက္ထဲမာ႐ွိေသးတယ္မလား..
က်ေနာ္ကိုယ္ဗိုက္ကိုယ္ျပန္စမ္းရင္းPကိုေမးေနမိတယ္...
