Günaydın Anneciğim ve günaydın dünya. Bugün günlerden pazartesi ve ben saat sabah 7 buçukda dünya'ya gözümü açtım. Annem sevinçten ağlıyor ve babam teselli ediyor. Ebem beni temizliyor ve giydiriyor. O zamanlar hastane bosnalı hemşirelerle doluydu ve habire türk anneleri doğumhanedeydi😂 Artık almanlar bıkmıştı...doğur anam doğur. Almanlar genellikle 2 kardeştirler. Tabi türkler o zamanlar kalabalıkdı. Ve hiç unutmam almanlar hep derdiki siz türkler kalabalıksınız. Oysa benim tek bir abim var. Kaç kardeşsin diye sorduklarında ben iki diyince şaşırıyorlardı. Ama haklılar gerçekten 90lı yıllarında bizim halk almanyada çok çocuk dünyaya getirmişti, çünki aylık çocuk parası var☺️ kim istemez aylık para birşey yapmadan, tabi kimse çocukların yemesini içmesini bakımını hesaplamıyor😂 Şimdi baya bi azaldı.
Sonra beni Annemin koynuna yatırıyorlar ve ben orda huzuru buluyorum. Nekadar yakın olursa bir insan annesine okadar huzur buluyor diye düşünüyorum. Tabi herkesin kendi düşüncesi. Ben ponçik çok uyuyan bir bebekmişim ve çok nadir ağlarmışım. Bu yüzden Annem için tabiki çok rahat bir bebekdim. Gelelim isim konusuna. Annem ve babam daha önce bir isim düsünmemişler bu yüzden Babannem ozaman benim ismimi takın demiş, yani Ayşe sonra annem demişki peki ama yanınada bir nur ekleyelim. Sonuç👉🏻 Ayşenur. Gayet memnunum ismimle, çünki Ayşe annemizin ismi ve peygamberimizin aşkı ona çok başkaydı😍
Allaha şükür sağlıklı ve balık etli bir bebekmişim. Rabbim hepimize sağlıklı uzun ömür versin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Almanya'da müslüman bir kızın hayatı
ChickLitBen bir Türk müslümanım, Alman değil! Almanyada doğdum ve büyüdüm ama kendimi asla bir alman olarak görmedim veya hissetmedim. Şimdi neden hissetmiyorsun diyenleriniz olacak aramızda. Hikayemi okuduğunuzda beni elbet anlayacaksınız. Hikayemin çoğu g...