Her anını gece gibi yaşayan kadın. Nereye baksa nereye gitse kalabalıklar içinde yapayalnız. Ağlamaklı bir gözle baktığı çevresinde kimsecikler yokmu. Yıllardır yıkılan güveni tekrar tamir etmek zor olsaki kimseye içini tamamen açamazken, kimsenin dostluğuna samimiyetinede inanamamakta. Öyle zor bir savaşın içindedirki artık umudunu usul usul kaybetmekte! Gücü an ve an azalmakta takatinin kalmadığını hissetmektedir.
Yalnızlıktan çok güvensizlikten korkan kadın. Ne yapacağını bilmez bir şekilde nereye adım atacağını bilemeden hayatına devam etmektedir...
Her yeni gün yeni insanlar tanımakta...
Ve hepsine güvenmeye çalışmaktadır. Bilemezdiki... herkes ayrı bir çıkar için çevresinde.
Her yeni insan her yeni acının ilk girişiyken bu savaşı vermekten bıkmıştı ve dinlenmek istediğine karar verdi.
Ve aylarca evden çıkmayarak kendini cezalandırdı...
Okuduğunuz için teşekkür ederim devamını okumak isterseniz destekleyiniz...😉
