The Destiny Fixer (Book 2 Of TTTTTF)

Chapter One

       DALAWANG taon na ang nakalipas ng ako'y nagising sa pagkaka-coma ng apat na taon. Sabi ng mga doctor ay miracle daw ang nangyari saakin dahil na stage na ako na hindi na nagpa- function ng maayos ang iba kong organ.

Nagpapasalamat naman ako sa miracle na iyon kahit alam kong mabubuhay talaga ako. Hayy Hangang ngayon hindi pa rin ako nakapaniwala sa nangyari noon saakin pero unti-unti kinakalimutan ko na ito. Ayoko naman na masabi nila mommy saakin na na-praning ako sa pagkaka coma and hindi rin naman sila maniniwala eh. Hindi, kailanman.

"Wow! Ang bango naman niyan..." Napangiti naman ako. Nagluluto kasi ako dito sa kusina namin ng kanyang favorite beefsteak and fried chicken wings.

Lumapit ito saakin saka ako hinalikan sa noo. How sweet Liefy to me, mula ng naging magasawa kami mas naging doble sweet siya saakin and of course super daddy siya sa panganay namin na si Matt Karon.

"Wanna taste it?" Sabay abot sa kanya ng tinidor.

Dahil nakahiwa na ang mga beefsteak, kumuha nalang siya ng maliit na bahagi saka ito sinubo.

"Hmm... Walang kupas." He smile to me and kiss me in the lips.

"Naman! Ako pa? Haha.." Pagmamayabang ko na nagpatawa sa kanya.

"The best ang luto ni mommy eh!" Lumipat ito sa likod ko ang hug me, na pinaka fave daw niyang gawin saakin. "I am so miss you, wifey." Saka hinalikan pa ako sa buhok.

Gusto ko umiyak. Eto ang pangalawa naming buhay at alam kong perpekto ang kalalabasan. Ewan ko ba kung bakit nagiging emotional ako kapag niyayakap ako ni Liefy.

"I love you, hubby." I whisper with full of love.

"I love you, too, wifey." He whisper too, in my ears and it tickles me.

"Forever, hubby." I said with a smile

"Always, with a heart, wifey..." Saka ako niyakap ng mahigpit na parang gigil na gigil saakin. Hindi ko naman maiwasang matawa at kurutin siya sa kamay dahilan para mabitawan niya ako. "What's that for?" Gulat nitong tanong saakin.

"I can't breath kaya."

"I love you, too." What?! "I can't breathe means I love you, honey." Ah yon pala 'yon.

Ngunit sinamaan ko parin siya ng tingin.

"What?!" Natatawa nitong tanong

"Don't give me that smile, Lief. Hindi talaga ako makahinga kanina."

"Oh so-sorry wifey, sorry talaga." Tangka sana niya akong yayakapin ng  hinarang ko sa gitna namin ang aking kamay

"Heh! Tigilan mo ako, Lief! Kunin mo si Matt at umiiyak na... Go!!" Gulat ito pero sumunod din. Mabilis itong nakaalis ng kusina at patakbo atang umakyat sa taas. Maya-maya lang narinig ko na din ang boses niyang nagpapatahan kay Matt at kung ano sinasabi pa nito.

"Parang bata talaga..."

KINARGA ni Lief ang kanyang anak ng makita niya itong umiiyak, hinele niya ito sa kanyang bisig at kinantahan ng lullaby.

Sobrang kasiyahan ang kanyang nararamdaman sa bawat araw na nagdaan makalipas ang nangyari sa kanyang asawa na si Kate.

Minsan iniisip niya ito, nagtataka rin sa mga hindi mapaliwanag na pangyayari. Wala naman siyang makuhang sagot kaya sinasarili nalang niya ito, even he want to believe his wife, he can't dahil baka isa lang itong panaginip niya na tinotoo naman nito.

"You're so gwapo talaga, Matt. Mana ka kay daddy, yiee..." Sabi nito sa anak na tulog na ngayon, bigla itong ngumiti na kala mo'y narinig ang sinabi ng ama.

Walang katumbas na ligaya ang nararamdaman ni Lief dahil sa blessings na natangap niya sa nakalipas na taon. Kate awaked from comatose for four years, they've got married and now they have another blessing and that's Matt.

"Dad, lets eat na." Napatingin si Lief sa asawa ng marinig niya ito. She saw his wife in the door who's now looking sexy under his shirt. Wow he want to say but nah, nababastusan kasi ang asawa niya sa mga ganon na akala niya'y hinuhubadan ito sa isip niya. Even yes.

"Yes, mommy..." He said and put his son in the crib. Maingat niya itong nilapag para hindi umiyak, sinalpakan naman niya ito ng pacifier para may masip-sip ito mamaya kapag umiyak.

"Lets go."

"How's your work pala, daddy?" Tanong nito sa asawa ng paupo na siya sa harap nito para kumain.

"Bored. Wala kasing gawa eh, kaya baka bukas late ako papasok."

"Ganon ba, nahihirapan ka na ba sa work mo?"

"Hindi naman, mommy. Pangarap mo kaya ang trabaho ko, kaya masaya 'yon."

"Lief, dapat masaya ka din noh."

"Masaya naman ako mommy eh, lalo na kapag uwian na." Ngumiti pa ito at saka sinubuan ang asawa.

Masaya naman talaga siya dahil ang kasiyahan ni Kate ay kasiyahan na rin niya.

Matapos silang maghapunan kanina ay dumiretso sila dito sa kanilang kwarto kasama si Matt na nasa gitna nila. Nilalaro ni Lief ang daliri ng anak habang nakatutuk ang mata sa movie na pinapanood, si Kate naman ay nagbabasa ng mga libro. Nagsisimula na rin kasi siya magaral muli para matapos ang tatlo pang sem na hindi niya na itake five years ago.

"Wife, you want help?" Tanong ni Lief ng mapansin na parang naguguluhan si Kate sa isa sa mga binabasa niya.

Napatingin naman ang huli sa asawa.
"I don't understand this, Liefy." Saka nito tinuro ang chemistry book

"Hmm tignan nga... Mahirap nga ito ah, wait..."
Pinatay muna ni Lief ang TV bago tumayo at lumapit sa asawa. Tinuruan niya ito at kung ano-ano pa na hindi nito maintindihan. Para tuloy silang nagaral ng sabay.

Nakaramdam naman ng pagkaawang muli si Lief sa asawa dahil hangang ngayon nagaadjust pa ito, pero pinangako rin naman niya na nandito lang siya para sa asawa.

"Okay.. Madaling araw na, buti nalang hindi nagkatopak si Matt noh? Kundi hindi mo ako naturuan."

"Madali ka lang naman matuto, Wifey."

"At magaling din kasi ang nagtuturo saakin."

And they smile to each other.

"Bola. Matulog na nga tayo." Sabi ni Kate at niyakap naman siya ni Lief sa likod.

"Nagpapabola ka naman hahaha." Kinurot naman ni Kate si Lief sa tagiliran kaya naman napalayo ang huli at tumakbo sa kabilang bahagi ng kama kung saan nakaharap ang kanilang anak. "Battered husband na ako ah."

"Oh shut up, Lief! Matulog kana." At saka ito humiga at niyakap ang anak. Natatawa namang humiga din si Lief at niyakap ang braso ng asawa na hindi naman nagreklamo. She love his wife and kahit saktan siya nito wala siyang paki. Sanay na naman siya sa pagkurot nito dahil noon pa man ay mahilig na itong mangurot kahit saan. Kalokohan dahil nagugustuhan niya ang pagkurot ng asawa kahit masakit. Mahal nga niya ito.

"I love you, wifey."

Pipikit na sana siya after niyang sabihin iyon ng magsalita ang asawa na kinangiti niya hangang nakatulog na siya.

"I love you too, hubby."

««»»

To be continued...

∆ Slow update ∆

#Kitten&Liefy