The Destiny Fixer (Book 2 Of TTTTTF)

Chapter Two

NAGISING ako sa sama ng pakiramdam. Tumingin ako sa alarm clock na nakalagay sa night stand at nakitang 3:47am palang. Hawak ang aking ulo ay bumangon ako sa pagkakahiga sa kama saka pumasok sa banyo.

Sobrang sakit ng ulo ko na parang pinukpok ng paulit-ulit at may pagkahilo akong nararamdaman. What happening to me? Hindi naman masama pakiramdam ko kagabi ah pero bakit parang may ginawa ako para magkasakit ako ng ganito? Aish! Bigla akong napahawak sa lababo ng biglang umikot muli ang paningin ko. I need to take medicine baka lumala pa ito at hindi ko maalagaan si Matt.

Pinilit kong inabot ang medicine cabinet at kinuha sa loob non ang biogesic, kumuka ako ng isa bago ko sinuli at sinara ito. Lumabas ako sa banyo habang hawak ang gamot at basang bimpo, umupo agad ako sa edge ng kama malapit sa night stand kung saan may pitsel at tubig doon. Nilapag ko ang bimpo at nagsalin ng tubig sa baso at uminom ng gamot. I need to take care of myself kundi baka mahawa saakin si Matt, ayokong magkasakit ang anak ko.

"Mommy?" Napatingin ako bigla kay Lief ng magsalita ito. Nakatingin siya saakin habang kinukusot ang mata ng kanang kamay habang ang isa naman ay nakatungkod, anyway he's cute doing that. "Bakit gising kapa?" He ask. Ngumiti ako dito pero agad ding sinapo ang ulo ng sumakit ulit ito. Hindi ko na napigilang mapadaing sa sakit kaya agad agad itong bumangon saka lumapit saakin.

"Ouch! Argh.."

"Hon! What happened to you? Ano masakit huh? Sagutin mo ako fuck! Please tell me hon, please..."

Hindi ako agad nakasagot sa kanya dahil parang- parang

And everything went black.

I WOKE UP last night that she was not in bed but I did not get up when I saw the light in the cr. Pumikit akong muli. Ilang sandali lang, naramdaman kong umupo siya sa kama, pinakiramdaman ko lang siya habang nakapikit ako pero ng maramdaman ko na hindi pa siya humihiga ay doon na ako bumangon at nang makita ko na sapo-sapo niya ang ulo at umaaray ay nilukob na naman ako ng takot, takot na baka maulit muli ang nakaraan and baka this time hindi na siya isauli saakin. Hindi ko kakayanin kung mangyari ulit ito, I need her, Matt need her.

Kaya kahit madaling araw ay pinapunta ko dito ang family doctor namin to check my wife. Hindi ko kasi pwede iwan si Matt dito para ipunta si Kate sa hospital, bawal din siyang dalhin dahil hospital yon at baka makakuha pa siya ng sakit.

Eto na nga rin ang sinasabi ko kay Kate dati na dapat magkaroon kami ng yaya kay Matt at kasambahay pero matigas siya eh, kaya naman daw niyang alagaan si Matt magisa at pagsilbihan ako at the same time. Hindi ko na din napilit dahil sinamaan na ako ng tingin but after this? Nope! Kahit magalit siya saakin ay kukuha talaga ako ng tagaalaga kahit hindi stay in.

Lumapit ako kay Dr. Martin ng matapos itong icheck up ang asawa ko. Inilipat ko muna si Matt sa kuna niya dahil naramdaman ko kanina na may lagnat si Kate pagkabuhat ko dito ng mahimatay siya. "Any problem of my wife, Doc?"

"Nothing. She just need some rest, overfatigue lang naman ito. So dont worry Mr. Kingsley, pahinga lang ang kailangan ng asawa mo."

"Thanks God! Wait are you sure na hindi to ipekto ng pagka-coma niya?"

"I am very sure, Mr. Kingsley. She recovered very well after four years of coma, patunay diyan ang anak niyo." Ngumiti ito saakin kaya nakahinga ako ng maluwag.

Matapos umuwi ni Dr. Martin ay tinabihan ko na ang asawa ko pero bago 'yon ay pinalitan ko ang damit niya na puno ng pawis. Pinatay ko din ang aircon at tinutok kay Matt ang mini electric fan sa kanya, nakabukas din ang stand fan na nasa number two lang at umiikot para hindi rin mainitan si Kate.

Tinanong ko din kanina kung magigising agad si Kate and he assured me na bukas din ay gising na ito. Her body meets her limit and hindi na kinaya ng katawan nito. Why not? Sobrang tutok kasi nito saamin and lahat ginagawa kahit pagsabayin na ang pagasikaso saamin. Ganon na talaga siya noon pa man, maalaga na saakin kahit madami siyang gagawing project sa school way back high school kami. Kaya sabi ko non she will be mine forever dahil hindi lang siya ang tinitibok ng puso ko kundi wife material din siya. Lumapit ako dito bago ko binulong sa kanya ang katagang hinding hindi ko pagsasawaang sabihin sa kanya araw-araw.