Brianna Ziegler ' s POV :
Lumipas ang buong mag hapon na punong puno ng pag aalala at katanungan.Ngayon ay panibagong araw nanaman.Buong araw siguro akong walang imik kundi lang dahil sa pangungulit at pagtatanong nitong kaibigan kong si Rebecca.
"Napansin kong lagi ka nalang tulala mula kahapon."
Hindi ako lumingon sa kanya.Hawak hawak ko ang dalawang strap ng bag ko habang walang siglang naglalakad kasama ang kaibigan ko.
Hindi nya bagay sumama sakin.She's full of life with positive vibes while me, whatever .Hindi ko alam ang nangyayari sa paligid ko.
"Brie?May problema ba?"
Tanong nyang muli.
But I can't even absorb every words that she says kahit alam kong naghihintay parin s'ya ng sagot ko.Napasalubong nalang ang kilay ko ng maramdamang parang may sumusunod samin.
I know.Hindi na bago kapag may nakasunod sayong naglalakad.It is a damn school.Maraming estudyante na maaari mong makasabay,makasalubong at makatitigan ng mata.
But this is different.This kind of feeling is so chilling.
Hindi ko nalang ito pinansin at tinuon ang paningin sa daanan.Lumingon ako sa gilid ko at nakitang wala na pala si Rebecca sa tabi ko.Hindi ko to namalayan dahil sa pagkalunod ko sa pag iisip na parang may nagmamasid samin kanina.
Damn Rebecca.Bakit mo ko iniwan?
It's really weird.Pag umaalis sya ay lagi syang hindi nagpapaalam.Nabura lahat ng mga iniisip ko ng makita si Zed.
May dala syang baseball bat na naka patong sa isang balikat nya.He's really good at sports and everything.He's the top on school,full time MVP,very good at recitations and quizes.And at the same time,he has countless talents.
Hindi naman sya naka P.E. uniform.Pero baka naman meron syang damit sa locker n'ya.
Gusto ko sana syang tawagin but due to the distance.There's no chance na marinig nya ako.
Gusto ko s'yang kausapin kaya nagdecide na akong sundan sya.Wala akong naiisip na salitang bibitawan sa kanya.Bahala na.
Pinilit ko nalang na hindi sya mawala sa paningin ko.Pero nagtaka narin ako ng hindi sya dumiretso sa building namin.
Naalala kong every first subject ng Tuesday ay laging vacant.At 'di ko alam kung bakit.Science ang subject na yun at si sir Xian ang subject teacher.Bata pa si sir Xian,tingin ko ay nasa 24 palang sya.
Sobrang lawak nitong S.U.N. University.Sa dinami dami ng mga estudyante rito ay may mga lugar paring hindi laging napupuntahan.Or should I say,Iniiwasan.
Medyo napalayo na kami sa mga bagong buildings na ginagamit ngayon.
Nakapagtataka kung bakit dito sya pumunta.
Pagkakaalam ko ay restricted area 'to.Nakakatakot kaya dito kahit pa tirik ang araw.Umihip ang hangin at napakatahimik ng lugar.
May mga lumang buildings dito.Meron ding lumang sementadong basketball court na walang bubong.Malawak ito at may nakaharang pang barb wires sa hangganan ng basketball field dahil katabi lang nitong school namin ang Airxel University.
Balita ko may mga dorms sa loob ng Airxel U.At ang nagpatayo at nagmamay-ari pa nito ay nag aaral dun.Wala na akong ibang impormasyon tungkol sa Airxel U.
Ewan ko lang kung bakit hindi pa gibain tong mga lumang buildings na to at gawan ng malaking pader tong hangganan ng S.U.N. U.
Napakayaman ng may ari nitong S.U.N. University pero bakit pinabayaan lang 'tong barb wires lang ang harang? Hindi na ako magtataka kung may mga nakakapasok ditong mga outsiders tuwing umaga pati na rin gabi o tuwing may mga events.
