Meeting you wasn't destiny nor fate, it was a direct decision that God made.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
______________________________________
As soon as our eyes met, I was intimidated. It was like a facade of make believe. Ngayon ko lang nakita ng ganito kalapit ang mukha mo. Sanay na kasi akong nakatingin sa malayo habang ikaw, iba ang inaatupag.
"Uhmm." you murmured.
SNAP. Naalala kong totoo pala talaga 'to. Kinakabahan ako habang tinitingnan ang mga labi mong may gustong sabihin.
"Bakit?" Tanong ko sayo.
Trying hard not to be obvious but seems like, medyo obvious. Well, baka di mo lang din halata.
"Nevermind." Sabi mo at naglakad palayo. Tulala lang ako habang pinapanood ang malapad mong likod na unti-unting lumalabo sa paningin ko.
Pagkatapos nun ang pag sigaw sa'kin ng librarian na magsasara na. Oo, alas otso na pala.
Naisip ko yung mga nangyari kanina. So may girlfriend ka pala talaga? Akala ko rumor lang. Totoo pala.
ㅡ8:05 PM
Pagkatapos kong magawa lahat ng pinapagawa sa'kin, nagpaalam na ko dun sa librarian at lumabas na dun. Eksaktong pag lingon ko sa gilid.
Eksaktong pagtama ng mga mata natin.
I secretly cursed under my breath kasi di ko inexpect yun. You stared blankly. Wala akong mabasa. Walang emosyon. Di ko alam tinatakbo ng isip mo kaya nginitian nalang kita. Kaso dedma mo ko? Shet aalis na ko ayoko na mapahiya gags. Kaya ayun, nilagpasan kita.
"Hey."
Surprisingly, it was you. Kinikilig ako malamang sa malamang okay. At syempre, di naman ako yung babaeng nasa k-drama kasi di naman ako ma-unnie. Kala niyo oppa lang ha. May unnie material na din hoy wag ako. ;>
"Hello Keith hehe," sabi ko habang mabilis na umikot pabalik sayo. Literally, yung parang larong snake na pag pinindot mo, liliko agad. Ganun ako.
"Kilala ba kita?" Tanong mo, wondering why I act like I know you.
Nga pala, di ko na suot yung name tag ko. Tinanggal ko na kasi.
"Hindi? Baka? Siguro? Pwede? Depende sayo? Baka kasi nastalk mo na ko dati charot." walang prenong sabi ko.
Minsan lang yung mga pagkakataong ganto? Grab the opportunity daw kasi para sa community hahaha.
"Hangin." Pagsasabon mo.
Natawa naman ako dun. First time nating conversation to no para malaman mo. Simula last year, ngayon pa lang tayo nagkausap kasi mas matanda ka sa'kin ng isang taon. Sa chat naman, seen nalang amp. Kung di seen, deliveredzoned.Oh diba ang saya? Tsaka medyo torpe ako. Torpe ako, wala kang pake. Perfect match.
"So bakit ka nga pala nag-hey? Pagod ka na ba sa kase-seen at napagdesisyunan mo nang magreply ngayon?"
Tinaasan mo naman ako ng kilay. ÄńĢ ëÝøńĢ ķËłåý ň mÅpāģmąȚâãš āť łĀğïŅğ ņąMÊmĕňȚãš. Charot.
"May itatanong sana ako kaso wag nalang. I don't talk to strangers." Sabi mo at tinalikuran ako.
Wao taray ng kuya niyo. Maypahey-hey ka pa pero di pala ako papanindigan amp.
"I'm No One!" Sigaw ko kaya ulit, nakuha ko na naman ang atensyon mo. "No one. Your number 1 fan--- mali number 1 pala pamilya mo. I'm your number 2 fa--- teka pa'no yung babae kanina? I'm your... electric fan? 😀"
Petengene? Kung ano-ano nalang yung lumalabas sa bunganga ko amp. Nakakahiya na masyado. T^T Habang naliligo ako sa hiya, nakita kitang nagsmirk. Patawa ka na ata pero parang pinigilan mo kasi nireregla ata mood mo ngayon. Inignore mo lang ako at naglakad ulit.
"ALONTE-TE- ARAY!" pag sigaw ko, tamang-tamang aksidenteng nakagat ko yung dila ko. Sakit kaya?!?!!?
"What do you want, Miss No One?" Tanong mo.
Uuuyyyy tanda niya pekeng pangalan ko. Haha malamang gaga ba 'ko. Kasasabi ko pa lang ih. -___-
It's now or never.
"Your time." Sabi ko na ikinagulat mo. "I want--- no, I need your time, Mr. Alonte."
Walang pag-aalinlangang hinubad mo yung relo mo at akmang ihahagis mo na sana sa'kin nang pinigilan kita.
"Hangal hindi yan. : ( Yung totoong oras mo."
You chuckled. Thinking as if I was a dumb lunatic.
"Anong gagawin mo sa oras ko? Pfft" now, your mood is brighter than the one inside the lib. Kaso mukhang medyo bakas pa rin sa mukha mo yung lungkot.
"Mukha ka kasing malungkot. I just want to cheer you up. Kahit sa gusto mo o sa gusto mo, may gusto lang akong gawin hehe."
Di ka nagsalita.
"Sabi daw nila, mas magaan sabihin lahat ng problema or not really 'lahat'--- let's just say, mas masarap pag nag-oopen up ka sa mga taong di mo kakilala kaya I need your time. Chill ka lang. Di ako rapist. Kahit isang araw lang Mr. Alonte. I want to help you. I will make it worth it. Bukas ng Sabado, magkita tayo sa kung saan tayo unang nagkita. Alas otso ng umaga. Dun sa library. Pagkatapos nito, di mo na ko makikita ulit. Di mo nga alam pangalan ko diba."
Muli, wala kang namang nasabi.
"I'm going to ask you once, are you willing to spend your day with a stranger?" . . . . . . . . . . "Sorry, I can't" . . . . . . "Last one?" . . . . . .
"Fine, then. Tomorrow. 8 AM. Sa library. See you, No One."
