Droga do śmierci (Wolno Pisane)

Masz nas

Następnego dnia Alex postanowiła wstać o wiele szybciej. Zrobiła śniadanie i kawę. Natomiast Megan wstała o 7:00. Poszła do kuchni i ujrzała tam dziewczynę.
- Co tak szybko wstałaś? Zapytała Megan podchodząc do niej ta spojrzała na nią
- chciałam Ci zrobić małą niespodziankę powiedziała z uśmiechem.
- Dziękuję powiedziała zaspana Megan.
- Ty się lepiej idź umyj i ubierz a ja tu wszystko dokończę powiedziała stanowczo Alex. Megan zrobiła tak jak powiedziała jej Alex. Kiedy się ubrała przyjaciółka czekała na nią przy stole.
-  Gdzie dokładnie chcesz opuścić midgard?Spytała nagle ją Alex. Megan  spojrzała na nią popijając kawę.
- W Avengers Tower... chce się z nimi pożegnać... powiedziała powoli Megan. Alex pokiwała tylko głową.
-Widzę, że zrobiłaś moje ulubione naleśniki. Zaśmiała się Megan zmieniając temat.
-Owszem. Kiedy jeszcze mieszkałaś na midgardzie zawsze je jadłaś powiedziała Alex uśmiechając się do Megan a ta odwzajemniła uśmiech.
- Dziękuję Ci za to miłe pożegnanie... powiedziała Megan patrząc w stół.
-Nie ma za co... odpowiedziała jej dziewczyna.
-Może już lepiej chodźmy?Spytała Megan Alex wstając od stołu biorąc swój talerz.
- Jasne powiedziała Alex i również wzięła swój talerz.
Dziewczyny szybko się ubrały i popędziły do budynku. Wiedziały że Avengers są już na dachu więc odrazu po wejściu do windy pojechały na ostatnie piętro.
Drzwi windy otworzyły się i ujrzały przed sobą cały squad Avengers oprócz Thora.
-Witaj ostatni raz. Powiedział Clint do Megan a ta się jakby zaśmiała
-Napewno nie ostatni powiedziała.
-Miło było Cię znów zobaczyć odezwał się nagle Steve , dziewczyna się tylko uśmiechnęła. Megan z każdym po kolei się żegnała w końcu doszła do Alex.
- Alex ... będzie mi ciebie brakować powiedziała już trochę ze smutkiem. Alex nic nie odpowiedziała przytuliła tylko Megan.
Dziewczyny po kilku sekundach odkleiły się od siebie.
-Heimdallu otwórz wrota ... powiedziała nagle Megan. Z nieba pojawiło się światło które wciągnęło Megan i zniknęło. Wszyscy wpatrywali się cały czas w to miejsce.
Alex nagle posmutniała chciała już stąd iść. Tony zauważył to i podszedł do niej przytulając ją do siebie.
-Pamiętaj nie jesteś sama... masz nas... wiem że to nie to samo ale dobrze wiesz że to dla jej bezpieczeństwa powiedział spokojnie i uspokajająco.
- Tak wiem o tym ... i nie mam do niej żalu... powiedziała cicho.
Tony nagle zabrał ją do swojego gabinetu i posadził na fotelu. Kucął obok niej trzymając za rękę
- Alex proszę nie płacz już... Powiedział cicho do niej-dzisiaj będziesz spała u mnie ciągnął dalej Tony.
- Okej ... powiedziała do niego patrząc w podłogę. Tony objął ją ramieniem.
- Jutro coś Ci pokaże napewno Ci się spodoba powiedział z uśmiechem zmieniając temat nie chciał aby Alex była smutna.
Dziewczyna uśmiechnęła się blado
-Dziękuję ... lepiej mi... powiedziała cicho Alex i nagle zasnęła.

4 godziny później

- Alex obudź się! Zawołał Tony. Dziewczyna odrazu otworzyła oczy
-Ile ja spałam!? Spytała
Tony spojrzał na nią
-4 godzinki powiedział krótko i zaczął coś grzebać w papierach
-A która jest ??? Ciągnęła dalej
- No Megan odleciała o 8:00 no to jest 12:00 powiedział nie odrywając wzroku z kartek- Chcesz czegoś?Spytał nagle
-Wody jakbyś mógł powiedziała dziewczyna. Mężczyzna szybko wstał  i poszedł do kuchni nalać Alex wody. Kiedy to zrobił podszedł do niej
- jak się czujesz?Spytał
-Już mi lepiej dzięki powiedziała patrząc na niego- Chciałeś mi coś pokazać powiedziała nagle.
- To miało być jutro ale niech Ci będzie uśmiechnął się do niej Stark.
Tony zaprowadził ją do swojej pracowni.
-Dużo tego tu... W sensie maszyn powiedziała rozglądając się po pracowni.
-Troszkę tego tu jest masz rację powiedział- Alex podejdź tu. Dziewczyna podeszła do niego. Tony kliknął pomarańczowy przycisk a z podłogi ukazał się biały model zbroi Starka.
- Przymierz ją proszę powiedział normalnym tonem. Alex spojrzała na niego jak na idiote.
- że co ??!! Mam wejść w to żelastwo ?!nawet nie wiem jak z tego korzystać! Powiedziała z podniesionym tonem.
- Spokojnie spokojne nauczysz się powiedział Tony jakby to było dla niego całkiem normalne jednak dla Alex było to szaleństwo.