DÜŞLER BAHÇESİ

CEM. ÖZDEMİR

Ben bu gece beklemekten yorgunum,
üstelik bile bile gelmeyeceğini..
yine her zamanki gibi..! 
'Bir kaç gün içinde dönerim..! ' demiştin oysa..! 
'Gelirim, merak etme..! Üzmem seni..! '
'Dönerim..! Yine koşarım kollarına..! '
Kaç 'bir kaç gün' geçti be vefasız..? ! 
Hatta, kaç 'bir kaç hafta'..? ! Ve..
Kaç 'bir kaç ay'..? ! 
Ne, sen sözünü tuttun..! 
Ne, ben beklemekten yoruldum..! 
Ama bu gece..
beklemekten yorgunum seni..!

Ben bu gece özlemekten yorgunum,
Siyah saçlarını.. kahverengi gözlerini..
avuçlarımda ısıttığım minicik ellerini..! 
Sararmış resmin, tam karşımda..
ama gideremiyor özlemini..! 
Avutamıyor beni..! 
Bir ceza gibi yaşıyorum hasretini..! 
Ve bu gece..
özlemekten yorgunum seni..!

Ben bu gece üzülmekten yorgunum,
senle geçen günlerime..! 
Sensiz geçen günlerime..! 
Bak..
paylaşamıyor kadehler yokluğunu..
anlatamıyor şiirler özlemini..! 
Ne, günler sensiz geçiyor..
ne de yalnızlık sırdaşım oluyor..! 
Bekliyorum, sen gelmiyorsun..! 
Özlüyorum, sen bilmiyorsun..! 
Üzülüyorum, sen görmüyorsun..! 
Ve bu gece, ben..
üzülmekten yorgunum.. kendime..!

Cem Özdemir