MİRAY

1.BÖLÜM

Sadece kalp atışlarımı duyuyorum,gökyüzünü ellerimle hissetmeye çalışıp,içimde milyonlarca kelebeğin kanat çırpmasına izin veriyorum,seni görünce. Ah sevgilim, bir bilsen içimdeki aşkını ben sana içimden de olsa sevgilim diyorum, kızar mısın,bilmem? Ellerin en yakınımın ellerini sararken, ben sana üşüyorum,bir tek sana. 

Nasıl kurtulurum aşkından bilmem ama biliyorum ki dış dünyama asla bu bakir aşkımı yansıtmamalıyım.

- Mirayyy! gelsene yanımıza, nerelere daldın yine aşık arkadaşım benim. Hayır! kime aşık olduğunu söylemesini bırak, daha aşık olduğunu bile kabul etmiyor.

"İyiyim ben ve ayrıca aşık falan da değilim, keser misin artık!" aşk benim içimdeki duyguların yanında çok basit bir kelime gibi, ve ben arkadaşım o adamın yanında bu kadar üstüme gelip beni utandırdıkça senden nefret ediyorum,özür dilerim.

O adam kim mi?

Benim can parem,gönül yangınım, nasıl anlatılır ki. Bir kere onu yaşamak ve hissetmeniz gerekir. Kokusunu, bakışını, hele yarım tebessümünde o yanağında oluşan minik çizgileri yok mu, ben onu her hücremde hissediyorum. Güne onunla başlayıp, onunla bitiyorum. Tek başıma, o benden habersiz, ben ona vurgun ve bir de, arkadaşımın aşkı gibi büyük bir sorunum var. İşte içimin yangını, o köz korlu, tek kelime "arkadaşım". İnsan sevdayı seçemez, kime olacağını seçemez. Ve ben sevgilim senden geçemem. İçimden hiç çıkarmam seni ve içimde düşlerimde hep bana aitsin. İhanet hissini ve bir sevdayı aynı anda taşımak ne kadar büyük bir yük Allahım, bana güç ver. Ağlamamalıyım, bu kadar insanın içinde olmaz, yalvarırım gözlerim biraz dayan, eve gidince sana söz, istediğin gibi dalgalan dolup taş pınarlarından. Ama, şimdi değil. Onun karşısında değil. Ben aslında çok güçlü bir kız gibi görünen ama iç dünyası enkaz yeri olan, bir ihanet bekçisiyim.

İliklerime kadar kötü hissediyorum. Arkadaşının, kardeşinin aşkına, yan gözle bakmayı bırak, sırılsıklam sevdalı bir kızım. Her gün kendimi yargı mahkemesine taşıyıp yargılıyorum. Cezam, İdam! ama sonra gözleri düşüyor yadıma. Ben gülümsüyorum, ben ona tebessüm ediyorum ve ben ona ölüyorum...

-Neyin var senin, yine dalıp gidiyorsun ve ben senin için artık endişe duyuyorum.

"Gerçekten herkesin içinde bunu yapmaya son verir misin? LÜTTFENN!!!" ANLAMIYORUM BAŞBAŞA KALINCA DA SANA DERDİMİ ARZ EDEBİLİRİM. Neyimi arz edebilirsem, tutma ellerini sevdiğimin, bakma ona derdim beni sevmemesi mi?, Hayır! derdim arkadaşımın aşkı olması mı? artık bildiğim bütün tabularım yıkıldı.  Neyse sinirlenmeye bahane aramamalıyım, sebebim belli hüküm giymiş, sevda mahkumuyum ben.