My First And Last ♥

Chapter 3: Special Friend

10 years later

IYA's POV

Yoohoo! Gusto ko lang naman sabihin na Uuwi na akong Pilipinas....Yey..
Makalipas ang 123445689 taon eh makakabalik na ako sa Manilaaaa...And guess what? Dun na rin ako mag-aaral...Pinayagan na kasi ako ng parents ko...dahil nagmakaawa ako sa kanila....wahaha as in yung lumuhod luhod nako sa kanila..haha chareng...
Excited na talaga ako.....So nandito ako ngayon sa kinauupuan ko kaharap ng salamin...

"Hija, kanina ka pa jan ah...nakikipag staring contest ka ba jan sa salamin?" Ani yaya

"Haha yaya, okay lang ba ako?" Ani ko at inayos ayos ang mala Rapunzel kong buhok...lels

"Oo naman, bagay na bagay nga sayo iyang suot mo eh" sabi ni yaya habang ini impake ang mga damit ko sa mga maleta "Excited ka na ano?"

"Opo Yaya" ani ko at tumungo sa table na nasa tabi ng kama ko at kinuha ang perfume ko

"Excited umuwi o Excited makita si Ty?" Sabi ni Yaya sabay kublit sa tagiliran ko dahilan para makiliti ako

Kilala nga pala ni Yaya si Ty naalala nyo ung Childhood best friend ko slash first crush ko....hihihi Si yaya Mhel kasi ang halos kasama ko rito sa bahay tuwing wala sila Mom and Dad...so sakanya ako nag ku kwento ng kahit ano

"Pwede bang Both yaya? Haha" pag bibiro ko

"Haha ikaw talaga"

"Yaya, Paannoo......P-pano k-ung hindi niya na ako kilala?" Pagtatanong ko

"Imposible iyan! Peerrooo....maari ngang hindi ka na niya makilala" ani yaya at umupo saglit sa kama ko....kaya umupo na rin ako at humarap sa kanya

"Huh? Bakit po?" Tanong ko sabay pout

"Eh kaassiii"

"Kasi Ano po?" Pabitin si yaya eh...ayaw pang diretsuhin...tsskk

"Kasi mas gumanda ka pa lalo ngayon...Ayiieee" sabi ni yaya mhel sabay kublit na naman sa tagiliran ko...ang hilig mangiliti ni yaya....Pramis

"Tara na nga sa baba...at ipinaghain na kita ng makakain roon"

Lumabas na kami ng kwarto ko at dumiretso na na sa Dining Area upang kumain ng Hapunan...
Matapos niyon ay lumabas na kami ng bahay at dumiretso na sa kotse....
Time check 8:45 p.m.
Sabagay, malapit lang naman ang airtport sa amin....kaya siguro ilang sandali lamang eh nandun na kami....ipinikit ko na ang aking mga mata at iidlip muna ako saglit...
Zzzzzzz... Zzzzzz...

--
Naalimpungatan naman ako ng may kumalabit sa akin "Mam, nandito na po tayo" yung driver pala....inilibot ko naman ang tingin ko, at tama nga naandito na kami...nakita ko naman si yaya na nasa labas na
Inayos ayos ko muna ang aking sarili saka lumabas ng kotse....hinintay lang nmin na mailabas lahat ng bagahe saka kami naglakad papasok

*bbzzzttt* *bbzzzttt*

Naramdaman ko naman na nag vibrate yung phone ko kaya kinuha ko agad ito sa sling bag ko

FROM: Mom

Thea, I'm sorry hindi kana namin naihatid ng daddy mo...kaka out lang nmin s work...ingat sweetheart

Hindi na ako nakapag reply kasi wala akong pang text...ako kasi yung klase ng taong hindi nagpapa load...wahaha

*P/R: Tell Me*

Nagulat ako ng makarinig ako ng kanata ng Infinite....yieee...
Ehh? Sa Phone ko pala...haha ginawa ko nga palang ringtone yun kasi adik na adik talaga ako sa kanila....lalong lalo na kay Myungsoo...

So yun sinagot ko na lang kahit hindi ko alam kung sino yun

[ Thea? ]

"Yes? Ako nga..who's this?"

[Nakaalis ka na ba?]

"Hindi pa pero nasa airport na ako....Teka sino ka ba?"

[Wooahh! D ka pa nakaka alis kinalimutan mo na ako? Thea Janepanget]

"Steven?"

[Yezzer!..d ka manlang nagsabing aalis kana pala ngayon]

"Yiiee..Tampo siya"

[Eeh? Iiwan mo na ako JanePanget?]

"Stop calling me Janepanget....la-"

[Ma mi miss kita]

"D kita ma mi miss....Stevenot"

[Hahaha I'll hanging up na...Bye Janepanget]

"Bye...Stevenot"

*ttooott*

"Sino iyon ha?" Nagulat naman ako sa katabi ko si yaya Mhel pala...aba eh nakikinig pala....

"Ikaw ha....May boyfriend ka na ha!"

"Yaya!.....hindi noh...." Pagtanggi ko..

"Eh ano pala?" Ani yaya

"Special Friend" sabi ko sabay lagay ng phone sa slingbag ko

Si Steven ay kaklase ko noong elementary hanggang high school....mag kaklase pa rin sana kami ngayong senior high kung hindi ako lilipat...Siya yung tagapag tanggol ko sa mga nambu bully sa akin nung elementary kami...Nabawasan naman ang mga nam bu bully sa akin nung highschool ako simula nang maging Campus Queen ako....
Siguro kung wala si Steven noon eh ang duwag duwag ko na ngayon....siya kasi ang nagturo sa akin na huwag magpa api sa kanila kung bagkus eh lumaban ako....
Kaya masasabi ko na lang na ma swerte ako dahil naging kaibigan ko siya