BUZ ADAM

°•GİRİŞ•°

Medya kalp bennn. Bu kitabı yazmamda ki en büyük sebeplerden biri olan NinasFairy e ithaf ediyorum.

❄❄❄

Bu gün hayatımın 2. dönüm noktası. Annemle babamı 2 yaşında trafik kazasında kaybetmişken beni bu güne kadar büyüten büyükbabamı da kaybettim. Şimdi ise başka hiç kimsem olmadığı için yetimhaneye gidiyorum. Görevlilere defalarca kendi başıma yaşayabileceğimi söylesemde bi faydası olmadı. Beni o lanet çukura götürmekte kararlılar. Oysaki bi kafede yarı zamanlı çalışıp hem okuyup hemde geçinebilirdim. Dedemin evinde kalırdım. Zaten kendi evi. Kira derdim de olmicaktı. Ama beni dinlemediler. Hatta konuşmama izin vermediler bile. O lanet yere gitmek istemiyorum. Birazda korkuyorum. Çünkü ordakiler küçüklüğünden beri acı çeken kişiler. Acı çekmeye de vermeye de alışkın tipler. Dedem olmasaydı belki bende onlardan biri olucaktım. Hatta kesin olurdum. Bu yüzden dedeme minnettarım. Ama sonuç olarak ben onlardan değilim. Bu güne kadar alkolün, sigaranın tadına dahi bakmamıştım. Bi ders bile okulu kırmamıştım. Hatta şimdiye kadar düşük not bile almadım. Bundan sonra da bunu başarabilecekmiyim. Ordaki bataklığa batmadan yaşayabilecekmiyim.

" hadi Jungkook geldik. " görevlinin sesiyle kendime geldim. Arabadan inip koca binaya baktım. Bahçesi çok genişti. Ne kadar güzel bi görüntüsü olsada korku filmlerindeki binaları hatırlatıyodu bana. Görevlinin elini omzuma koymasıyla yürümeye başladım. İsmini söylemişti fakat dinlememiştim. İçeri girdiğimizde koridor boştu. Muhtemelen herkes okuldaydı. Bi kapının önünde durduğumuzda tıklatıp içeri girdik. Koltukta benden en fazla 15 yaş büyük bi kadın oturuyodu. Bana gülümseyerek konuştu.

" sen Jungkook olmalısın. "
" evet efendim"
" dosyanı okudum çalışkan ve efendi birisin. Fakat burdakiler pek öyle değildir. Senden onlara uymamanı ve zıtlarına gitmemeni istiyorum. Ne yapacakları hiç belli olmaz. Ve bu gibi durumlarda benim de sana yardımım dokunmaz. O yüzden kendine dikkat etmelisin. Sana yatakhaneni , yemekhaneyi, çalışma ve dinlenme odalaranı felan gösteriyim. Sonra güzelce yerleş. Yurdun okuluna kaydın yapıldı. Okulun forması yok zaten yarın rahatlıkla başlarsın. Kitapların okuldan temin edilecek. Şimdi gezelim istersen. "
" peki efendim "

Tüm yurdu gezmiştik. Aklıma yerini not ettiğim banyoya gidip duş aldım. Min Ah hanım boş bi ranzayla dolabı gösterip oraya yerleşebileceğimi söyledi. Gösterdiği ranzanın altı doluydu bende üste çıkarak yatağa yattım. Yorgunlukla gözlerimi kapattım.

❄❄❄

Yüzüme dökülen suyla birden yerimden sıçradım. Etrafıma baktığımda 2 kişinin başımda durduğunu gördüm. Uzun olanın elinde ise şişe vardı. Ama içindeki su tamamen benim üstümedeydi. Herkes gülerek ve acıyarak bana bakıyodu.

" ne yaptığınızı sanıyosunuz siz" çıkışmamla gülme sesleri arttı.
" yaptığın ayıbı ödetiyoruz velet. Biz gelmeden uyumak çok ayıp bişey. Şimdi bize kendini tanıt. "
Yüzündeki o alaycı sırıtış iyice sibirlenmeme ve midemin bulanmasına sebep oldu.
" ben Jungkook siz de bu hayvanat bahçesinin kendini aslan zanneden kedileri olmalısınız. " gülme sesleri artmıştı. Tek fark karşımdaki iki dingil sinirle bakıyodu. Uzun olan yakamdan tutup beni yataktan indirdi.
" göstericem ben sana aslanı kediyi " sinirle yüzüme soludu. Tam yumruk atıcaktı ki kapı açıldı. İçeri ben belayım diye bağıran bi çocuk girmişti. Ve çocuğu gören belaya bulaşmak isterdi. Tıpkı şu an olduğu gibi. Çocuk bize döndüğünde çatık olan kaşları iyice çatıldı ve bize doğru gelmeye başladı.

" çocuğu rahat bırak Namjoon"
" işime karışma Yoongi bu çocukla daha işim bitmedi. "
" sana çocuğu rahat bırak dedim Namjonnnn " bu sefer kükremişti ve ben yerimde sıçramıştım. Bi Namjoon denen çocuğa bide Yoongi ye bakıyodum. Tenis maçı izler gibi kim konuşursa kafam otamatikman ona dönüyodu.

" niye Yoongi yoksa bu velete de mi göz koydun. Bunu da mı öldürüceksin. "

Duyduklarımla resmen buz kesmiştim.

***
Selam giriş olduğu için kısa oldu. Sonraki bölüm her zaman ki gibi uzun olucak. Siçose.

Sınır; 4 oy
4 yorum