Μου Άλλαξες Την Ζωη

Κεφάλαιο 6

Εκείνη την στιγμη χαιρόμουν τόσο πολύ που το σπίτι μου ήταν τόσο μακριά από την καφετέρια. Είχα λίγο χρόνο με τον Βασίλη .Δεν ξέρω γιατί αλλά χαιρόμουν. Είναι αυτό που με κάνει να νοιώθω παράξενο συναίσθημα. Απλά είναι πολύ γλυκός τόσο διαφορετικός από άλλες φορές.
Βασιλης - Τι σκέφτεσαι ? Με ρώτησε χαϊδεύοντας μου το χέρι με τον αντίχειρα του . Πολύ διαφορετικός το ξανά λέω
Αναστασία- απλά δεν μπορώ να σε καταλάβω.  Από την μια είσαι απότομος και μου κάνεις... Αυτά που μου κάνεις τέλος πάντων και τώρα είσαι τόσο γλυκός είπα και κοίταγε κάτω καθώς περπατούσαμε.  Έκανε λίγη ώρα να απαντήσει σαν να μην ήξερε τι να πει και όταν αποφάσισε να μιλήσει άλλαξε θέμα.
Βασιλης- ποτέ θα φύγεις ? Με ρώτησε και όλη η γλυκά που είχε από πριν είχε χαθεί. Μου άφησε το χέρι και γύρισε να με κοιτάξει με αυτά τα υπέροχα μπλε μάτια του . Μόνο όταν σταματήσαμε να περπατάμε κατάλαβα ότι φτάσαμε σπίτι μου. Φτου ήθελα κιαλο
Αναστασία- το Σάββατο φεύγω . Για πάντα .  Δεν θα με ξανά δεις είπα και χαμήλωσα το κεφάλι.
Βασιλης - τόσο γρήγορα ? Ρώτησε αλλά δεν απάντησα. Αναστασία εγώ είμαι ο λόγος που φεύγεις? Τώρα τι του λες
Αναστασία- όχι δεν είσαι εσύ . Με έπιασε αμηχανία πρέπει να φύγω από εδώ νοιώθω ότι πνίγομαι. Πρέπει να φύγω θα με περιμένει η μαμα μου ευχαριστώ που με έφερες ελπίζω να τα ξανά πούμε. Είπα μια δικαιολογία στα γρήγορα.
Πριν πει κάτι έφυγα τρέχοντας αφήνοντας τον πίσω.
Τα πράγματα μου είναι έτοιμα και το θέμα με το σχολείο το ίδιο. Πρέπει να φύγω από εδώ φοβάμαι για αυτά που αρχίζω να νοιώθω για τον Βασίλη.
Αναστασία- Έλα μπαμπά μου . Πριν πεις κάτι θέλω να έρθεις να με πάρεις αύριο κιόλας.
Μπαμπάς- γιατί κοριτσάκι μου τι έγινε ?
Αναστασία- τίποτα απλά θέλω μα συνηθίσω λίγο το μέρος πριν αρχίσει το σχολείο. 
Μπαμπάς- Εντάξει αγάπη μου θα έρθω αύριο κατά το μεσημέρι. Τα λέμε αύριο να προσέχεις και φιλιά στην μάμα σου.
Δεν πρόλαβα να πω κάτι και το έκλεισε. Τι ήταν τώρα αυτό?
Τέλος πάντων πρέπει να το πω στην ελπίδα και στον Βασίλη..... Στην ελπίδα όχι στον Βασίλη.  Της είχα υποσχεθεί ότι θα κοιμηθούμε μαζί ένα βράδυ πριν φύγω.
Αναστασία- Έλα ελπιδακι μου που είσαι?
Ελπίδα- σπίτι είμαι αγάπη μου μόλις με έφερε ο Αλέξης έγινε κάτι?
Αναστασία- όχι βασικά Ναι κοίτα ελπίδα φεύγω αύριο έρχεται ο μπαμπάς μου να με πάρει
Ελπίδα- αααα μάλιστα ήταν το μόνο που είπε
Αναστασία- Έλα μην σε ακούω έτσι θα έρθω το βράδυ να κοιμηθούμε μαζί όπως είπαμε έτσι ? Της είπα προσπαθώντας να δείξω λίγη χαρά
Ελπίδα- σωστά θα έρθω να σε πάρω. Ξεκινάω φτιάξε μια τσάντα με αυτά που θέλεις και κατέβα θα σε περιμένω. Είπε όλο χαρά η ελπίδα. Ωραία άντε να δούμε τι θα πάρουμε. Μετά από 10 λεπτά ήμουν έτοιμη και κατέβαινα την σκάλα που στο τελείωμα με περίμενε η ελπίδα.
Ελπίδα- νωρίς νωρίς
Αναστασία- δεν φταίω εγώ
Ελπίδα- σωστά συγγνώμη είπε και γέλασε. Θα δούμε ταινίες όλο το βράδυ. Δεν θα κοιμηθούμε καθόλου θα φάμε ένα σορό βλακιες και θα σου πω και τι έγινε με τον Αλέξη γτ εσύ είσαι γαιδαρα και δεν ρώτησες. Είπε και έκανε λυπημένη φατσουλα
Αναστασία- σωστά τι σκατα φίλη που είμαι για πες .
Ελπίδα- λοιπόν δύο  λέξης θα σου πω είπε και έκανε παύση για λίγο. Τα φτιάξαμε είπε και ουρλιαξαμε μαζί . Είπε ότι με ήθελε εδώ και καιρό και δεν ήξερε πως να μου το πει έλεγε και έσταζε μέλι . Πόσο χαίρομαι για αυτή. Μετά από πάντα λεπτά φτάσαμε στο σπίτι της ελπίδας . Οι γονείς της θα έλειπαν είχαν επέτειο και εμείς σκοπευαμε να το εκμεταλευτουμε . Νομίζω ότι κάτι έχω ξεχάσει αλλά δεν θυμάμαι τι μμμ δεν βαριέσαι δεν θα είναι σημαντικό.  Πήγαμε στο δωμάτιο της ελπίδας και βάλαμε πιτζάμες και κατεβήκαμε προς το σαλόνι οπ να τι ξέχασα. Τον Βασίλη που κάθεται ωραίος και αραχτός στον καναπέ με τον Αλέξη. Ωραία θα περάσουμε και σήμερα σκέφτηκα και αναστέναξα.