FOREVER

Chapter 1

Dear Diary,

Kamusta ulit kayo! Louerence Legaspi here. Miss nyo ako noh? Hinde. Wag masyadong assuming. Pano bayan Isang linggo nalang pasukan na namen. Habang yung iba nasa labas gumagala kasama ang mga kaibigan nila or mga girlfriend/boyfriend nila. Ako nandito lang sa ba bahay naglalaro ng computer ko buong magdamag. Tch. Wala eh. Teka ah. Mag senti lang ako. Maglalabas lang ako ng sama ng loob.

Bakit kaya ganun. Lahat sila may SAD ENDING pero nakukuha parin nila yung HAPPY ENDING na inaasahan nila. Ako kinaya ko gawing Happy Ending ang Sad Ending ko. Bakit kailangan kopa mag bulagbulagan kung nakikita naman ng dalawang mata ko ang katotohanan. Pinagpalit nya ako. Bakit pako aasa at magpapakatanga kung siya na mismo ang umayaw saken. Wala nang dahilan. Siguro nga talaga kailangan ko nalang mag hintay. It's either NAKILALA KO NA SIYA OR MAKIKILALA KO PALANG. Kailangan kolang siguro mag hintay. Pero feeling ko minsan parang minamadali ko masyado. I mean bata pako. Pero hindi korin kase maiwasan na minsan feel ko minamadali ko siya. At minsan pag nainis kase ako. Nilalabas ko lahat ng nasa utak ko at nararamdaman ko. Kaya nakakapag sabi ako ng masasakit na salita. Kase nagpapakatotoo ako.  Alam ko medyo madrama toh. Pero nagpapasalamat din ako kase mas nakakatulong pa ang mga kaibigan ko sa "NET" pero hindi ko naman sinasabi na hindi rin nakakatulong kaibigan ko sa totoong buhay.

Hindi lang talaga ako gano lumalabas at nakakapagkwento. Sabagay wala akong ganong kaibigan sa labas. Kase hindi nako pala labas ng bahay. Kaya onting onting nawawala na ang tingin ko na may "FOREVER" pa talaga sa mundo. Pero ganyan talaga ang buhay. May nasasaktan may sumasaya. Wala nang magagawa ang pagiyak ko sakanya. Nangyare na. Hindi na mababalik ng iyak ko ang nakaraan. Kailangan ko nalang tanggapin. Wag ka magalala. Kung dati iniiyakan kita. Pag nagkita ulit tayo magugulat kanalang. Kase ngingitian kita at tatawa ako at sasabihin ko sayo "Hahahahaha, Minahal pala kita?" Yun lang lahat ng masasabi ko. 

Ayyy-- Mukang napa sobra ang drama ko? Sarreh. Ganyan ang buhay eh. Daming DRAMALORD.