His Mafia Princess

(8) Nathan & Samantha

Chapter 8 #KiligMoment.
----------------------------------------

Samantha and Nathan's Pov

"Samantha!"

"Ay kalabaw ka!" Gulat kong sabi. Eh paano bigla na lang may sumulpot sa tabi ko. Parang si Anna din tong si Nathan, mag kapirahas ba silang kabute sulpot ng sulpot.

"Nathan, ikaw pala." Sabi ko. Medyo nanibago talaga ako pag tinatawag niya akong Samantha. Ewan ko ba. Tyaka kahapon lang kame nag kasama pero ganon lang kame ka comportable sa isa't isa.

"Ang lalim ata ng iniisip mo?" Tanong niya. Napatingin ako sa kanya at nginitian siya. Gusto kung mapagisa ngayon pere parang hindi ako hinihintulutan ng tadhana.

"Hub? Ah.... W-wala to, sige pasok na ako.? Sabi ko at nauna ng paglalakad. Pero napahinto ako dahil bigla niya nalang aking hinawakan sa braso. Tumingala ako ng konti (matangkad kasi) at tinaasan siya ng kilay.

" sabay na tayo, tutal we have the same classes naman diba?" Sabi niya.

"Hey, Samantha!" Sigaw ni Nathan malapit sa tinga ko. Nilayo ko naman ang mukha ko sa mukha niya. Ang lapit naman! Bakit kasi kailangan sumigaw pa sa tainga ko.

"Aray! Masakit ha." Sabi ko.

Tumawa naman siya at nagsorry sa ginawa niya. Sus.

"Sorry about that. Anyways, ano? Sabay na tayo?" Sabi niya.

Tumingin naman ako sa kanya at nag lakad.

"Are you listening to me, Samantha?" Sabi ni Nathan at nagpout. Aww, what a cure boy.

"HUH?! Ahm, sorry." Sabi ko.

"That's okay." Sabi niya.

Nang makapasok kami sa silid ay nakita ko namang nakaupo na sila Xander, Top, at Anthony. Oh right Top is also my setmate. So no choice right? Alangan naman pilitin kong umupo sa ibang upuan dahil siya ang may ari ng paaralan nato. Kapal ah. Pwede naman akong umupo sa ibang upuan eh mas nauna lang ako sa upuan ko. Kaya kung saan ako naka upo dun ako at walang makakapigil sakin.

Umupo na ako sa upuan at sakto naman ang pagdating ng teacher namin. Alam niyo yung ang tahimik namin ngayong dalawa? Dapat nga sa mga oras na to ay nagbabangayan o nagagalit na kami sa isa't isa pero heto oh ang ingay talaga namin. Promise.

Natapos na lang ang dalawang subject ay wala pa rin kaming imikan. Kaya tumayo na ako at naglakad palabas para kumain ng lunch. Tss, bad mood nanaman ako. Ewan ko ba, naiinis talaga ako! Argh!

"Wait!"

Napahinto naman ako sa paglakad at tumingin sa likod ko. Nakita ko naman si Nathan sa papniya. sa akin, hinabol niya pala ako.

"Pwede bang sabay na tayong kumain Samantha?" Tanong niya.

Napakunot naman ang noo ko. Anong trip ng isang to? I mean bakit niya ako yayayain? Uhm. Kahit Samantha pa ang tawag niya. Hinding hindi ako magkakagusto dito. So what's up tmwith him?

"Anong nakain mo at bigla kang nagyaya?" Tanong ko.

Ngumit lang siya at hinatak na ako papuntang cafeteria.

Bakit ba panay hawak ang mga tao sa akin dito?! Nakakayamot na ah. Atyaka hindi man lang ako sagutin pabalik.

"Aray Nathan! Huy!" Sabi ko at pinilit tinanggal ang kamay niya sa wrist ko. Pinagtitinginan kaming dalawa ng mga tao eh. And I hate it ang atensyon ngayon ay nasa amin. Malamang hinuhugahan nanaman ako ng mga taong eto lalo na yung nga chismosa at ang mga haliparot na ipinadala ko sa clinic, duh, they always hete me. The fact na mag kakaibigan din sila ni Nathalie.

"Here's your blueberry cheesecake, fries, slice of pizza ang iced tea ma'am." Sabi ni Nathan sa akin sabay lapag ng aking pagkain.

Bigla namang kumintab ang mga mata ko. Siguradong tiba tiba ako sa pagkain ko ngayon hihi.

"Thanks, but where's yours?"

"Hati tayo :) "

😱

Bigla namang lumaki ang mata ko. ANAK NG? KAMI MAGHAHATI? NO WAY! KAHIT LIBRE NIYA TO, NO WAY!

"Hindi ako papaya! Kung ano ang sa akin ay sa akin! Walang pwedeng makihati." Sabi ko sabay lapit ng tray sa akin at parang tinatabunan para hindi siya makakakuha ng pagkain.

"Hahaha, you're cute! Grabe hindi ko alam na ganyan ka sa mga pagkain. Oh siya, bibili lang ako ng pagkain ko." Sabi niya at bumili na ng pagkain.

Napatingin naman ako sa nakalibot sa amin dito sa cafeteria. Lahat sila ay naka tingin sa akin. Ano nanaman ba ang nagawa ko para pagpyestahan nanaman ako ng ganito? Dahil ba magkasama kami ni Nathan?

Habang nililibot ko ang lugar ay bigla akong napatigil ng nakita ko ang nagdilim niyang mga mata. Ang mga mata na palagi akonh nilulunod sa kawalan. Ang tanging mga mata na nakakapagpagil ng mundo ko.

The eyes of the devil that always make my heart stop.

Nanlakinaman ang mga mata ko at umuwas na ng tingin sa kanya. Ano bang pinagsasabi ko? Bakit parang na mesmerize ako sa mga titig niya sa akin? And I know this feeling, I hate it. Hindi na pwede ulit mangyari ito. I don't want to bet my heart again. Not this time.

"Samantha, are you okay?"

I was back to my senes when Nathan suddenly talked to me. Ngumiti naman ako at tumango sa kanya. I need to forgot everything na naisip ko kanina. What am I thinhking?!

"Kain na nga lang tayo." Sabi ko at nilamon na ang lahat ng pagkain ko.

Pagkatapos naming kumain ay lumabas na kame ng cafeteria ni Nathan.

"Thanks." Sabi niya habang naka ngiti.

Bigla naman akong huminto at hinarap siya tumingala ako ng kunti. Dapat ako yung mag thank you kasi ako ang nilibre niya eh.

"Ah, wala yon." Ngumiti lang ako at pinisil ang pisnge niya.

Nagulat naman ako sa ginawa ko, bakit ko siya pinisil sa pisnge? Baliw ka talaga sam! Tumalikod naman ako at nag lakad na, hindi ko alam, pero parang umakyat ang dugo ko sa pisnge. Wait, Am i Blushing.

Ramdam ko naman ang pag sunod niya sa likod ko, kaya hinarap ko siya.

"Anong balak mo? Susundan mo lang ako?" Sabi ko at tinaas ang kilay ko.

"No." Sabi niya na naka ngiti.

"Ah eh, bakit ka nakasunod sakin?" Pagtatakang tanong ko sakanya.

"Uhm, remeber may klase pa tayo?" Sabi niya habang naka pamulsa at naka ngiti.

"Shit." Mura ko, oo nga pala may pasok pa kame. Tanga lang sam.