labirent son isyan:yeniden ✓

Newtmas özel bölüm

Dayanmadım.Newtmas için geldim.Homofobikler ve Newtmas shiplemeyenler okumasın :)

Not:Öpüşme vardır.

Thomas yatağında sarsılarak uyandığında karşısında Newt'i gördü.

"Günaydın Tommy."dedi Newt.

Thomas ona bakıp gülümsedi.

Newt'te ona gülümsedi."Hadi kalk."dedi.

Thomas örtüyü üzerinden attı.Newt'i bekletmemek için hızlıca soyunmaya başladı.

Thomas başını kaldırdığında Newt'in ona baktığında gördü.

"Öhöm."dedi Thomas.

Newt mahçup olmuş bir şekilde elleri ile yüzünü kapattı.

"Özür dilerim özür dilerim özür dilerim."dedi.Thomas bir kahkaha patlattı.

"Önemli değil."dedi ve üzerine pantalonunu geçirdi.

Giyindikten sonra kolunu Newt'in boynuna doladı."Eee,bugün ne yapıyoruz?"diye sordu Thomas.

Her pazar ikisi beraber buraları gezerdi.Artık alışkanlık haline gelmişti.

"Minho koşu yapmak için ormana girdiğinde bir nehir bulmuş.Oraya ne dersin?"diye sordu Newt.

"Olur,ama önce bir kahvaltı yapsak fena olmaz."dedi Thomas.O sırada midesi guruldadı.

Newt güldü.

Beraber Tava'nın mutfağına doğru geçtiler.Henüz erken olduğu için mutfakta Tava yoktu.Onun yerine yeni yardımcısı seçtiği Harriet vardı.

"Günaydın çocuklar."diye selam verdi Harriet.

"Günaydın."dedi iki oğlanda.

"Newt,bugün Sonya'ya yardım etmen gerek.Unutma sakın."dedi Harriet ciddi bir ses tonunda.

"Tabii."dedi Newt."Kardeşim için her şeyi yaparım."dedi ve Harriet'e gülümsedi.

Yaklaşık 5 dakika sonra ikisi de Harriet'in hazırladığı sandiviçleri yiyorlardı.

Yemeklerini yedikten sonra Harriet'ten yiyecek dilendiler.Karşılığında Thomas bir günlüğüne mutfakta çalışmak zorunda kalmış olsa bile kabul ettiler.

Yemeklerini sırt çantalarına koydular ve beraber ormanın içine doğru yürüdürüler.

Çok güzel yerler keşfettiler.Tüm kıyafetleri ıslanana kadar ve soğuktan donana kadar nehirde yüzdüler.

Şimdi ise çimenlerin üstünde yatmışlardı.

İkisi de konuşmuyordu.Sadece batmakta olan güneş ışığını izliyorlardı.

O sırada Newt'in eli yavaşça Thomas'ın eline sürttü.Thomas huylandı.

Bu küçük hareket bile kalp atışlarının deli gibi atmasına sebep olmuştu.

Newt ise elini ona değdirmeye devam ettirdi.Thomas içinden gelen bir hisle elini Newt'in elinin üstüne koydu.

Newt Thomas'a baktı.Thomas Newt'e baktı.

Güneş batmıştı.

İkisi de birbirlerine bakıyor ama tek kelime etmiyorlardı.Newt yavaşça Thomas'ın elini kavradı.Ve onu ayağa kaldırdı.

"Gel."dedi sadece ve Thomas'ı sürüklemeye başladı.

Onu nehirin köşesine kadar sürükledi ve Thomas'ın eline üstünde hiç yaprak kalmamış,kuru bir dal verdi.

"Bu ne?"diye sordu Thomas.

Newt cevap vermedi ve Thomas'ın kolunu kaldırdı.

"Kolunu böyle tut ve sakın hareket ettirme."dedi Newt.

Thomas beklemeye başladı.

Tam kolu ağrımaya başlamıştı ki etrafında ışıklar görmeye başladı.

Bunlar ateş böcekleriydi.

Hepsi tek tek Thomas'ın elinde tuttuğu dala konmaya başlamıştı.

Şimdi ise o dal,sanki üstünde küçük alev topları varmış gibi gözüküyordu.

Thomas"Bu çok güzel."diye fısıldadı.Newt ise sadece kıkırdadı.

Daha sonra Newt Thomas'ın elinden dalı aldı ve dikkatlice yere batırdı dalı.

Şimdi küçük bir ağaç gibi gözüküyordu.

Newt biraz korkarak Thomas'ın elini tuttu.Aslında korkamasına gerek yoktu.

Thomas'da karşılık verdiği belirtmek için onun elini sıktı.

Newt tekrar ona baktı.Thomas'da ona baktı.

İkisinin de kalbi hızlıca atıyordu.

Thomas içinden geleni yapmak istiyordu.Yaptı da.

Newt,bi an şaşkınlıkla olduğu yerde kalmış olmasına rağmen sonunda Thomas'a karşılık vermeye başladı.

Thomas onu bir yandan sevgi ve tutku ile öperken bir yandan sertçe öpüyordu.

Newt ise korkak korkak karşılık veriyordu.Thomas bunu fark ettiğinde dudukları hafifçe yukarı doğru kıvrıldı.

Sonunda ayrıldıklarında ikisinin de saçları dağınıktı.

Thomas Newt'in haline baktı ve güldü.

"Sanırım bu anı uzun süredir bekliyordum."dedi Thomas ve dudaklarını tekrar Newt'in dudaklarına bastırdı.

İkisi de soluklanmak için durduğunda Newt "Galiba ben de."dedi.