ZORLUKLAR'🍷

2

1 Ay Sonra..

Bir ay.. Koskoca bir ay geçti. Ve ben hala plansızım..

Yarın okullar açılıyor ve daha da çok kapana sıkışıyorum..

Sanki can çekişiyorum.

Bugün temizlik yapmak için bir eve gittim. Evet temizlik için. Yarın okul açılıyor sonuçta birşeyler almam lazım.

Zor, çok zor. Bu hayat çok zor..

Saat 18.00 dı. Babama temizliğe gittim diyeceğim için biraz geç kalırsam sıkıntı olmazdı. Annemin mezarına gidiyordum.
Herşeyimin..

Sonunda gelmiştim. Hava kararmaya başlamıştı.

Annem..Herseyim..

Mezarına ulaşınca dizlerimin üstüne çöktüm..Yine ağlamaya başlamıştım. Kahretsin. Biliyorum annem beni izliyor ve ağlıyarak görünce üzülecek.
Ağlamamalıyım o yüzden.
Bir avuç toprak aldım elime.
Kokladım bir bebek gibi hissetmeye çalıştım..
Annem keşke kurtarsan beni keşke..
Keşke geri gelsen keşke özlüyorum seni hiç görmeden. Dizlerimin üstünden kalktım. Üstüme bulaşan toprağı temizledim. Annem için dua ettikten sonra cennetimden ayrılıp cehennemime gitmek için yola koyuldum..

Evin önüne gelince telefonumu kapatmadan önce saate baktım.
19.15
Telefonumu kapatıp kapıyı çaldım. Anahtarımı almayı unutmuştum.
Ada kapıyı açtı.

-Babam nerede?

-Evde değil gördüğun gibi. Sen nereden geliyorsun?

-Çok yorgunum Ada seninle uğraşamam erkenden yatıcam.

-Ne yaptın da yoruldun?

Imalarından bıkmıştım bu kızın!

-Temizlik!

Ada'nın ne dedigini dinlemeden odama girdim. Gerçekten yorgundum. Dinlenmem lazımdı.
Çalar saati kurdum.
Erkenden yattım.

Lanet olsun! Çalar saatin sesine daha fazla dayanamayıp gözlerimi açtim ve çalar saati kapattım. Hala yorgun hissediyordum. Her yerim ağrıyordu.

-Afraaaaaaa

Ada'nın sesiydi. Birsey mi oldu diye merak ettim. Herkesi ben uyandırırdım normalde.
Aşağı indigimde Ada boynuma atladı.
İlk defa Ada'yı böyle görüyordum birşey olmuştu.

-Ada ne oluyor?

-Canım ablam. Özel okula gidiyoruz.
Kolej!

-Ne saçmalıyorsun Allah aşkına sen!

-Eniştem kaydettirmiş. Formayı da bugün alırız. Inanamıyorum.

-Ben de inanamıyorum! Böyle birşeyi hangi hakla yapıyor mi? Ayrıca biz neden şimdi öğreniyoruz?

-Çunkü..

Başımı sesin geldiği tarafa çevirdiğimde babam merdivenlerden  iniyordu.

-Öyle gerekti. Ayrıca düğününüz bu hafta sonu!

-Ne nasıl ya! 2 ay demiştin bir ay öncesinde!

-Üzümü ye bağını sorma!

-Ben okula falan da gitmiyorum evlenmiyorum da!

Bana doğru yaklaştı. O yaklastıktça ben geriye doğru gidiyordum. Ta ki sırtım soğuk duvara çarpana kadar..
Saçlarımdan çekip beni yere fırlattı.
Yanağıma bir tokat attı.

-O okula gideceksin! Muratla da evleneceksin.

-Neden baba?

-Uzatma lan !.