Fenrir

Düşüş

     Asırlar geçmişti . Tanrıların beni kandırıp hapsetmesinin üzerinden asırlar geçmişti . Asırlardır yalnızlık , açlık ve susuzluk . Çok tuhaf hissettiklerim sadece bunlar olmamalı . İntikam duygusu yok , öfke yok ... Asırlardır Tanrıları'ın seslerini duydum sadece duydum . Tanrılarda değişmişti . O kadar fazla   değişmişler diki aralarında çıkan kavgalar birbirlerinin öldürecek ve daha ileri giderek birbirlerini parçala ayırıp derilerini yüzecek noktaya gelmişti . Bunları görmedim ama çığlıklarını ve feryatlarını işittim . Tanrıların son nefeslerini , son kalanlarının intihar ederken söylediklerini duydum . Asırlar sonra ben unutulmuştum .
     Bedenimi hareket ettirdiğimde boynumdaki pranganın ve bedenimdeki zincirlerin paslı gıcırtısını fark ettiğimde aklımda hiçbir şey yoktu . Artık Tanrılar ölmüştü alabileceğim bi intikam yoktu . Gidebileceğim hiçbir yerde kalmamıştı . Burada ölene kadar beklemeyi düşündüm . Böyle bir ölümü kendime yedirebilir miyim ? Beni hayatta tutabilecek hiçbir şey yoktu . Gök yüzünde zincirlenmek ve burada ölmek . "Hah..." "Neredesiniz ? Beni buraya hapsedip unutan Tanrılar . O kadar mı kendinizi kaybettiniz ve birbirinizi katlettiniz  ? Sizin gibi p*çlere anca bu yakışırdı." Boynumdaki prangayı patimle kırmaya yeltendim ve başarılı oldum . Geriye vücudumdaki zincirleri kırmaktı . Prangayı kırınca fark ettim . Çenemdeki kılıç çoktan toz olmuştu . "Lanet olasılar bir işi de düzgün yapın ! " Zincirler beni daha fazla havada tutamayacaktı . O zaman aklıma gelmişti aşağıda ne vardı ? Baktığımda arkasındakini göremeyeceğim kadar çok bulut olduğunu far ettim . Zincirler son anlarındaydı artık her şey bitmişti düşecektim . "Artık bende bu dünyadan gidiyorum sizi b*k parçaları " Zincirler kopmuş yerini sonsuz sayıdaki bulutların arasından geçen bedenim vardı . Gözlerimi kapayarak kendimi ölüme hazırladım . Yere yaklaştığımı toprağın kokusundan anlamıştım . Parçalara ayrılarak ölecektim . "BAM!!!" Bilincim kapanıyordu artık vücudumu hissedemiyordum . Artık her şey bitmişti .


     Nefes nefese " aggggh... " Galiba hayattayım. Gözlerimi açmalıyım . 
"Abla , abla gözünü açmaya başladı" 
"Lizz ! Adamı rahat bırak"

Adammı ? Bu çok komik kim 5 metrelik bi kurta adam derki ?
Gözlerimi açtığımda karşımda elmas kadar parlak ve bir okadar güzel mavi iki göz bana bakıyordu . Suratıma o çok yakındı ıslak bir bezle yüzümü temizliyordu . Gözlerimi tamamen açtığımı fark edince elinde tuttuğu bezi yüzümden çekip biraz uzaklaştı.
"Bayım iyimisiniz ? "

Şuanda hayatımda gördüğüm en güzel kadın karşımdaydı . Sarı saçları ve mavi gözleriyle adeta bir Tanrıça . Yüzünden genç biri olduğu anlaşılıyordu . Giydiği kıyafet vücut hatlarını ortaya çıkarmıştı göğüsleri çok büyük olmasada dekoltesiyle bir erke baştan çıkarabilecek fizikteydi , giydiği etek bacaklarını ön plana çıkarmıştı beyaz teniyle adeta bir melekti  .
"Bayım bayım iyimisiniz ?"
O an fark ettim bir kulübenin içindeydim ve atıyordum , bu nasıl mümkün olabilirdi . "Be-n ne-rede-yim ? Sorumu sorarken ellerime bakıyordum . Benim ellerim tıpkı bir insana benziyordu hatta bir insan eliydi . Yattığım yeden doğrulmaya çalıştım ama vücudum uyuşmuştu .
"Bayım lütfen sakin olun . Sizi bulunduğumuz kulübenin yakınlarında yaralı ve_____çıplak bir şekilde bulduk .
"Da-ğ mı ?"
"Burası Britanya sınırları içerisindeki bir dağ "
"Bri-tanya mı ? Neler zırvalıyorsun ! Bana s*ktiğimin aynasını ver !"
Kız sesimi yükseltmem nedeniyle biraz da olsa korkmuştu . Şimdi fark etmiştim ben gözümü açmaya çabalarken küçük bi kız sesi duymuştum . Karşımda duran kadı incelemeye başlamıştım eteğinin arkasında kardeşi olduğu çok bariz bi kız çocuğu vardı korkmuş mavi gözleriyle bana bakıyordu .
"Korkma benden ufaklık . Ben sadece_____ bana ayna verebilirmisin ? İsmin Lizzdi dimi ? Liz bana ayna verebilir misin ?"
Lizz ablasının arkasından çıkıp yanımdaki çekmeceyi açıp küçük bir el aynası verdi . Aynayı elime alıp yavaşça kendime baktım .
"Bu gerçek olamaz !"
Elimle yüzüme dokunup duruyordum . Ben bir insan suretindeydim . İnci kadar siyah saçım ve siyah gözlerim adeta bir yabancıya bakıyordu , elimi dik saçlarımın üstünde gezdirip . Boynuma baktım . Boynumda siyah zincir izleri vardı . Üstümün örtülü olduğunu fark edince .
"Ayna için teşekkürler Lizz . Seni korkuttuğum için özür dilerim . "
Lizz bana yaklaşıp küçük elini alnıma koydu .
"Abla amcanın ateşi düşmüş . Amca birdaha bağırma beni korkuttun . "
Ablası bana yaklaşıp yüzüme tokatı yapıştırdı . İlk başta anlayamamıştım ama kardeşinin öünde bağırıp o tarz konuşmak  , evet bunu hak etmiştim . Küçük kız yanıma tabure çekip oturdu.
"Amca adın ne ? Nerden geliyorsun ? Neden çıplak geziyordun ? Neden her yerinde zincir izleri var ?"
Ablası Lizz'e susmasını işaret ederek .
"Lizz sakin ol . Bayım kardeşimi adına özür dilerim . Benim adım Elizabet ."
Lizz heyecanlı bir şekilde . 
"Benim adımda Lizz . Amca amca sorularıma cevap ver ! Lütfen ! "
Sanırım küçük bi çocuğa karşı zafer elde edemeyecektim . Üstümdeki örtünün altında vücudumun nasıl göründüğünü ve boynumdan başlayan ve aşğı inen siyah zincir izlerinin daha ne kadar devam ettiğini merak ediyordum .
"Lizz sorularına cevap vereceğim ancak bir şartım var "
Küçük kızın gözleri parlamaya başladı . Elizabet beni dikkatli bir şekilde izliyordu .
"Tamam amca ne istiyosun ? "
"Yataktan kalkmama yardım eder misin ? En azından vücudumu hareket ettirmeme yardım et .
Küçük kız boynumdan tutarak beni kaldırmaya çalıştı ama o kadar güçsüzdü ki aklımdan insan ırkının ne kadar acınası olduğunu geçiriyordum .
"Amca çok ağırsın seni kaldıramıyorum!
 Elizabet yanıma gelip Lizz!e yardım etti . Üstümdeki örtü yarım düşmüştü , kafamı yavaşça yatağın bağlığına koydu . Oldukça iyi en azından oranlı bir vücudum vardı . Boynumdan başlayan izler anlaşılan vücudumun her tarafındaydı . Lizz sabırsız bir şekilde bana bakıyordu . 
"Adım Fenrir , Asgard'dan dünyanıza geldim , çıplak olmamın sebebi büyük ihtimalle insan olmadığımdandır yani form değiştirmiş olabilirim , bu izler form değiştirmeden önce Tanrıalrın beni kandırıp hapsettiklerindendir . Bu kadar ."
Lizz dediklerimin yarısını bile anlamamış boş boş yüzüme bakıyordu . Elizabet ise kafasını sallayarak
"Fenrir amcan şok geçirmiş biz onu rahat bırakalımda biraz dinlensin."Elizabet Lizi odadan çıkartırken Lizz bana
"Fenrir amca çok komiksin dinlendiğin zaman seni dışarı gezdirmeye götüreceğim . " diyip gülerek gitti.
Galiba haklılar biraz dinlenmekten ne zarar gelir ki biraz dinlendikten sonra bakarız birşeyler . Gerçi alttaki uyandığımdan beri bi rahat durmadı ....