Craziana's Secret (Psychopath)

Chapter 9

Craziana's Point Of View

Nung gabing iyon.

Nung gabing may nangyari sa amin ni Jacob.

Ayaw ko pading umabot na sa ganun.

Parang nandidiri ako sa sarili ko.

Ganun naba ang epekto sakin ni Jacob?

Hindi pa ako handa.

Ayaw ko ng mga pinaggagawa kong padalos padalos

Hindi ako nakakapag isip ng maayos.

Masyadong naging padalos dalos ang mga desisyon ko.

*Beep

1 Text Message Received

Kinuha ko ang cellphone sa mini table na nasa gilid ng kama ko.

Binuksan ko ang message at bumungad sakin ang pangalan ni Jacob.

From: Jacob

Goodmorning! :) Hatid kita?

Hindi ako natuwa sa message niya

Nasasanay na ata siyang palagi kaming magkasama.

Nasanay siyang palagi akong easy to get.

Magrereply na sana ako sakaniya ng biglang bumukas ang pintuan.

Nakita ko si Shelie na nakatayo sa may pintuan

Nakangisi siya sakin.

Nadako ang tingin ko sa kanan niyang kamay

Na may hawak na kutsilyo.

Bigla akong napatayo.

Nagulat ako hindi dahil sa nakikita kong shelie ngayon.

Dahil patakbo siyang papunta sakin habang nakangisi.

At minsan galit ang ekspresyon niya.

Paiba iba ang ekspresyon ng mukha niya.

Nakakatakot.

Baliw na siya.

Muntik na niya akong masaksak sa dibdib ngunit nasagi ko yun.

Masakit nga lang dahil nasagi ko ang talim ng kutsilyo.

Hindi naman kalaliman ang sugat ko kaya hindi ko na ito ininda.

Bigla akong tumayo para maging handa sa biglaang pag atake ulit ni Shelie.

Mabilis mabasa si Shelie. Masyado siyang padalos dalos ng galaw.

Hinawakan ko agad ang balikat ni Shelie nang may pagkakataon dahil bigla siyang lumapit sakin at akmang sasaksakin ulit ako.

Ngunit mas mabilis siyang kumilos kaya pinadaan niya ang kutsilyo sa braso ko, napaluhod ako dahil dun.

Ang hapdi.

Hindi dapat ako matalo ng isang bata.

Tumayo ako at sinugod siya.

Sinipa ko siya ng malakas ng tatakbo nanaman siya papunta sakin.

Nang napahiga siya, tumakbo ako sa kinalalagyan niya.

At kinuha ko bigla ang kutsilyo sa kamay niya at pinagsasaksak siya.

Kung saan saan dumadapo ang kutsilyo kaya nakikita ko ang mukha niyang parang nasasaktan na.

Umabot ng ilang minuto ang pagsasaksak ko sakanya.

Masyado akong nanggigil.

Nang mangawit na ang braso ko, hininto kona ang pagsaksak.

Tinignan ko siya, butas butas na ang kanyang buong katawan habang umaagos ang mga dugo niya dito.

Tapos kana din bata.

Sana pala tinapos na kita noon pa kahit walang thrill kasi na-trauma ka.

Pero hindi ako nagsisisi, napatay naman na kita ngayon.

Malas mo lang, ikaw ang naunang mamatay sa atin.

Tumayo ako mula sa pagkaluhod sa harapan niya, pumunta ako sa kusina at kumuha ng mga garapon at isang sakong malaki na kulay itim.

Bumalik ako sa kinaroroonan ng bangkay ng batang iyon.

Pinagmasdan ko siya, lalo akong nasabik na halos mawalan na siyang mga dugo sa kaniyang sariling katawan.

Pinuntahan ko siya at umupo sa tabi niya.

Kinuha ko ang kutsilyo sa gilid at dinaan ito sa leeg niya para humiwalay ang ulo niya sa katawan niya.

Umabot ako ng ilang minuto dahil matigas ang kaniyang buto at kailanganin ko pang lakas ang pwersa ko para tuluyan itong matanggal.

Kinuha ko ang ulo niya, at tinanggal ang dalawa niyang mata gamit ang mga kamay ko.

Ang lambot. Masyado akong nasabik dahil dun.

Kumagat ako ng konti sa isa niyang mata, walang lasa. Parang malambot lang ito na parang walang lasa kaya nailuwan ko.

Hiniwa ko ang kaniyang pisngi at lumitaw dito ang kaniyang mga karne.

Natakam ako sa nakita.

Anong nangyayari, bakit parang takam na takam ako sa karne ng tao ngayon.

Tinikman ko ang karne nito.

Namangha ako dahil sa lasa nito. Lubhang napakasarap.

Parang gusto kong ulit ulitin.

Humiwa ako ulit ng karne niya sa pisngi at kinain ito.

Para talagang karne ng mga hayop na palagi natin kinakain pero ibahan lang ay hilaw ang kinakain ko ngayon at malansa pero hindi pa din maaalis na sobrang mas masarap ito.

Kinuha ko ang ulo niya at tinanggal ko ang kanyang ilong, tenga, bibig at ang kanyang anit at buhok.

Kinuha ko din ang dalawa niyang mata na nasa tabi na hindi ko naubos at nilagay ang mga parte ng mukha niya sa tig-iisang mga kahon.

Sunod naman, tinadtad ko ang kaniyang buong katawan hanggang sa magkahiwa-hiwalay ito.

Nilagay ko ang mga karne niya sa limang garapon dahil madami ito.

At ang mga natira ay nilagay ko na lahat sa isang itim na sako.

Dinala ko itong mga ito sa kusina.

Nilabas ko ang mga karne niya at inilagay ito sa malaking kawali.

Binuksan ko ang kalan at pinaapoy ito.

Nilagay ko naman ang kawali na may laman ng mga karne ng batang iyon.

Nakalimutan ko na ang kaniyang pangalan dahil hindi naman siya mahalaga.

Habang niluluto ko ito, amoy na amoy ang masarap na pagkain.

Tinimplahan ko ito ng pang adobo.

Nang matapos kong magluto, nilagay ko itong mga karne sa isang pinggan.

"Mukhang masarap ang niluluto mo ah"

Napatingin ako sa likod.

Nakita ko si Jacob na nakatayo sa pasukan ng kusina habang nakangiti sa akin.

-End of Chapter 9

Salamat sa mga tumatangkilik pa din dito kahit konti kayo :)