"Good morning Danne!" bati ng sumusunod sa akin. Lumingon naman ako saglit para tignan kung sino yung bumati sa akin tapos nagtuloy-tuloy na ako sa paglalakad.
"Hey! Galit ka pa rin ba sa akin?" Hindi ko na kailangang bigkasin pa ang pangalan niya dahil alam niyo na siguro kung sino siya. Okay?
Tss... Ang aga-aga nambubwisit na naman niya. >//<
Sa di kalayuan...
"Hey! Danne!" nakangiting bati naman ni Marvin sa akin.
"Oh! Good morning too!" I greeted back then I wen to where he is. Wala nang nagawa si Timothy, hindi na nga niya ako sinundan pa. Buti nga sa kanya! Now he know how it feels to be left alone.
"Ba't mo naman iniwan yung kaibigan mo?" tanong ni Marvin habang nakatingin sa kinaroroonan ni Timothy.
"Hayaan mo siya. Ganon naman ang ginagawa niya sa akin lagi eh... So patas lang kami." naiinis na sagot ko.
"Tss... Don't retaliate you know. Its a bad thing."
"Hindi naman sa nagre-retaliate ako. I'm just teaching him a lesson that he shouldd learn."
"Just forgive him, mas gagaan pa ang pakiramdam mo" nagulat naman ako sa sumunod na ginawa niya. Lumapit siya sa akin tapos hinawakan niya ang noo ko then he straightened my eyebrows gently saying "Tatanda ka agad oh? Ang aga-aga nakakunot na ang noo mo" then he smiled. A smile that can melt your anger away.
Napangiti naman ako dahil nakita kong naiinis o nagseselos si Timothy. I know he was watching me and Marvin from aa distance. Pero part ng ngiti ko eh. dahil sa appreciate ko si Marvin for being caring and I know he's right that I shouldn't retatiate no matter what that person has done to you.
"So..." I said breaking the ice that's making me feel like I'm frozen "About the coffee thing... I'm free after work" he didn't let me finish what I'm saying.
"So, payag ka na? After work?" ngiting-ngiti na sabi niya. Oo na! Overnight ko lang na pinag-isipan. He is nice naman eh, why not pagbigyan. And its nice to have new friend naman.
"Since hindi pa kami okay ni Tim and I don't have any plans after work, why not spend my time with you, di ba?" I explained because he might assume something and I saw a tiny but cute smile on his face... Gosh! He's so handsome pala.
"Great! Daanan na lang kita sa dept niyo, kung okay lang sayo?"
Napaisip muna ako bago sumagot. "Sure!" I said gracefully with a little smirk. I think you know what I'm thinking.
"Okay! Great! Let's go!" then we headed to our respective departments.
Malayo ng konti ang mga department namin mula sa entrance ng company kaya kailangan pa naming maglakad ng konti. Okay na rin para sa amin, para makapag-exercise naman kami ng komi bago sumabak sa maghapong paperworks and other stuff.
