Şuan Gemma ve Anne ile Londra'nın merkezinde bi kafede oturmuş soğuk içeceklerimizi içiyorduk.Anne'nin telefonu çaldı.Anne bana bakarak telefonu açtı.Ben ilk başlarda bana neden baktığını anlamdım.Ama sonradan telefondakinin Harry olduğunu anladım.Anne''Harry burdaymış.Birazdan buraya gelecek..Yanında Zayn'de olacakmış''dedi.Gemma ve ben onaylayan homurtular çıkardık.Ama ben çoktan kafamdaki düşüncülere dalmıştım.Acaba nasıl davransam ?Eskisi gibi mi yoksa soğuk mu ?Acaba o bana nasıl davrancak? Kesin soğuk davranır bana.İçim içimi yiyodu.Acaba beni hatırlıyacak mı? Yoksa çoktan unuttu mu ?Sevgili var mı ?Değişti mi ?Ben bunları düşünürken kafenin önünde genç kızların oluşturduğu bi kalabalık belirdi.İlk başlarda bu kalabalığın ne olduğunu anlayamasamda sonradan Harry görüş alanıma girince onların ünlü olduğunu anladım.Harry değişmişti.Giyimi,bakışları,gülüşü değişmişti.Tek değişmeyen şeyi beni benden alan gamzeleriydi.O artık büyümüş ve ünlü olmuştu.Beni unutmuştur o.O kadar yıl görmedi.Gitmemim bir hafta sonrasında unutup gitmiştir beni.Koskoca altı yıl görüşmedik.Hem o hem ben değiştik.Arık küçük değildik.O beni altı yıl boyunca hiç görmemiş olmasına rağmen ben onu dergilerden takip ediyordum.Son sıralar Taylor Swift ile çıkmıştı.Onların el ele resimlerini görünce bi tuhaf oluyordum.Yediremiyordum kendime.Ben bunları düşünürken kafenin kapısına doğru yürüyorlardı.Giydiği dar paça pantolon bacaklarının şeklini ortaya çıkarmıştı.Üstüne giydiği kısa ve bol tişört ise kollarındaki dövmeleri gün yüzüne çıkarıyordu.Gözlerini görememiştim.Gözlük vardı.Sonra gözüm yanında duran esmere kaydı.Zayn.O da siyah dar paça pantolan üstüne beyaz tişört onun üstüne ise kot ceket giymişti.Rampa olan saçları ona ayrı bir hava katmıştı.Sonra kapı açıldı ve içeri girdiler.Harry gözlüğünü çıkardı ve kafeye göz attı.Gözleri benimle buluşunca şaşırdı.Demek ki beni unutmamıştı ve burda olduğumu bilmiyordu.Masaya oturdukları zaman içimden heyecanlanmamamı söyleyip duruyordum.Ben Harry ile aynı masada oturmanın heyacanını atlatamamışken Harry bana dönüp o özlediğim sesiyle ''Amy hiç değişmemişsin''dedi.Bende zorlukla gülümseyip''Sende hiç değişmemişsin Harold''dedim.O bana bakarken ona bakmak zor geliyordu.Sessizliği Gemma bozdu ve ''Harry ne zaman kadar burdasınız? '' dedi.Harry ise ''Bir hafta burdayız''dedi bana bakarak.Ben daha onunla bir dakika oturamımşken onunla bir haftayı aynı evde naıl geçirecektim acaba ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FORMERLY
FanfictionHer insanın içinde az da olsa umut parçacıkları vardır. Ve bu parçalar ara sıra gün yüzüne çıkar. -HARRY STYLES FANFİCTİON