Sabah inanılmaz bi baş ağrısıyla uyandım.Dün neler oldu hatırlamıyordum.Sadece içki içtiğimi, Harry'nin -Evet Harry'yi hatırlıyorum- beni kucağında eve taşımasını hatırlıyordum.Ve bana yaptığı o konuşmayı.Bu kadardı hatırladıklarım.İnşallah saçma şeyler yapmamışımdır.Ben bunları düşünürken aniden odanın kapısı açıldı.Halbuki saat daha erkendi.Ben tam arkamı dönüp odama kimin geldiğine bakacakken önümde gözlerine aşina kaldığım Harry belirdi.Hayret benimle yıllar sonra düzgünce konuşmaya mı gelmişti.Bu beni şaşırtsada bi yandan da sevindirmişti.Acaba herkes uyurken benimle konuşmak istediği konu neydi?En önemlisi konu özel miydi?Ben Harry'ye neden geldiğini soramdan o bi anda bağırmaya başlamıştı.Harry ''Sana çok ama çok sinirliyim. Dün gece o kadar çok içmekte neyin nesiydi.Ben bu kadar çok içeceğini bilseydim değil o bara götürmek evden dışarı çıkarmazdım.Dua et ki annemler uynık değildi.Annemler senin bu halini görseydi çekeceğin vardı.Onlardan kurtuldun ama benden nasıl kurtulacaksın bakalım küçük cadı.''dedi.Küçük cadı kelimesine ayrı bi baskı uygulamıştı.Dün yatmadan demiştim ya acaba davranışları değişmiydi diye.Hayır değişmemişti.O benim her zaman aşık olduğum Harold'umdu.Ben daha bana dediklerini sindirememişken o benim tam karşıma geçip benden cevap bekliyordu.Ben ise ''Harry dün yaptıklarım biraz saçmaydı kabul ediyorum ama ben artık büyüdüm ve sen bunlara karışamazsın.Hele ki benimle yıllar boyunca konuşmamana rağmen.Anladın mı beni!?!Ben büyüdüm ve değiştim!!''dedim.Ama dedikten sonra çok pişman oldum.Harry ise bana cevap vermeyip odamdan çıkmıştı.Tabi ki kapıyı çarpmıştı.Çok mu fazla ileri gitmiştim.Tabi ki çok ileri gitmiştim.''Ben aptalın tekiydim.Çocuğu yıllar sonra ilk defa görüyorum ve doğru düzgün konuşmamda çocuğa bağırmıştım.Hemen Harry'nin gönlünü almalıyım.'' dedim kendi kendime.Bunları düşünürken Harry'nin aşağıdan telefon ile konuştuğuna dair sesler geliyordu.Telefonu kapatmadan önce karşıdakı kişiye ''Seni seviyorum.''demişti.Ben bu kelimleri duyduğumda özür dilemekten vazgeçip odama çıkmıştım.Sinirden kuduruyordum.Ben onun için kendime salak diyim o gitsin sevgilisiyle aşağıda konuşsun.Ben onun için üzüliyim o gitsin başkasında seni seviyorum desin.Ben gerçekten aptalım!! O bana dün gece ile ilgili hesap soruyorsa bende ona sevgilisi hakkında hesap sorardım.Sen bittin Harold !!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FORMERLY
FanfictionHer insanın içinde az da olsa umut parçacıkları vardır. Ve bu parçalar ara sıra gün yüzüne çıkar. -HARRY STYLES FANFİCTİON