Σήμερα ήταν η πρώτη μου μέρα στην δουλειά. Έτσι σηκώθηκα από το ωραίο και μαλακό κρεβατι που μου έδωσε ο Jungkook χθες και ξεκίνησα να του ετοιμάσω πρωινό, για να είναι έτοιμο μόλις ξυπνήσει. Μέχρι να γίνει αυτό πήγα σπιτι μου για μια ώρα, να μαζέψω τα πράγματα μου και έπειτα ξαναγυρισα στο σπίτι του και στο καθήκον μου. Τα πήγα στο δωμάτιο μου και τα άφησα στο κρεβάτι μου τακτοποιημένα.
Είδα ότι το αφεντικό μου δεν είχε ξυπνήσει από το πρωι που έφυγε, οπότε πήρα όλο το θάρρος να το κάνω εγω ώστε να μην χάσει την δουλειά του και να με ευχαριστήσει. Προχώρησα στον διάδρομο και στην αρχή σκέφτηκα να μην πάω, αλλά μετά αμέσως χτυπησα την πόρτα του και την άνοιξα σιγά σιγά.
Τον είδα να κοιμάται ήσυχα και ωραία στον δωμάτιο του. Ήταν μεγάλο, με απαλά χρώματα που δεν κουράζουν τα μάτια, όπως άλλωστε και το δικό μου. Αφού έκατσα και τον θαυμασα για πέντε λεπτά, θυμήθηκα ότι έπρεπε να τον ξυπνήσω, έτσι πήγα στο κρεβάτι του. Το πρόσωπο του κοιτούσε από την μεριά της πόρτας δηλαδή την δικιά μου. Πήγα κοντά του και τον κοιτούσα εξονυχιστικά. Του χαιδεψα τα κάστανα του μαλλιά και κοιτούσα κάθε λεπτομέρεια που είχε αυτό το πανέμορφο πρόσωπο του, δεν είχε καταλάβει ότι με κοιτούσε όλη αυτή την ώρα.
"Τι κάνεις εδώ?" Μίλησε με μια βαριά φωνή
"Εεε εγώ.."
"Εσυ?" Έτριψε τα μάτια του και σηκώθηκε όρθιος στο κρεβάτι
"Ήρθα να σας ξυπνήσω, για να μην αργήσετε στην δουλειά σας!"
"Δεν θα πάω σήμερα, τα έχει αναλάβει όλα ο γραμματέας μου"
"Ααα συγνώμη κυριε Jungkook δεν το ήξερα! Μου είχατε πεί ότι θα φεύγετε κάθε πρωί νωρίς για την δουλειά σας, και επειδή σήμερα αργήσατε λιγο πήρα το θάρρος να έρθω να σας ξυπνήσω!"
"Πώς με είπες?" Με κοιταξε απότομα
"Εεε συγνώμη!"
"Έλα εδώ!" Έκανε το χέρι του για να με πιασει
"Μα να εγώ... ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΕΠΙΤΗΔΕΣ!" Φώναξα καταλάθως και έφυγα από το δωμάτιο του τρέχοντας να πάω στην κουζίνα. Μετά από κανα δίλεπτο ήρθε και εκείνος.
"Y/n έλα εδώ! Τώρα!"
"Y/n είπα κάτι!" Μου είπε, ενώ είχε ήδη φτάσει στην κουζίνα και με έβλεπε!
"Ε-ε-εγώ δεν ήθελα να σας φωνάξω, αλλά προσπαθώ να μην σας μιλάω στον πληθυντικό."
