"Παιδιά? Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή παιδιά αυτή." Ήρθαν ο Taehyung, ο Yoongi και ο Hoseok από το σπίτι
"Τι συμβαίνει?"
"Η Υ/n δεν είναι καλα, δεν ξέρω τι της συμβαίνει και περιμένω τον γιατρό"
"Είναι χάλια? Που είναι?" Ρώτησε ο Hoseok αμέσως
"Πάνω, είναι ξαπλωμένη." Έφυγε σφαίρα ο Hoseok με τον Tae πάνω να την δουν και εγώ έκατσα με τον Yoongi.
"Συγνώμη φίλε για αυτό!"
"Δεν χρειάζεται, ήρθα για να σε δώ και να γνωρίσω την κοπελα. Μην αγχώνεσαι όλα είναι μια χαρα." Μου χάιδεψε την πλάτη την χτυπησε ελαφρά.
"Δεν θα γίνει τίποτα, θα γίνει καλά" Χτυπησε η πόρτα και πετάχτηκα πάνω. Άνοιξα γρήγορα και είδα τον γιατρό απ'εξω. Πάλι καλά.
"Ελάτε!"
"Jungkook τι συμβαίνει και με πήρες τόσο ξαφνικά τηλέφωνο?"
"Μπορείς να δείς την κοπέλα μου. Δεν είναι καλα."
"Ναι φυσικά, που είναι?"
"Πανω. Ελάτε."
"Τι έχει?"
"Έχει συνέχεια αναγουλες και εμετους, πεινάει πολυ σε άσχετες ώρες, ενώ δεν έτρωγε και ζαλίζεται πολυ. Πρίν λυποθιμησε."
"Μάλιστα. Πόσο χρονών είναι?"
"20."
"Πάμε να την δώ." Ανεβήκαμε όλοι μαζί την σκάλα μαζί με τον Yoongi από πίσω και μπήκαμε στο δωμάτιο της.
"Καλημέρα σας"
"Γειά σας" Του έκαναν χώρο να την εξετάσει κανονικά.
Ήταν πιο πίσω από εκείνον, ενώ εγώ ήμουν δίπλα της και της κρατούσα το χέρι, όσο αυτή ήταν αναίσθητη. Κοιτάξε τα μάτια της και μετά είδε τους παλμούς της. Κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά, έτσι τον ρώτησα.
"Γιατρέ?"
"Μμμ.. Jungkook παρτην στα χέρια σου και ακολουθησε με. Πάμε στο ιατριο μου έχω μία υποψία τι συμβαίνει εδώ." Αφησα τα παιδιά σπίτι και μπήκα στο αμάξι του γιατρού με την Υ/n στην αγκαλιά μου.
Της χαϊδευα τα μαλλιά, καθώς την φίλησα και στο μέτωπο. Μετά από λίγα λεπτά είχαμε φτάσει και την πήρα ξανά αγκαλιά γρήγορα.
"Μην βιάζεσαι, πρόσεχε την."
"Εντάξει συγνώμη." Άνοιξε τα φώτα και μου είπε να την πάω μέσα στο δωμάτιο, όπου είχε μια καρέκλα που εξέταζε τους ασθενείς του.
"Ωραία, μείνε εδώ και θα έρθω σε λίγο να σου πώ σίγουρα τι ήταν." Κάθησα έξω μες την αγωνία να μάθω τι συμβαίνει.
"Πολυ νέα για αυτό." Ο γιατρός μπήκε στο δωμάτιο και κοίταξε την Y/n . Πήγε κοντά της και πρίν την εξετάσει και προσπάθησε να την ξυπνήσει.
"Υ/n? Με ακούς?" Τον άκουγε ελαφρά και ξυπνησε, αλλά ήταν ζαλισμένη.
"Πως αισθάνεσαι?"
"Που είμαι? Ο Jungkook, που είναι ο Jungkook?"
"Μην φοβάσαι, είσαι σε ιατρείο. Είμαι γιατρός. Ο Jungkook είναι έξω και σε περιμένει. Περιμένει με ανυπομονησία τα αποτελέσματα σου." Κοίταξε τον γιατρό στα μάτια με άγχος και εκείνος την ρώτησε.
"Θα σου κάνω κάποιες ερωτήσεις και θέλω να μου απαντήσεις ειλικρινά. Εντάξει?" Κουνησε το κεφάλι της
"Έχεις προχωρήσει Jungkook?"
"Ν-Ναι" Είπε δυστακτηκα
"Χρησιμοποιείται προφυλάξεις?"
"Ναι αλλά την τελευταία φορά δεν θυμάμαι"
"Μάλιστα. Θα σου κάνω κάποιες εξετάσεις τώρα. Προσπάθησε να ηρεμήσεις." Αφέθηκε στα χέρια του γιατρου και εκείνος την εξέτασε. Δυστακτηκα ρώτησε παλι
"Ε-είμαι έγκυος?"
"Ώστε το ήξερες ότι σκεφτόμουν την εγκυμοσύνη?"
"Το σκέφτηκα"
"Θα σιγουρευτώ και θα σας πω." Η πορτα ξαφνικά άνοιξε και η συζήτηση μας διακόπηκε από τον Jungkook
"Είναι καλά?"
"Jungkook!" Την φίλησε ελαφρά στα χείλη
Έβγαλε τα γάντια, την ρόμπα καθώς και τα γυαλιά του και τα άφησε στο τραπέζι. Κάθησε και σε μια καρέκλα για να τους έχει απενατι του και κοίταξε τον Jungkook.
"Λοιπόν? Τι έχει?"
"Δυστυχώς Jungkook μου, σου έχω άσχημα νέα!"
"Τι συμβαίνει?"
"Μετά από εξετάσεις που έκανα, κατάλαβα ποιο είναι το προβλημα."
"Και? Είμαι έγκυος?"
"Τι πράγμα?" Φώναξε ο Jungkook
"Θα σου εξηγήσω μετά." Έκατσε καλύτερα στην θέση του και συνέχισε
"Κοπελίτσα μου συγνώμη, δεν είσαι έγκυος."
"Πάλι καλά. Τότε τι έχω?"
"Αντίθετα κιόλας. Δεν μπορείς να κάνεις παιδιά!"
