9. Bölüm

3.4K 144 61
                                    

Birkaç gün sonra..

O günden sonra herşey normal geçti. Geceleri film izledik gündüzleri okula gittik. Birşey sormak istiyordum ama söylermi acaba. Biranda sordum

-Jungkook

+Efendim (adın)

-Senin annene babama ne oldu?

+Söylemek zorunda mıyım?

-...

+Annem ben çok küçükken biri tarafından öldürülmüş.

-...

Cevabımı adım babasını sormak istemedim. Akşam oldu benim canım artık film izlemek istemiyor. Dışarı çıkmak istiyorum. Bir şekilde ikna edip çıkmayı başardım. Bir kafeye girdik. O günkü gibi aynı şeyden istedim. O gün sevgili olduğumuz gün. Cheescake ve limonata o ise su yerine bir kahve istedi.

Öndeki masaya Tae geldi. Özlemiştim onu görmeyi.

Tae ve ismini tam bilmediğim sevgilisi bize bakıyor. Artık biz giderken. Tae peşimden geldi. Arabanın arkasındaydım. Jungkook daha gelmemişti.

Tae ile beni görüp kıskanan Kook ,Tae'ye bir yumruk salladı. Tae yerde dudağı kan içindeydi.  Jungkook beni kolumdan çekerek arabaya bindirdi. Tae'nin sevgilisi Tae'nin dudağını sildiliyordu. Jungkook bana bağırıyordu.

+BEN SANA BİRDAHA ONUNLA KONUŞMAYACAKSIN DEMEDİMMİ (ADIN)!!!!

-Hayır yanlış anladın sadece konuşuyoruz biz.

+SANA DEDİKLERİMİ YAPMANI SÖYLEMİŞTİM. BİRAZCIK BİLE SÖYLEDİKLERİME DİKKATNETSENE SEN!!!!

-Ama Jungkook

+AMASI FALAN YOK BİTTİ BİRDAHA BENİMLE KONUŞMA ARTIK

Konuşurken ağlıyordum. Kelimeler boğazımda diziliyordu. Gerçekten aşık olmanın nasıl bir his olduğunu şimdi anlamıştım.

-Ne demek bitti bizi böyle bitiremezsin

+ÇOK GEÇ GİT BURADAN SENİ İSTEMİYORUM DEDİM ARABAMDAN İN VE BİRDAHA ASLA GELME !!!

Ağlayarak arabadan indim ve ağlayarak gittim Tae gitmişti Jungkook'ta gitti. Ve ara sokakta tek başıma kaldım. Sokakların sessizliğiyle evime gidiyordum. Yoldaki bir şişeyi tekmeleyerek ilerliyorum. Sadece ilerlediğimi ve düştüğümü hissettim.

~

Canım çok acıyordu. Gözlerimi araladım. Bembeyaz bir ışık vardı sadece.

Dur neredeyim ben, normalde sokak lambasının olması lazım neden beyaz görüyorum. Anladım ki hastanedeyim. Bana araba çarpmış.

Hani filmlerde olurya sevdiğin kişi yanında olur. Belki bendede vardır diye baktım. Evet (!)yoktu gözlerim hep onu aradı ama hastanede değildi. Benim olduğumu düşünülmüş ve konulmuş bir telefon vardı yanımda. Gerçektende benimdi. Biraz sonra hemşire geldi ve bana rehberimdeki erkek arkadaşım olduğunu düşündükleri iki kişiyi aramışlar

Jungkook "Ne hali varsa görsün umrumda bile değil "demiş. Tae açmamış bile telefonu. Yani yanlızım kolum burkulmuş sadece bana çarpan arba kaçıp gitmiş. Olsun zaten şikayetçi değilim. Keşke oracıkta ölseymişim. Daha az acı çekerdim.

~

Bir yarım saat sonra taburcu oldum taksi ile eve gitti!. Hemen uyudum hâlâ kolum acıyordu ama kalbimde  çok acıyor.

Ertesi gün okul umrumda değildi. Hem rapor almıştım. Bütün gün Tae ve Jungkook'u aramaya onlardan bir ses duymaya çalıştım hiçbiri birşey demiyordu heke Jungkook telefonu bile açmıyordu. Uyuyamadım hiç. Onlardan bir haber duyana kadar da uyumak istemiyordum.

∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆

Merhaba içimden hiç sizi ayırmak gelmedi. Hani her kikâyede mutlu mesut yaşarlar ya bizimkide farklı olsun istedim umarım beğenmişsinizdir. Nasıl gidiyor batırmıyorum inş. Bide yorum ve vote atan hiç yok yorum yapmak yada oy vermek bu kadar zor olmamalı. Fikir ve önerilerinizi yorum olarak yazabilirsiniz iyi günler ❤



Jungkook İle Hayal EtHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin