Caught in the Middle

》☆Chapter 6☆《

Chapter 6: Tampuhan with Friends

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

♡Nicalette's POV♡

Hays. Kakaumpisa pa lang ang School Year eh may ganto agad. Gusto ko silang kausapin kaso nahihiya ako :(

Tumayo na ko. Nangangawit na yung puwet ko xD kanina pa ko nakaupo eh. Paalis na ko ng biglang may nahulog na sapatos sa harapan ko. Ano ito? Cinderella mula sa langit?

Tumingala ako. Ang taas naman! Nananadya ba tong puno na to? Aba! Porke't maliit lang ako hah! Di kita uurungan.

Nilagay ko muna ang sapatos ko sa kinauupuan ko kanina. Baka masira at madumihan eh sayang naman, lagi pa naman nililinis ni papa ang sapatos ko. Dugyot ko kasi xD

Inakyat ko na ang puno. Para akong unggoy na sumasabit sa sangga. Probinsyana ata to! Ako ang laging inuutusan nila Lola na kumuha ng mangga kahit galit na galit na si Mama saakin hahaha

Malapit na ko. Kung kanino man ang sapatos na to, wait lang ah? Medyo ang hirap umakyat eh. Matagal ng di ako nakaakyat ng puno eh.

Nang biglang dumulas ang paa ko. Shemay! Napahawak agad ako sa anumang bagay ang una kong mahawakan.

"Ouch" ani ng kung sino mang tao na nakatambay dito sa puno

Napatingin naman ako sakanya. Oh syet! Ang wafuuu messi hair hihihi. Halatang bagong gising.

Kaliwang Panig ng Utak: Kahit kailan talaga to! Ang harot harot!

Heh! Paki mo ba? Hah? HAH?

"What the hell are you doing there?!" Ano ba yan! Ansakit sa tenga! Sa gulat ko eh napabitaw ako sa binti niya. Oh No! Nakikipag away pa ko sa utak ko eh! Letche ka Zekiel!

"WAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHH!!!" Napapikit ako, yoko makitaaa. Sana di ako mabalian ng buto >_<

.

.

.

Bakit wala naman akong naramdaman na lupa? Ganito ba pag bumabagsak? Di mo nararamdaman? Namamanhid ganern?

"Hold on tight" Ene rew? Binuka ko na ang aking precious eyes tsaka ko siya tiningnan. Hawak hawak niya ang dalawa kong kamay at tinutulungan akong makaupo sa sangga.

"Don't just hang in there! Help me to get you here!" Bulyaw niya nanaman saakin.

"Eto na nga eh!" Binuhos ko ang aking buong lakas makasampa lang sa sangga kung saan siya nakatambay kanina. HOOO! Buti naman at di ako nahulog.

Ng makaupo na ko ng maayos ay pinagpag pagpag ko kunwari ang uniform ko. Malay mo makalusot diba? Hahaha

"Why are you here?" Masungit niyang tanong saakin.

"Eto naman, ibabalik ko lang sana yung sapatos mo na nahulog" Sagot ko naman sa sungit na to -_-

"Why do you need to do that?"

"Kasi mabait ako." Walang lingon lingon na sagot ko.

"Really?"

"Oo"

"Who said that you were kind?"

"Ako, bakit? May angal ka? Tsaka yung Parents ko! Alam mo andami mong tanong eh noh? Eh kung mag thank you ka na lang noh? Kasi ikaw na nga yung tinulungan at binalik yung sapatos mo eh."