A/N: I don't think there is anyone who is reading this story but I will continue it anyway and try to finish it asap
16.
RK's POV
"RK kailangan nating mag-usap." Tinawag agad ako ni Mommy pagkadating ko ng bahay. Mukhang seryoso siya.
"Yes ma?"
"Anong ginawa mo kay Paula?"
"Ha? Wala."
"Bakit siya umalis?"
"Ano?! Umalis na talaga siya?! Hindi leave or something?"
"Umalis na siya."
Hindi ako nakaimik. I guess everybody leaves huh?
"Anak, kelan ka ba kasi titino?"
"Paguusapan na naman ba natin to ma?"
"Mukhang oo. Ang tagal na RK. Ang tagal tagal na, hindi ka pa ba nagtatanda."
"Ma, wala akong ginawa kay Pau okay?"
"Impossibleng aalis nalang siya agad."
"Huwag niyo naman isisi sa akin."
"I am not. I just want to know the truth."
"Well I don't have the answers Mom." Tumakbo na ako at naglock sa kwarto ko. Badtrip.
Bakit ba lahat ng tao ako ang sinisisi? Ano bang maling ginawa ko? Oo gago ako. Gago kung gago. Nagkaroon ng maling desisyon pero dahil ba dun forever na akong mali sa lahat ng bagay? hindi naman ata tama yun. Karma ko na ba to ngayon? Lahat ng tao ayaw na sakin ganun ba? Eh bat hindi nalang ako naaksidente? Bakit ba iba pang tao ang kunin sakin bat hindi nalang ako diba?
