We Are

New

"Senyorita you have to eat something. Kahit kaunti lang."pamimilit ni Hannah

"No, I'm still full. Naubos ko kanina yung pizza na binili mo."

"Still, it won't make you full Senyorita."pagmamatigas niya

Gusto niya kasi akong kumain before kami pumunta sa mall. Eh sa ayaw ko. I'm still full. I finished up that 1 box of pizza by myself the time I woke up. I even drunk 2 bottles of water a while ago. I'm so full. I can't eat anything anymore. I think my tummy will explode if I will eat again.

"No is a no Hannah. I want to go there already. I want to go home early. Alam ko na alam mo na doing my hair will take time. It's already 2:30 in the afternoon."

I woke up exactly 2 in the afternoon. No one wake me up. Which is not new to me.

"Okay Senyorita. But you have to tell me if you're hungry, okay?."

"Yeah yeah. Let's go."

Agad akong naglakad palabas. Muntik pa nga akong matalisod dahil may asong dumaan. Buti na lang hindi. Hirap din akong maglakad ng maayos dahil kumikirot ng kaunti ang binti ko.

"Senyorita are you okay?."Hannah

"Yes."

Pagdating namin sa mall ay agad kaming pumunta sa isang sikat na parlor dito sa loob ng mall.

A gay approached me at iginiya sa upuan. "Straighten my hair. Cut it hanggang sa balikat. Change the color to blonde."paliwanag ko sa baklang mag-aayos sakin

He just smiled and did what I told him to do.

Hours past and viola, it's already done, after a million years. Thank God. That was so boring.

"You look very great and gorgeous Senyorita."Hannah complimented me

"Hmm?."

"You should look at the mirror."

"No need. It's already past 9 in the evening. We don't have much time. I still need to buy new earrings."

You heard it right. I'm really obsessed with earrings. Since I was in my childhood days. I would rather buy earrings than buying clothes and shoes. Well, I do have 6 piercings in my ears. Four at the right and two at the left. Hindi mo iyun madaling makikita dahil hindi ko pinupusod yung buhok ko. I'm not into tying my hair. I would rather let it down even if it looks so frizzy and dry than tying it up.

"Still obsessed with earrings Senyorita?!."amaze is written all over her face

"It didn't changed Hannah, and will never."nakangisi kong sagot sa kanya

"Let's go Senyorita. Baka mabutan pa tayo nang 5 AM dito sa mall."natatawa niyang sabi

Dumiretso kami sa isang shop ng mga jewelries. Agad akong pumunta sa mga rack ng hikaw. Agad kong namataan ang isang pares ng hikaw. It's color silver.

Bigla lang akong napangiti sa naisip ko. Get yourself together Kerra.

"Can I look?."tanong ko sa saleslady

She gave me her sweetest smile. "Yes of course Ma'am,"sabi nito sabay kuha sa isang kahon na puno ng mga hikaw na iba-iba ang hugis, kulay at desinyo. "Here are our best products na galing sa Spain and Paris."

Agad kong hinawakan ang unang hikaw na umagaw sa atensyon ko kanina. It's really beautiful. May mga dyamante na nakalagay sa hikaw na grabe kung kuminang. "I'll take everything from that box please."nakangiti kong sabi sa saleslady

Shocked, it is the emotion written in her face. "A-are you sure Ma'am?. Each of these are almost a million worth."nag-aalangan niyang sabi sa akin

Umismid ako sa kanya. "And?."

"Nothing Ma'am. I'm sorry."magalang niyang sabi at yumuko

Si Hannah na ang nagbayad sa mga hikaw na kinuha ko. Nasa kanya kasi ang pera at credit cards. Sa kanya binigay ni Mom kanina. Ako sana yung bibigyan ni Mom pero umayaw ako. I hate bringing and carrying things that are money involved lalo na million-million ang laman ng lahat ng dala niyang credit cards. Okay lang kung thousands lang pero million?, no.

"I want to eat."sabi ko, bigla kasi akong nakaramdam nang pagkagutom

"Yes Senyorita. Asan niyo po gusto?. I'll reserve one."

Umiling ako sa sinabi niya. "You can go home Hannah. Bring Kuya E with you. I want to eat by myself. Just give me my motorbike. Ako nang bahala sa sarili ko. You did your best today. Good job."

"Pero Senyorita, it's already past 10 in the evening."

"And?."fear is written all over her face

Ang ayoko sa lahat ay yung pinapakialaman ako. I just did what my Mom said hours ago kaya ako um-oo. I want to go by myself this time.

"O-okay Senyorita. Pasensya na,"sabi niya habang nakayuko. "I'll send your bike here. Can you wait for 5 minutes?."hindi siya makatingin sakin habang sinasabi iyun

Tumango lang ako at binigay sa kanya ang mga dala ko and she handed me money. "Too much."maikli kong sabi sa kanya at ibinalik ang pera sa kanya. Kumuha lang ako ng 2 thousand.

Pagkatapos noon ay umalis na siya sa mall. Hindi nagtagal ay dumating na din ang motor ko. I didn't expect that it will be that fast to reach the mall.

I drove to the place where I want to eat.

"Uy Ija, nandito ka na naman. Anong gusto mo? Lalo kayatang gumanda dahil sa ayos mo."nakangiting sabi niya ni Lola Nita

Ngumiti lang ako sa kanya. Kumuha ako nang plato at kumuha ng mga pagkaing gusto ko. I did pay for it.

"Ija ang laki nang perang dala mo. Wala akong panukli."nahihiyang ani niya

"Keep the change Lola. Wala ba kayong mga customers ngayon?. Umuwi na po kayo, gabi na."magalang kong sabi sa kanya

Umiling lang ito sa sinabi ko."Walang masyadong bumibili Ija eh. Kakaunti lang ang kinita ko ngayon. Salamat pala dito Ija. Ang bait mo talaga."

"Lola sa'yo na lang ito oh,"sabi ko sabay bigay sa natitirang pera ko. "Umuwi na kayo. Gabi na po eh. Baka mapano pa kayo sa daan."

"Diyos kong bata ka. Palagi mo na lang talaga akong binibigyan. Sa susunod na bumili ka dito, libre na lang. Salamaat nang marami Art Ija. Pagpalain ka sana ng Diyos."hindi ko napigilan ang sarili kong hindi mapangiti

"Lola, siya ba yung palagi mong kinekwento sa'kin?."

Biglang lumakas ang tibok ng puso ko dahil sa lalaking dumating, Silver.