***PENCEREMDEKİ KIZ***

1.Taşınma Kararı (KIRGINLIK)

Hayatı tam mükembelliği ile yolunda giden Özgürün babasının başka şehirde daha iyi iş bulmasıyla, taşınma kararı vermesi tüm mükemmelliği sona erdirdi.
Özgür 18yaşlarında,yakışıklı,orta boylu, kısa saçlı, eğlenceyi fazlasıyla seven bir genç. Yaşadığı şehri, arkadaşlarını, ailesini ve sevgilisini çok sever. Çünki karşılıklı sevgi bunlar...en azından o öyle zaneder.
O akşam Özgür her zaman yapdığı gibi arkadaşlarıyla vedalaşıp eve geldi... Tam odasına gidecekken salonda anne ve babasının onu seslediğini duyunca çantasını yere atıp salona geçti. Annesi heyecanla koltuğu gösterdi..
"otururmusun tatlım"
Özgür şaşkın halde babasına bakınca o da kafasıyla oturmasını işaret etti.
"sorun ne anne?"
Annesi söze nasıl başlayacağını bilemediği için babası hafifce öksürüp direk mevzuya daldı.
"bak Özgür şimdiki işimle kazandığım para bize yetmiyor, hem senin okul harçlığın, hemde komunel harçlar yüzünden annen ve bana yeterince para kalmıyor...
Babası sözü bitirmeden Özgür alaycı gülümseme atarak
" eee çalışmamımı istiyorsunuz? "dedi.
Babası gülümseyerek sözüne devam etti
" hayır. Yeni iş buldum yarın taşınıyoruz.. "
Özgürün birden suratı düştü.
" oooo kararlar verilmiş zaten bana neden söylüyorsunuz ki? Direk bavulumu toplasaydınız!... "
Babası ciddi ifadeyle
" ukalalık yapma! "
Diyince Özgür yerinden firradı, kapıya doğru gidip arkaya döndü
" ben bu evde neyim o zaman?! Böyle bir kararı nasıl bensiz vere bildiniz? Benim hayatımın sizin için hiçmi önemi yok?!
Annesi ayağa kalkıp iki elleriyle onun kolundan yapıştı.
"bak tatlım bu hepimiz için çok güzel bir başlanqıç. Yeni arkadaşların yeni bir hayatın olucak. Herşeyin en güzeli...
Özgür dişlerini bir birine sıkıp annesine baktı.
" peki ya arkadaşlarım?! "
Babası kaşlarını çatıp ona cevap verdi
" zaten neydi belirsiz tipler kurtulursun hepsinden."
Özgür gözlerini kısarak babasına baktı ve düşünmeden
"yeni çocuğunuz olunca bendende kurtulursunuz!" diyip hızla kapıya gitti.babası arkasından bağırınca kulaklığını kulağına takıp sokağın karanlığında kayıp oldu. Bu taşınma olayından Özgür hariç herkes memnundu. Babasının zaten işleri kötüydü, o yüzden hayatını düzeltmek istiyordu. Bazen ailelerimiz böyledir. Onlar için ne iyi olursa bizim içinde öyle olucağını düşünürler. Tıpkı küçük bir çocuğun elinden sakızı alıp şeker vermek gibi. Ama bir şeyi unuturlar bazılarımızın şeker yemediği yaşta olmasını.
Özgürün iyice morali bozulmuştu.Ailesinin böyle bir şey yapmasını kabullenemiyordu. Arkadaşlarına ne diyecekti? En önemliside sevgilisine... Telefonunu çıkarıp Buseyi aradı hemen.
"aşkım evdeysen oraya geliyorum konuşmamız gereken konu var. Çok önemli."
"evdeyim canım gelince haber ver."
Başka zaman olsaydı Özgür "seni seviyorum hemde çook" diyip sözü uzatardı ama bu sefer sadece "beş dakikaya oradayım." dedi ve kapattı.
Buse siyah saçlı, siyah gözlü, esmer güzel ve çekici bir kızdı. Tam iki yıl once okulda tanışdılar. O zamandan çıkıyorlar zaten.
Evin önüne gelince Buseye aşağıya inmesi için mesaj attı. Buseni merdivenlerden inen görünce iyice heyecanlandı ve elleri terlemeye başladı. Sanki ayakları yerden kesilecekti. Tam iki yıllık aşkına nasıl başka şehire ondan çok uzaklara gideceyini söyleye bilirdiki. Buse yaklaşınca Özgür onu kolları arasına aldı. İyice sarılıp kokusunu içine çekti. Kendi kendine"hayır ondan uzak kalamam, nefes alamam, kokusunu duymadan, gözlerine bakmadan yaşayamam. " diyip göz kapaklarını bir birine sıktı. Buse ne olduğunu anlamadığı için Özgürü uzaklaştırdı ve şaşkın gözlerle ona ne olduğunu sorar gibi baktığında, Özgür tereddüt etmeden onun dudaklarından yapıştı. Sanki hiç bir zaman onu öpmemiş gibi öptü onu. Buse bir kaç saniyeden sonra tekrar aralanıp
"sorun ne canım? Ne oldu? İyimisin?" sorunca Özgür kafasını yana dikip yutkundu.
"Biraz yürüyelimmi?"
Diyip Busenin elinden tutdu. Busede kafasını onaylarcasına salladıktan sonra yürümeye başladılar. Uzun süren sessizlikten sonra Özgür yutkundu ve konuşmaya çalıştı. Kelimeler kafasinda karışdığı için söze nasıl başlıyacağını bilemedi. Kalbi hızla çarpmaya başlayınca Busenin önünü kesti. İki elinden tutup gözlerine baktı.
"Buse...."
Buse kaşlarını çatarak ona cevap verdi
"efendim canım"
Özgür bir kere daha yutkundu.
"seni her şeyden çok seviyorum. Peki ya sen?"
Busenin vereceği cevabı zaten biliyordu ama onun kendi dilinden duymak içindeki tüm buzlarl eritirdi.bir an her şeyi unuttururdu ona.
Buse gülümsedi...
"tabiiki bende seni çok seviyorum Özgür...
Özgür bu cevaptan kendinde güç bulup kararlı bir şekilde
"o zaman mesafeler aşkımıza engel olamaz!" dedi.
Buse hiç bir şey anlamadığını söyleyince Özgür her şeyi ona anlattı. Duyduklarından sonra Busenin suratı anlamsız bir ifade almışdı. Kafasını yere dikti. Uzun süre bir şey söylemeyince Özgür
"sorun ne hayatım?" diye sordu. Ancak Busenin cevabı onu şoka saldı....

Hikayede olan hatalar için özür dilerim. Azeri olduğum için ve direk buraya yazdığım bazı sözleri yalnış yazmış ola bilirim. Yorum atmayı unutmayın lütfen.