POV, Nils.
Looking out of my window, elke dag loopt ze voorbij
Alles gaat in slow-mo, ja dit voelt zo nieuw voor mij
Ze is my favorite song, that I sing along to every night
Looking out of my window, waiting for her smile
Like sunshine on a rainy day ze loopt langs en neemt de wolken mee
And I don’t even know her name.
Miss wonderful, de tekst is precies als mijn leven. Ik kijk snel op mijn horloge, Nog tien minuten ongeveer en dan zou ze voorbij moeten komen, samen met haar vriendin. Het mooie mysterieuze meisje waarvan ik haar naam niet weet. Mooie krullende donker blonde haren, en van die stralende licht bruine ogen. Schattige sproetjes, en als ze lacht van die leuke kuiltjes. Ze is in een woord perfect. Nou niet dat perfectie bestaat. Maar dit meisje komt zeker in de buurt. Nog een keer kijk ik op mijn horloge, nog een minuut. Ik ga op mijn vensterbank zitten. Ik hoop zo dat ze komt. Ik heb een heel plan bedacht. Ik ga miss wonderful uit m’n raam zingen, dan vraag ik haar naam & dan vraag ik of ze een keer iets leuks met me wil doen. Ik hoop dat ze ja zegt, en dat zij ook verliefd op mij word. Ik kijk nog een keer op mijn horloge. Waar blijft ze nou? Vraag k me zelf af. Dan zie ik haar vriendin lopen, zonder mijn miss wonderful. Ze kijkt naar boven, en lacht. ‘Jij wacht zeker op Froukje?’ Vraagt ze. Froukje wie is Froukje? Denk ik. Wacht eens.. Ze heet Froukje! Eindelijk weet ik haar naam. Wat een leuke naam. ‘Is ze ziek?’ Vraag ik aarzelend. ‘Ja, ze heeft longontsteking.’ Antwoord ze. ‘Anders ga je vanmiddag mee naar haar toe?’ ‘Ja! Lijkt me leuk.’ Antwoord ik. We spreken af dat het meisje naar mijn huis komt rond half 1, en dan gaan we naar mijn Miss wonderful. Froukje.. Ik herhaal de naam een aantal keer door mijn hoofd. Ik lach. Ik pak mijn fiets en ga naar school. Froukje..
