14 Eylül,Salı
Sürpriz!Yine babaannemin evinden yazıyorum.Melis'in dediği çıktı ve eve geldiğimde annem gerçekten de müjdeli haberi verdi."Defne bil bakalım ne oldu.Ev bulundu." Annemin gözleri pırıl pırıldı,ağzımı açmama fırsat vermeden devam etti."Düşünsene,ev bulundu.Ay ne korktum,ne korktum.Şimdi bu çocuklara ev bulamazsak ne olacak,yurtlara da başvurmadık,ortada kalacaklar diye kaç gecedir gözüme uyku girmiyordu." Nefes almak için durduğunda,hemen dalış yaparak,"İyi de evi görmeden nasıl bu kadar sevinebiliyorsun?" deyiverdim. "Dinle," dedi sinirlenerek.,sonra da parmaklarını gözüme sokarcasına saymaya başladı. "İyi bir muhitte,yani Bahçelievler'de,bu bir,Bahçelievler öğrencilerin yeğlediği bir bölge,yani kiralar bizim kesemize göre bu da ikii.Eh,ne denirdi bütün bu güzelliklere...Hemen telefona koşup müjdesini verdi bu kez.İki kardeş konuşmalarını bitirince,doğal olarak Sırma'yla ben telefonu kaptık."Defne Hanım,gözün aydın bir eviniz olmuş anladığım kadarıyla." "Ne demezsin.En çok da artık ev bakmayacağımıza seviniyorum." "Eee kızım sen değil miydin deneyim istiyorum diyen işte bu sana iyi bir deneyimdi." Nasıl da hemen taşı gediğine koyar."Aman anladık anladık.Şurada seni kuzen bildik de dert yandık.Hemen de kafama kakar." "Ne kadar da alınganız.Hiç şaka yapmayacak mıyız?Hem sen şimdi bırak bunları da,o evi teyzemle birlikte kim bilir ne güzel döşersiniz.Bu daire büyük bir apartmanda mıymış?" "Hayır iki katlı eski bir evmiş"Şimdi bu evi kaçırmamak için yarın Ankara'ya gidiyoruz." Sırma beni duymamıştı bile.Çoktan o meşhur hayallerine dalıp uömaya başlamıştı."Düşünsene,ağaçlık bir yoldan yürüyüp evine geleceksin.Evin bahçe içinde,hemen oraya yeşil-beyaz çizgili bir şezlong atarsın.Balkonunu da boş bırakmaman gerek,hemen saksılar dolusu çiçek alıp dörtbir yanını donatmalısın.Sonra yeşil-beyaz çizgili şezlonguna oturup ders çalışırsın,yanında da bir sehpa olur,üstünde bir bardak limonata gibi içecek bir şeyler bulunur.Kulağına da kulaklığını taktın mı..." "Sırma'cığım,Ankara'dan söz ediyoruz ve biz yaz aylarında değil,kış ve baharlarda orada olacağız." "Anlaşıldı!Ama yine de bu dediğimi iyi havalarda pekala yapabilirsin.Kış gelince de..." Sesi yine o hayallere daldığında olduğu gibi hülyalı tonuna bürünmüştü.Bakalım daha neler anlatacak diye dinliyordum.Hayal de olsa hoşuma gidiyordu laf aramızda. "Kalın perdeleri çeker,ayaklı lambaları yakar,yerdeki dev yastıklara gömülürsün.Müziğini açar,sıcak içeceğini de yanına alıp ders çalışırsın.Bir köşede mutlaka büyük bir cam vazo olsun.İçi hep çiçeklerle dolu olsun.Çiçek bulamazsan kuru dallar da çok hoş duruyor,bilesin.Ve de bir başka köşeye dergilerle kitapları üst üste yığarsın.Bir dergide görmüştüm.hafif dağınık ama değişik bir hava veriyor." "Uzattınız ama kızlar..." diye bağıran annemin sesi Sırma'ya kadar ulaştı."Tamam anne,konuşuyoruz görüyorsun işte." "Sırma,haydi kapatalım,sonra yine görüşürüz.Ankara dönüşü seni ararım." "Peki,haydi iyi yolculuklar." Böylece annemle yine otobüse atlayıp Ankara'ya geldik.Yol boyu evimizi hayal ettim.Üst katta ev sahipleri oturuyormuş,alt katta da biz ve başka aile.Anlaşılan iki katlı,dört daireli bir apartmancık.Ne şirin. Sırma'nın dediği gibi böyle bir ev döşemek ne zevkli olacak ama .Duvarlar ne renk acaba?Otobüsteuyuyakalmışım,yol boyu rüyamda dünyalar tatlısı evimizi gördüm.Yarın hayallerimin evini görmeye gideceğiz...
Arkadaşlar bugün karne günüydü ne aldınız ben teşekkür aldım :))
Bu arada beğeni ve votelerinizi unutmayın :))
