BÖLÜM 11

48 2 1
                                    

27 Eylül,Pazartesi

Yine babaannemin yardımcısı ve ben bu kez eşyaları yerleştirdik.Evimiz gıcır olmuşru olmasına ama eşyalarımızın renk uyumu feciydi.Babaannem bile omzunu silkerek,"En yakın zamanda bu renkleri değiştirin," dedi.                                                                                                                                          Düşünebiliyor musun,eski kiracılardan kalma sarılı bejli perdeler,lacivert bir kanepe ve kahverengi koltuklar.Kabus gibi.Yatak odalarında da yataklar ve çalışma masaları.Yani temiz ama zevksiz bir ev.Annem,"Defne'ciğim şimdi işin en zevkli bölümü başlıyor.Haydi seninle ilerdeki kumaşçıya gidiyoruz," dedi.                                                                                                                                                          "Ne yapacağız orada?"  "Yolda anlatırım."Ve düşündüklerini anlattı.."Bak şimdi senin derdin renk uyumsuzluğu öyle değil mi?"  "Hem de nasıl."  "Öyleyse biz de buna bir çare bulacağız."  "Nasıl?"         "Ucuz kumaş satan bir mağazaya gidecek ve kumaşlara bakacağız.Sen orada rengini ve desenini beğendiğin bir kumaşı seçeceksin ve biz ondan metrelerle alacağız."Bu sözlerin arkasından ne gelecek diye hiç sesimi çıkarmadan onu dinliyordum.                                                                                      "Sonra eve gelip önce o sarılı marılı perdeleri çıkarıp yerine boydan boya bu yeni kumaştan perde yapacağız.Sonra kocaman bir parça kesip bunu da kanepenin üstüne örtü şeklinde sereceğiz ve de koltuklara."                                                                                                                                                                     "Ay anne."  "Yaa anladın mı şimdi ne yapacağımızı."  "Harika!"                                                                       "Renk uyumu deyip duruyordun,madem eşyaların rengi uymuyor,o zaman biz de kumaş alır,renk uyumunu kendimiz oluştururuz."O kadar sevinmiştim ki,utanmasam sokağın ortasında zıp zıp zıplayabilirdim.                                                                                                                                              "Sonra sağa sola konacak yastıklar için de kumaş alırız,bol bol yastık gerek.Kanepe ve koltukların üstüne belki yerlere büyük bir iki yastık..."      "Sırma da aynı şeyi söyledi."                                                  "Bir de senin odanın yeri için Ulus'taki çarşılara gidelim,diyorum.Orada kürk taklidi kumaşlar var.Odanın yerini baştan başa böyle kürk taklidi kumaşla kaplarsak hem sıcak tutar,hem de çorapla bile dolaşabilirsin."                                                                                                                                                  "Şahane bir fikir bu anneciğim."    "Yaa bir de beni beğenmezsin."    "Kim demiş onu?"                         "Sen!Ne zaman bir şey söylesem hemen aman anne diye karşı çıkan kim?"Böyle yapınca sinir oluyorum.Ne var yani böyle laf sokuşyuracak.                                                                                                    "Suratını asma şaka yaptım."                                                                                                                                "İyi valla hem sinirlerimi oynat hem de şaka yaptım diyerek işin içinden sıyrılmaya bak."                       Kumaşçının önüne gelmişiz bile.Bir bey bize yardımcı oldu,kumaşlara bakmaya başladık..Kimi çok allı dallıydı,Kimi de düz renkti ama şöyle beni çeken bir tonda değildi.Birden gözüm üst sıraya ilişti,orada lacivert zemin üstüne çiçekli bir kumaş duruyordu.Baktığımı gören satıcı bey o topu indirdi ve kumaşu şöyle bir açmasıyla,"İşte bu," dedim anneme.                                                                 "Eğer bunu çok beğendiysen...."    "Çok beğendim anne.Ya sen?"    "Ben de beğendim."                       "Öyleyse ben bunu alalım derim."Böylece o lacivert zemin üstüne pembeli beyazlı gül desenleriyle bezeli kumaştan metrelerce aldık.Paket o kadar kocaman oldu ki,adam halimize acıdı."Eğer yakında oturuyorsanız,bizim çocuklardan biri size yardım etsin."                                                                   Annem fırsatı kaçırır mı."Doğrusu çok makbule geçer," deyiverdi hemen.Böylece dev paketimizle evimize döndük.Annem bu kumaşın yanı sıra içindeki pembeden de almıştı,örtü ve yastık yaparız diye.                                                                                                                                                                             Bugün de böyle geçti arkadaşlar...     

Eğer Bir Genç KızsanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin