Şu anda Göreme'de Ataman Oteli'ndeyiz.Bize iki süit oda verdiler.Birinde erkekler,yani Ekin,Çınar ve Kerem,Diğerinde de Aslı,Ceren ve ben kalıyoruz.Üstelik süitin bir odası iki yataklı,diğeri daha küçükçe ve tek yataklı,ortada bir oturma odası var.Tabii ben hemen tek yataklı bölmeye yöneldim.Ceren'le Aslı'da sanırım bu düzenlemeden memnun kaldılar.Öyle ya,onlar çok daha yakın arkadaşlar. Sabah enfes bir kahvaltı vardı.Açık büfe yapmışlar.Neler vardı neler.Tabaklarımızı doldurmaya dönüyorduk ki Aslı'ya yakındım. "Böyle giderse iki-üç kilo alıp döneceğiz." "Şimdi bunu düşünmeyeceğiz.Buranın tadını çıkaracağız.Eve dönünce de çaresine bakacağız," dedi.Kız haklı.Böylece bir mazeret bulmuş olmanın rahatlığı içinde sadece kahvaltılıkları değil,çörekler ve keklerden de gönlümce yedim.Arabamıza doluştuk.Ve Kerem hemen ilk soruyu sordu."Şoför bey,nereye gidiyoruz?" "Ekin iyi ki daha önce buralara geldim,dedi.Hepiniz hem şoför,hem rehber muamelesi yapıyorsunuz. "Ooo,meğer senin ne koruyucu meleklerin varmış da haberimiz yokmuş," dedi Kerem.Ekin hafifçe bana doğru eğildi."Sağol Defne,sen de olmasan." Sonunda Kaymaklı yeraltı şehrine dpğru yola çıktık.Ama yola çıkmadan önce Ekin,Kapadokya'da balon turları da düzenlediğini de söyledi.Tabii anında herkes balonla uçmak istediğine karar verdi.Bunun üzerine Ekin bizi bir turizm acentesine götürdü.Adamlar balon turu da düzenlediklerini söyleyince sevinç çığlıkları yükseldi. "O zaman yarın sabah saat dörtte hareket etmeye hazır olun." "Ne?Sabahın dördü mü?" diye hem Çınar,hem Kerem bağırıştılar. "Tabii,saat beşte balonların bulunduğu yerde olmamız için dörtte hareket etmemiz gerek.Başka otellerden de alacaklarımız var." Çınar,"Bu turun fiyatını öğrenebilir miyiz?" diye bir soru sordu. "Adam başı yüz dolar."Hepimiz bakakalmıştık.Adam başı tam yüz dolar. "Siz bir düşünün.Gelmek isterseniz bugün saat beşe kadar haber vermeniz yeterli," diyerek bizi zor durumdan kurtardı anlayışlı adam.Ceren'le Aslı'nın suratları asılmıştı.Onlar en heveslilerimizdi. Bir süre kimse konuşmadı.Bu sessizlik Kaymaklı yeraltı şehrine varana dekti.Katlarda bir sürü oda vardı.Dolaşmamız bittiğinde karnımızın acıktığını farkettik.Karnımız acıkmıştı ama civarda yemek yiyebileceğimiz bir yer göremedik.Ekin "Şimdi Ihlara Vadisi'ne gideceğiz ya,orada bir kafeterya olduğunu anımsıyorum," dedi.Böylece yine yollara düştük. Ihlara Vadisi'ne vardığımızda önce dolaşmadan hemen kafeteryaya geldik sucuklu tostlarımızı yedik.Ihlara Vadisi'ne yüzlerce basamak merdivenle iniliyor.Ama inince de bir hayal ülkesinde buluyorsun kendini.Adım başı durup fotoğraf çekiyordum.Hepsi ilerlemişlerdi.Bir Ekin kalmış beni bekliyordu."Eee hadi ama Defne her taşın,her yaprağın resmini çekeceksen,işimiz var demektir," diye seslendi Aslı. "Özür dilerim Aslı çekeceğimi çektim zaten." deyip acele acele yanlarına gittim.Ihlara Vadisi'nide gezdikten sonra arabamıza bindik.Arabadaki herkes uyumuştu.Bende başımı cama dayadım ve öylesine yola bakarken birden gözüm arabanın aynasına takıldı,aynada Ekin bana bakıyordu.Göz göze gelince bana gülümsedi,ben de ona gülümsedim.Anlaşılan bir o,bir de ben uyanıktık. Sonunda araba durdu ve Ekin,"Evet beyler,hanımlar Şömine Restoran'a gelmiş bulunuyoruz," diye seslendi uykuculara.Yemeklerimizi yedikten sonra otele geri döndük.Yarın son günümüz.Otele gelir gelmez bugünün yorgunluğuyla hemen yattık.
VOTE VE YORUMLARINIZI UNUTMAYIN :))
