Kaybolan Benlik"TAMAMLANDI"

3

Gün boyu usul usul odamda oturmaktan bedenimin tutulduğunu hissedebiliyordum.Her gün yatakta uzanmak beni epey yoruyordu.Sonunda koridora çıkabilmiştim.Serumun takılı olduğu demirinden destek alarak yürüyordum.

Boydan boya cam kaplı olan yerin karşısındaki koltuğa oturdum.Dışarıya baktığımda karın hafiften yağıdığını fark ettim.İçeride olmama rağmen soğuk hava tüylerimi ürpertiyordu.

"Ben güzel ve çekici bir kızım,edasıyla sana bakan erkeklerin aklını başından almayı mı düşünüyorsun?"

"Anlamadım?"

Kafamı sağa çevirdiğimde Deniz ile göz göze gelmiştim.Bana imalı imalı bakıp gülüyordu.

"Ama sen böyle masum ve bitkin bir şekilde dışarıya bakarken erkeklerin sana olan hayran bakışlarını anlamamış olabilirsin.Yanlarından geçerken senden bahsediyorlardı."

Denizin arkasına baktığımda bana bakan birkaç erkekle göz göze geldim.Bu duruma gülerek önüme dönmüştüm.

"Böyle olmak benim suçum değil." dediğimde Denizin kahkahası bütün koridoru ele geçirmişti.

"Tamam anladık.Güzelsin." diyip yanıma oturmuştu.Onunla vakit geçirmek hoşuma gidiyordu.Tam kalkmak üzereyken yanımıza biri geldi."Deniz merhaba." dedi. Deniz kafasını kaldırıp gelen kişiye baktığında samimi bir şekilde ona sarılmıştı."Sana da merhaba .Denizin yeni arkadaşı mısın?" diyip beni meraklı bir şekilde süzmeye başladı.

"Merhaba,ben Büşra."

" Ah!bende Hazan."

O günden sonra Hazan hastaneye gelip durdu.Deniz gibi onunla da vakit geçirdikçe daha da çok yakın oluyorduk.Aradan geçen günler artık bana daha iyi geliyordu.Ama içimde bir boşluk var bunu hissedebiliyordum.Dişlerimi fırçaladıktan sonra dikkatli bir şekilde saçımı toplayıp yatağa uzanarak uyumuştum.Bugün hiçbir şey yapmamama rağmen çok yorgun ve halsizdim.Gece yarısı başıma giren ağrı yüzünden aniden gözlerimi açmıştım. Sıkı sıkıya tuttuğum çarşafı bıraktığımda parmaklarımda bir karıncalanma oluşmaya başladı.

Başucum da duran ve üzerinde ACİL yazısı yazan düğmeye basıp hemşireyi çağırdım.Aradan geçen on dakikanın ardından hemşire içeriye girdi.

"Ağrınız mı var?"

"Başım..." dediğimde anladığını belirterek kafasımı salladı.Hazırladığı ağrı kesiciyi içtikten sonra odaya telaşla gelen Deniz ve Hazanla karşılaştım.

"Bir yerin mi açıyor?" diyen Hazana gülümsedim."Sadece başım aniden ağrımaya başladı.Birazdan geçer endişelenme" dediğimde yatağımın boş olan tarafına oturdu.

Deniz ise endişeli bakışlarını üzerimde gezdiriyordu."Bir şey olursa haber ver tamam mı?"

Sessiz bir şekilde ağzımı oynatarak tamam dedim.

"Geçmiş olsun."

Diyen hemşire ile uyumam için odadan çıkan iki yakın arkadaşıma göz ucuyla baktığımda yalnız olmadığımı anlamıştım.Çünkü benim için endişelendiklerini hareketlerinden ve yüz ifadelerinden anlayabiliyordum.