Telefonun çaldığını duyuyordum ama kalkıp açacak kadar uyanmamıştım şuan.Telefonun sesi kulaklarını tırmalıyordu resmen.
"Şu lanet olası telefonunu açacak mısın artık?"
Obaaaaa!?Aras'ı tamamen unutmuştum ben.Birden kalktım ve kafasını yastığa gömmüş Aras Atahan'ı gördüm.Uykusuna devam etmeye çalışıyormuş gibi bir hali vardı.Telefonu eline aldığım gibi açtım hatta kim olduğuna bile bakmadan.
"Alo,Nisan?Ben İrem,biraz erken aradım galiba ama Aras telefonunu açmadı."
"Ah önemli değil ve evet Aras şuan uyuyor.Bir sorun mu var?"
"Yok hayır ama kolay kolay toplayamaz kendini ne yaptınız diye aradım."
"İyi iyi merak etmeyin uyuyo zaten."
"Tamam o zaman selam söylersin görüşürüz."
Kendini toplayamadığı her halinden belliydi.Uyusa daha iyi olurdu tabiki de.O yüzden üzerindeki pikeyi düzelttim ve sessizce dışarıya çıktım.Hava çok güzeldi. Böyle havalarda evde oturmak çok salakça fikirdi bence.
Direk koltuğa attım kendimi ve televizyonu açtım.Sabahın onunda ne vardı ki izlenecek?Eski dizilerin tekrarları falan.Dizi izlemeyi pek sevmezdim ama yinede sürekli izlediğim sadece bir dizi vardı.Onuda uzuuuuuuuuun zamandır izlemiyordum zaten.
"Uyandın mı?Günaydın." Nurhan abla elinde viledayla aşağıya iniyordu.
"Günaydın."
"Kahvaltını hazırlarım hemen."
"Yok şuan aç değilim,acıkınca ben yerim bir şeyler."
"Tamam sen bilirsin,dün geç mi geldiniz?" Bende ne zaman soracak diye bakıyordum.
"Evet biraz."
"Anladım,Aras'ı görürsen bana uğramasını söyler misin?"t
"Tabi ki."
"Tamam o zaman ben şimdi evi temizleyeceğim,sen evde misin bugün?"
"Hiçbir fikrim yok gidiyim mi?"
"Bana zararın olmaz sen bilirsin."
"Peki o zaman."
Nerede diye sormamıştı bile.Demek ki normalde de geç geliyor.Tekrar televizyona döndüm ama bu sefer sabah kuşağı programlarından başka hiçbir şey yoktu.Yapacak bir şeyler bulmalıydım.Televizyonu kapattım ve dışarı çıktım.Bir Aras'a bakmam gerekiyordu.Odaya girdim ve Aras hala uyuyordu,derin uyku...
Bir an tekrar telefonum çaldı ama bu sefer arayan babannemdi.
”Alo,babaanne?"
"Canım nerdesin sen?Dünden beri bir çok kez aradım."
"Duymamışım gördüğümde de çok geç olmuştu uyumuşsundur diye düşündüm."
"Ay lütfen beni merakta bırakma."
"Afedersin.E sen doktora gittin mi?"
"Bugün gidicem bir kaç saat sonra.Sen neler yaptın?"
"Yeni uyandım takılıyorum öyle işte."
"Anladım bir problem yok yani."
"Evet evet iyiyim."
"Tamam canım konuşuruz sonra yine."
"Tamam öptüm çok."
Telefonu kapatıp masanın üzerine bıraktım.Aras kıpırdamıyordu bile.Bende kıyafet dolabını açtım ve aldığım kıyafetleri paketlerinden çıkarmaya başladım.Bu kadar şeyi ne ara almıştım ben böyle?Yavaş yavaş yerleştirmeye çalışıyordum.Çok fazla vaktimi almamıştı zaten.Ama sıkılmıştım bile.Normalde de ev,oda toplamak,temizlemek bana göre şeyler değil.Sanırım duş alabilirdim.Hem daha erkendi hem de Aras'ın uyanmaya niyeti yoktu zaten.
