"İşte..." Elindeki yorgan ve yastığı bir köşeye bırkıp Chanyeol'un yanına oturdun.
"Ne olur beraber uyusak." Chanyeol memnuniyetsiz bir ifadeyle konuştuğunda göz devirdin.
"Olmaz..." Chanyeol burun kıvırıp arkasına yasalanmıştı.
Olaylı yemeğin ardından üç gün geçmişti ve bu süreçte Chanyeol eve dönmemiş yanında kalıyordu.Üç gün boyunca şirkete de dedikodu olmamak için gitmemiştiniz.
Olanlar aklına gelince omuzların düşmüş sıkıntılı bir nefes vermiştin.
"Güzelim ne oldu?" Chanyeol'un sorusu ile ona dönmüştün.
"Chanyeol biz ne yapacağız?" umutsuzlukla sormuştun.
"Bu böyle devam edemez.Elbet bizi anlayacaklar yanlış yaptığımız birşey yok..."
"Yinede onlarla bu şekilde olmak istemiyorum.Onlar bizim ailemiz."
Chanyeol derin bir iç çekip konuştu.
"Biliyorum...yarın gidip artık konuşmalıyız.Ben seninle kuracağım gelecekte bunun eksikliğini istemiyorum."
"Ya...olmazsa?"
"Gel buraya..."
Chanyeol seni kollarına alıp göğsüne yaslamıştı.Bir eli belindeyken diğer eli saçlarını okşuyordu.
"Bilmiyorum ama sana kavuşmuşken pes etmeye niyetim yok.Seni severken asla..." Chanyeol okşadığı saçlarına burnunu sürtüp kokunu çekmişti.
Onca zaman sonra sevdiğin adamın kollarında bu denli olmak mutlu etmiş ve gülümsemiştin.
Destek alırcasına bir elini Chanyeol'un göğsüne koyup doğruldun.
"Çok mu seviyorsun?" gülümseyen gözlerle sormuştun.Chanyeol yüzüne gelen saçlarını geriye verip elinin tersiyle yanağını okşamıştı.
"Tabi ki seviyorum...Benim gözümün de gönlümün de tek gördüğü sensin.Başka bir kızın olma düşüncesi bile benim için tiksinçti.Benim hayallerimdeki gelinim bir tek sendin."
Aldığın cevap sanki sevdiğin adamın gözlerine düşmüştü cenetten.Sana masum bir çocuğun aşkını anlatmıştı.
Chanyeol karşısın da gülümseyen sevdiği kadının dudaklarından tatlı bir öpücük alıp konuşmuştu.
"Peki ya sen hanımefendi.Çok mu seviyorsun?"
Sorusu ile utanarak gözlerini kaçırmıştın.Gözlerine bakarken onu sevdiğini anlatmak utandırmıştı.Chanyeol elini yanağına koyup ona bakman için yönlendirmişti.
"Aşk kokum." hitabı ile için erirken boğazını temizleyip konuşmuştun.
"Benim için aşkın tek adıydın.Bana sevmek deseydiler Chanyeol derdim.Benim çocukluğum,aşkım bir sen oldun ben yaşlılığımı hiç başka biriyle düşlemedim.Benim ömür evim bir sendin."
Chanyeol aldığı cevap ile gözlerinde bir çok anlam barındıran parıltıyla gülümserken yüzüne yaklaşıp nefesini dudaklarına vermişti.Gözlerin anın getirisi ile kapanırken Chanyeol'un dudakları can suyuna kavuşmuştu.
Nefesleriniz birbirinizde kaybolurken zamandan,mekândan soyutlanmıştınız.
Aşk dudaklarınızdan bedeninize akıyordu.
Kalpleriniz ise yıllarca saklı kalmanın özlemi ile atıyordu.
Chanyeol üst dudağından alt dudağına geçerken sadece ona ayak uydurmuştun.
Chanyeol'un belinde olan eli seni sıkıca tutarken yanağındaki eli duruyordu.
Nefeslenmek için dudakkarınız aralansada alınlarınız birbirine yaslıydı.
"Seni çok seviyorum aşk kokum." Nefes nefese fısıldamıştı.
